Job 23
1 Then Job answered and said,
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 Even to-day is my complaint rebellious: My stroke is heavier than my groaning.
Również dziś moja skarga jest gorzka, [choć] moje nieszczęście jest cięższe niż moje jęki.
3 Oh that I knew where I might find him! That I might come even to his seat!
O gdybym wiedział, gdzie mógłbym go znaleźć, udałbym się aż do jego tronu.
4 I would set my cause in order before him, And fill my mouth with arguments.
Przedstawiłbym mu [swoją] sprawę, a moje usta napełniłbym dowodami;
5 I would know the words which he would answer me, And understand what he would say unto me.
Poznałbym słowa jego odpowiedzi i zrozumiałbym, co chce mi powiedzieć.
6 Would he contend with me in the greatness of his power? Nay; but he would give heed unto me.
Czy w swojej wielkiej mocy będzie się spierał ze mną? Nie, raczej sam doda mi [siły].
7 There the upright might reason with him; So should I be delivered for ever from my judge.
Tam człowiek prawy rozprawiałby z nim, a ja na zawsze byłbym wolny od mojego sędziego.
8 Behold, I go forward, but he is not [there]; And backward, but I cannot perceive him;
[Ale] oto idę prosto, a jego nie ma; cofam się, a nie dostrzegam go.
9 On the left hand, when he doth work, but I cannot behold him; He hideth himself on the right hand, that I cannot see him.
[Idę] w lewo, gdzie on działa, a nie oglądam go; idę na prawo, a nie widzę go.
10 But he knoweth the way that I take; When he hath tried me, I shall come forth as gold.
Gdyż on zna drogę, którą kroczę; kiedy mnie doświadczy, wyjdę jak złoto.
11 My foot hath held fast to his steps; His way have I kept, and turned not aside.
Moja noga trzymała się jego śladu, przestrzegałem jego drogi i nie zbaczałem [z niej].
12 I have not gone back from the commandment of his lips; I have treasured up the words of his mouth more than my necessary food.
Od przykazania jego ust nie odchodziłem; ceniłem słowa jego ust bardziej niż mój własny [pokarm].
13 But he is in one [mind], and who can turn him? And what his soul desireth, even that he doeth.
Lecz on jest [niezmienny], któż go odwróci? Czego bowiem jego dusza zapragnie, to uczyni;
14 For he performeth that which is appointed for me: And many such things are with him.
Bo on wykona, co postanowił o mnie; u niego jest wiele takich [przykładów].
15 Therefore am I terrified at his presence; When I consider, I am afraid of him.
Dlatego drżę przed jego obliczem; gdy to rozważam, lękam się go.
16 For God hath made my heart faint, And the Almighty hath terrified me;
Bóg osłabił moje serce, Wszechmocny mnie zatrwożył.
17 Because I was not cut off before the darkness, Neither did he cover the thick darkness from my face.
O mało bowiem nie zginąłem od ciemności, [nie] zakrył mroku przed moim obliczem.
