Job 20
1 Then answered Zophar the Naamathite, and said,
Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:
2 Therefore do my thoughts give answer to me, Even by reason of my haste that is in me.
Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.
3 I have heard the reproof which putteth me to shame; And the spirit of my understanding answereth me.
Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:
4 Knowest thou [not] this of old time, Since man was placed upon earth,
Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;
5 That the triumphing of the wicked is short, And the joy of the godless but for a moment?
Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?
6 Though his height mount up to the heavens, And his head reach unto the clouds;
Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;
7 Yet he shall perish for ever like his own dung: They that have seen him shall say, Where is he?
[To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?
8 He shall fly away as a dream, and shall not be found: Yea, he shall be chased away as a vision of the night.
Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.
9 The eye which saw him shall see him no more; Neither shall his place any more behold him.
Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.
10 His children shall seek the favor of the poor, And his hands shall give back his wealth.
Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.
11 His bones are full of his youth, But it shall lie down with him in the dust.
Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.
12 Though wickedness be sweet in his mouth, Though he hide it under his tongue,
A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;
13 Though he spare it, and will not let it go, But keep it still within his mouth;
Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;
14 Yet his food in his bowels is turned, It is the gall of asps within him.
[To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.
15 He hath swallowed down riches, and he shall vomit them up again; God will cast them out of his belly.
Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.
16 He shall suck the poison of asps: The viper’s tongue shall slay him.
Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.
17 He shall not look upon the rivers, The flowing streams of honey and butter.
Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.
18 That which he labored for shall he restore, and shall not swallow it down; According to the substance that he hath gotten, he shall not rejoice.
Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].
19 For he hath oppressed and forsaken the poor; He hath violently taken away a house, and he shall not build it up.
Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.
20 Because he knew no quietness within him, He shall not save aught of that wherein he delighteth.
Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.
21 There was nothing left that he devoured not; Therefore his prosperity shall not endure.
Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.
22 In the fulness of his sufficiency he shall be in straits: The hand of every one that is in misery shall come upon him.
Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.
23 When he is about to fill his belly, [God] will cast the fierceness of his wrath upon him, And will rain it upon him while he is eating.
Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.
24 He shall flee from the iron weapon, And the bow of brass shall strike him through.
[Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.
25 He draweth it forth, and it cometh out of his body; Yea, the glittering point cometh out of his gall: Terrors are upon him.
Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.
26 All darkness is laid up for his treasures: A fire not blown [by man] shall devour him; It shall consume that which is left in his tent.
Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.
27 The heavens shall reveal his iniquity, And the earth shall rise up against him.
Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28 The increase of his house shall depart; [His goods] shall flow away in the day of his wrath.
Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.
29 This is the portion of a wicked man from God, And the heritage appointed unto him by God.
Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.
