Job 17
1 My spirit is consumed, my days are extinct, The grave is [ready] for me.
| روحم در هم شکسته، پایان زندگی من فرا رسیده و قبر آماده است تا مرا در خود جای دهد. |
2 Surely there are mockers with me, And mine eye dwelleth upon their provocation.
| مسخره‌کنندگان دور مرا گرفته‌اند. آنها را در همه جا می‌بینم. |
3 Give now a pledge, be surety for me with thyself; Who is there that will strike hands with me?
| هیچ‌کس بر بی‌گناهی من گواهی نمی‌دهد زیرا تو ای خدا، به ایشان حکمت نداده‌ای تا بتوانند مرا یاری دهند. ای خدا، نگذار آنها پیروز شوند. |
4 For thou hast hid their heart from understanding: Therefore shalt thou not exalt [them].
5 He that denounceth his friends for a prey, Even the eyes of his children shall fail.
| کسی که برای منفعت خویش بر ضد دوستانش سخن گوید، فرزندانش کور خواهند شد. |
6 But he hath made me a byword of the people; And they spit in my face.
| خدا مرا مایهٔ تمسخر مردم گردانیده است و آنها به صورتم تف می‌اندازند. |
7 Mine eye also is dim by reason of sorrow, And all my members are as a shadow.
| چشمانم از گریه تار شده و از من سایه‌ای بیش باقی نمانده است. |
8 Upright men shall be astonished at this, And the innocent shall stir up himself against the godless.
| مردان درستکار وقتی مرا می‌بینند دچار حیرت می‌شوند. ولی سرانجام آدمهای بی‌گناه بر اشخاص نابکار پیروز خواهند شد، |
9 Yet shall the righteous hold on his way, And he that hath clean hands shall wax stronger and stronger.
| و پاکان و درستکاران پیش خواهند رفت و قویتر و قویتر خواهند شد. |
10 But as for you all, come on now again; And I shall not find a wise man among you.
| اگر می‌توانید استدلال بهتری ارائه کنید، گرچه در بین شما که مقابل من ایستاده‌اید آدم فهمیده‌ای نمی‌بینم. |
11 My days are past, my purposes are broken off, Even the thoughts of my heart.
| روزهای من سپری شده، امیدهایم به باد فنا رفته و آرزوهای دلم برآورده نشده است. |
12 They change the night into day: The light, [say they], is near unto the darkness.
| دوستانم شب را روز و روز را شب می‌گویند! چگونه حقیقت را وارونه جلوه می‌دهند! |
| اگر بمیرم، در تاریکی فرو رفته و قبر را پدر و کرم را مادر و خواهر خود خواهم خواند. (Sheol h7585) |
14 If I have said to corruption, Thou art my father; To the worm, [Thou art] my mother, and my sister;
15 Where then is my hope? And as for my hope, who shall see it?
| پس امید من کجاست؟ آیا کسی می‌تواند آن را پیدا کند؟ |
