Job 19
1 Then Job answered and said,
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 How long will ye vex my soul, And break me in pieces with words?
Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
3 These ten times have ye reproached me: Ye are not ashamed that ye deal hardly with me.
Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
4 And be it indeed that I have erred, Mine error remaineth with myself.
A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
5 If indeed ye will magnify yourselves against me, And plead against me my reproach;
A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
6 Know now that God hath subverted me [in my cause], And hath compassed me with his net.
Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
7 Behold, I cry out of wrong, but I am not heard: I cry for help, but there is no justice.
Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
8 He hath walled up my way that I cannot pass, And hath set darkness in my paths.
Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
9 He hath stripped me of my glory, And taken the crown from my head.
Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
10 He hath broken me down on every side, and I am gone; And my hope hath he plucked up like a tree.
Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
11 He hath also kindled his wrath against me, And he counteth me unto him as [one of] his adversaries.
Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
12 His troops come on together, And cast up their way against me, And encamp round about my tent.
Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
13 He hath put my brethren far from me, And mine acquaintance are wholly estranged from me.
Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
14 My kinsfolk have failed, And my familiar friends have forgotten me.
Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
15 They that dwell in my house, and my maids, count me for a stranger: I am an alien in their sight.
Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
16 I call unto my servant, and he giveth me no answer, [Though] I entreat him with my mouth.
Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
17 My breath is strange to my wife, And my supplication to the children of mine own mother.
Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
18 Even young children despise me; If I arise, they speak against me.
Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
19 All my familiar friends abhor me, And they whom I loved are turned against me.
Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
20 My bone cleaveth to my skin and to my flesh, And I am escaped with the skin of my teeth.
Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
21 Have pity upon me, have pity upon me, O ye my friends; For the hand of God hath touched me.
Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
22 Why do ye persecute me as God, And are not satisfied with my flesh?
Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
23 Oh that my words were now written! Oh that they were inscribed in a book!
Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
24 That with an iron pen and lead They were graven in the rock for ever!
Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
25 But as for me I know that my Redeemer liveth, And at last he will stand up upon the earth:
Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
26 And after my skin, [even] this [body], is destroyed, Then without my flesh shall I see God;
A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
27 Whom I, even I, shall see, on my side, And mine eyes shall behold, and not as a stranger. My heart is consumed within me.
Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
28 If ye say, How we will persecute him! And that the root of the matter is found in me;
Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
29 Be ye afraid of the sword: For wrath [bringeth] the punishments of the sword, That ye may know there is a judgment.
Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
