< Job 12 >
1 Then Job answered and said,
Аюп җававән мундақ деди: —
2 No doubt but ye are the people, And wisdom shall die with you.
Силәр бәрһәқ әл-әһлисиләр! Өлсәңлар һекмәтму силәр билән биллә кетиду!
3 But I have understanding as well as you; I am not inferior to you: Yea, who knoweth not such things as these?
Мениңму силәрдәк өз әқлим бар, Әқилдә силәрдин қалмаймән; Бунчилик ишларни ким билмәйду?!
4 I am as one that is a laughing-stock to his neighbor, I who called upon God, and he answered: The just, the perfect man is a laughing-stock.
Мән өз достлиримға мазақ объекти болдум; Мәндәк Тәңригә илтиҗа қилип, дуаси иҗабәт болған киши, Һәққаний, дурус бир адәм мазақ қилинди!
5 In the thought of him that is at ease there is contempt for misfortune; It is ready for them whose foot slippeth.
Раһәттә олтарған кишиләр көңлидә һәр қандақ күлпәтни нәзиригә алмайду; Улар: «Күлпәтләр путлири тейилиш алдида турған кишигила тәйяр туриду» дәп ойлайду.
6 The tents of robbers prosper, And they that provoke God are secure; Into whose hand God bringeth [abundantly].
Қарақчиларниң чедирлири аватлишиду; Тәңригә һақарәт кәлтүридиғанлар аман туриду; Улар өзиниң илаһини өз алқинида көтириду.
7 But ask now the beasts, and they shall teach thee; And the birds of the heavens, and they shall tell thee:
Әнди һайванлардинму сорап бақ, Улар саңа үгитиду, Асмандики учар-қанатларму саңа дәйду;
8 Or speak to the earth, and it shall teach thee; And the fishes of the sea shall declare unto thee.
Вә яки йәр-зиминға гәп қилсаңчу, Уму саңа үгитиду; Деңиздики белиқлар саңа сөз қилиду.
9 Who knoweth not in all these, That the hand of Jehovah hath wrought this,
Буларниң һәммисини Пәрвәрдигарниң қоли қилғанлиғини ким билмәйду?
10 In whose hand is the soul of every living thing, And the breath of all mankind?
Барлиқ җан егилири, барлиқ әт егилири, Җүмлидин барлиқ инсанниң нәпәси униң қолидидур.
11 Doth not the ear try words, Even as the palate tasteth its food?
Еғизда таамни тетиғандәк, Қулақму сөзиниң тоғрилиғини синап бақиду әмәсму?
12 With aged men is wisdom, And in length of days understanding.
Яшанғанларда даналиқ раст тепиламду? Күнлириниң көп болуши билән йорутулуш келәмду?
13 With [God] is wisdom and might; He hath counsel and understanding.
Униңдила даналиқ һәм қудрәт бар; Униңдила йолйоруқ һәм йорутуш бардур.
14 Behold, he breaketh down, and it cannot be built again; He shutteth up a man, and there can be no opening.
Мана, У харап қилса, һеч ким қайтидин қуруп чиқалмайду; У қамап қойған адәмни һеч ким қоюветәлмәйду.
15 Behold, he withholdeth the waters, and they dry up; Again, he sendeth them out, and they overturn the earth.
Мана, У суларни тохтитивалса, сулар қуруп кетиду, У уларни қоюп бәрсә, улар йәр-зиминни бесип вәйран қилиду.
16 With him is strength and wisdom; The deceived and the deceiver are his.
Униңда күч-қудрәт, чин һекмәтму бар; Алдиғучи, алданғучиму униңға тәвәдур.
17 He leadeth counsellors away stripped, And judges maketh he fools.
У мәслиһәтчиләрни ялаңач қилдуруп, ялап елип кетиду, Сорақчиларни рәсва қилиду.
18 He looseth the bond of kings, And he bindeth their loins with a girdle.
У падишалар [әл-әһлигә] салған кишәнләрни йешиду, Андин шу падишаларни ялаңачлап, чатрақлирини лата биләнла қалдуруп [шәрмәндә қилиду].
19 He leadeth priests away stripped, And overthroweth the mighty.
У каһинларни ялиңаяғ маңдуруп елип кетиду; У күч-һоқуқдарларни ағдуриду.
20 He removeth the speech of the trusty, And taketh away the understanding of the elders.
У ишәшлик қаралған затларниң ағзини етиду; Ақсақалларниң әқлини елип кетиду.
21 He poureth contempt upon princes, And looseth the belt of the strong.
У ақсүнәкләрниң үстигә һақарәт төкиду, У палванларниң бәлвеғини йешип [уларни күчсиз қилиду].
22 He uncovereth deep things out of darkness, And bringeth out to light the shadow of death.
У қараңғулуқтики чоңқур сирларни ашкарилайду; У өлүмниң сайисини йорутиду.
23 He increaseth the nations, and he destroyeth them: He enlargeth the nations, and he leadeth them captive.
У әл-жутларни улуқлаштуриду һәм андин уларни гумран қилиду; Әл-жутларни кеңәйтиду, уларни тарқитиду.
24 He taketh away understanding from the chiefs of the people of the earth, And causeth them to wander in a wilderness where there is no way.
У зиминдики әл-җамаәтниң каттивашлириниң әқлини елип кетиду; Уларни йолсиз дәшт-баяванда сәрсан қилип аздуриду.
25 They grope in the dark without light; And he maketh them to stagger like a drunken man.
Улар нурсизландурулуп қараңғулуқта йолни силаштуриду, У уларни мәс болуп қалған кишидәк галди-гулдуң маңдуриду.