Hebrews 9

1 Now even the first [covenant] had ordinances of divine service, and its sanctuary, [a sanctuary] of this world.

ਸ ਪ੍ਰਥਮੋ ਨਿਯਮ ਆਰਾਧਨਾਯਾ ਵਿਵਿਧਰੀਤਿਭਿਰੈਹਿਕਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨੇਨ ਚ ਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟ ਆਸੀਤ੍|

2 For there was a tabernacle prepared, the first, wherein [were] the candlestick, and the table, and the showbread; which is called the Holy place.

ਯਤੋ ਦੂਸ਼਼੍ਯਮੇਕੰ ਨਿਰਮੀਯਤ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਥਮਕੋਸ਼਼੍ਠਸ੍ਯ ਨਾਮ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨਮਿਤ੍ਯਾਸੀਤ੍ ਤਤ੍ਰ ਦੀਪਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ੋ ਭੋਜਨਾਸਨੰ ਦਰ੍ਸ਼ਨੀਯਪੂਪਾਨਾਂ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਚਾਸੀਤ੍|

3 And after the second veil, the tabernacle which is called the Holy of holies;

ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਦ੍ਵਿਤੀਯਾਯਾਸ੍ਤਿਰਸ਼਼੍ਕਰਿਣ੍ਯਾ ਅਭ੍ਯਨ੍ਤਰੇ (ਅ)ਤਿਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨਮਿਤਿਨਾਮਕੰ ਕੋਸ਼਼੍ਠਮਾਸੀਤ੍,

4 having a golden altar of incense, and the ark of the covenant overlaid round about with gold, wherein [was] a golden pot holding the manna, and Aaron’s rod that budded, and the tables of the covenant;

ਤਤ੍ਰ ਚ ਸੁਵਰ੍ਣਮਯੋ ਧੂਪਾਧਾਰਃ ਪਰਿਤਃ ਸੁਵਰ੍ਣਮਣ੍ਡਿਤਾ ਨਿਯਮਮਞ੍ਜੂਸ਼਼ਾ ਚਾਸੀਤ੍ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਮਾੰਨਾਯਾਃ ਸੁਵਰ੍ਣਘਟੋ ਹਾਰੋਣਸ੍ਯ ਮਞ੍ਜਰਿਤਦਣ੍ਡਸ੍ਤਕ੍ਸ਼਼ਿਤੌ ਨਿਯਮਪ੍ਰਸ੍ਤਰੌ,

5 and above it cherubim of glory overshadowing the mercy-seat; of which things we cannot now speak severally.

ਤਦੁਪਰਿ ਚ ਕਰੁਣਾਸਨੇ ਛਾਯਾਕਾਰਿਣੌ ਤੇਜੋਮਯੌ ਕਿਰੂਬਾਵਾਸ੍ਤਾਮ੍, ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਕਥਨਾਯ ਨਾਯੰ ਸਮਯਃ|

6 Now these things having been thus prepared, the priests go in continually into the first tabernacle, accomplishing the services;

ਏਤੇਸ਼਼੍ਵੀਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤੇਸ਼਼ੁ ਯਾਜਕਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸੇਵਾਮ੍ ਅਨੁਤਿਸ਼਼੍ਠਨਤੋ ਦੂਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਥਮਕੋਸ਼਼੍ਠੰ ਨਿਤ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਨ੍ਤਿ|

7 but into the second the high priest alone, once in the year, not without blood, which he offereth for himself, and for the errors of the people:

ਕਿਨ੍ਤੁ ਦ੍ਵਿਤੀਯੰ ਕੋਸ਼਼੍ਠੰ ਪ੍ਰਤਿਵਰ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਏਕਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵ ਏਕਾਕਿਨਾ ਮਹਾਯਾਜਕੇਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਤ੍ਮਨਿਮਿੱਤੰ ਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਅਜ੍ਞਾਨਕ੍ਰੁʼਤਪਾਪਾਨਾਞ੍ਚ ਨਿਮਿੱਤਮ੍ ਉਤ੍ਸਰ੍ੱਜਨੀਯੰ ਰੁਧਿਰਮ੍ ਅਨਾਦਾਯ ਤੇਨ ਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯਤੇ|

8 the Holy Spirit this signifying, that the way into the holy place hath not yet been made manifest, while the first tabernacle is yet standing;

ਇਤ੍ਯਨੇਨ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਯਤ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਤਿ ਤਦਿਦੰ ਤਤ੍ ਪ੍ਰਥਮੰ ਦੂਸ਼਼੍ਯੰ ਯਾਵਤ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਾਵਤ੍ ਮਹਾਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨਗਾਮੀ ਪਨ੍ਥਾ ਅਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|

9 which [is] a figure for the time present; according to which are offered both gifts and sacrifices that cannot, as touching the conscience, make the worshipper perfect,

ਤੱਚ ਦੂਸ਼਼੍ਯੰ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਸਮਯਸ੍ਯ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਃ, ਯਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਸੰਸ਼ੋਧਨਕਾਲੰ ਯਾਵਦ੍ ਯੰਨਿਰੂਪਿਤੰ ਤਦਨੁਸਾਰਾਤ੍ ਸੇਵਾਕਾਰਿਣੋ ਮਾਨਸਿਕਸਿੱਧਿਕਰਣੇ(ਅ)ਸਮਰ੍ਥਾਭਿਃ

10 [being] only (with meats and drinks and divers washings) carnal ordinances, imposed until a time of reformation.

ਕੇਵਲੰ ਖਾਦ੍ਯਪੇਯੇਸ਼਼ੁ ਵਿਵਿਧਮੱਜਨੇਸ਼਼ੁ ਚ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਰੀਤਿਭਿ ਰ੍ਯੁਕ੍ਤਾਨਿ ਨੈਵੇਦ੍ਯਾਨਿ ਬਲਿਦਾਨਾਨਿ ਚ ਭਵਨ੍ਤਿ|

11 But Christ having come a high priest of the good things to come, through the greater and more perfect tabernacle, not made with hands, that is to say, not of this creation,

ਅਪਰੰ ਭਾਵਿਮਙ੍ਗਲਾਨਾਂ ਮਹਾਯਾਜਕਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਉਪਸ੍ਥਾਯਾਹਸ੍ਤਨਿਰ੍ੰਮਿਤੇਨਾਰ੍ਥਤ ਏਤਤ੍ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇ ਰ੍ਬਹਿਰ੍ਭੂਤੇਨ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠੇਨ ਸਿੱਧੇਨ ਚ ਦੂਸ਼਼੍ਯੇਣ ਗਤ੍ਵਾ

12 nor yet through the blood of goats and calves, but through his own blood, entered in once for all into the holy place, having obtained eternal redemption. (aiōnios g166)

ਛਾਗਾਨਾਂ ਗੋਵਤ੍ਸਾਨਾਂ ਵਾ ਰੁਧਿਰਮ੍ ਅਨਾਦਾਯ ਸ੍ਵੀਯਰੁਧਿਰਮ੍ ਆਦਾਯੈਕਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵ ਏਵ ਮਹਾਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯਾਨਨ੍ਤਕਾਲਿਕਾਂ ਮੁਕ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍| (aiōnios g166)

13 For if the blood of goats and bulls, and the ashes of a heifer sprinkling them that have been defiled, sanctify unto the cleanness of the flesh:

ਵ੍ਰੁʼਸ਼਼ਛਾਗਾਨਾਂ ਰੁਧਿਰੇਣ ਗਵੀਭਸ੍ਮਨਃ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ੇਪੇਣ ਚ ਯਦ੍ਯਸ਼ੁਚਿਲੋਕਾਃ ਸ਼ਾਰੀਰਿਸ਼ੁਚਿਤ੍ਵਾਯ ਪੂਯਨ੍ਤੇ,

14 how much more shall the blood of Christ, who through the eternal Spirit offered himself without blemish unto God, cleanse your conscience from dead works to serve the living God? (aiōnios g166)

ਤਰ੍ਹਿ ਕਿੰ ਮਨ੍ਯਧ੍ਵੇ ਯਃ ਸਦਾਤਨੇਨਾਤ੍ਮਨਾ ਨਿਸ਼਼੍ਕਲਙ੍ਕਬਲਿਮਿਵ ਸ੍ਵਮੇਵੇਸ਼੍ਵਰਾਯ ਦੱਤਵਾਨ੍, ਤਸ੍ਯ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਰੁਧਿਰੇਣ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨਾਂਸ੍ਯਮਰੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੇਵਾਯੈ ਕਿੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਜਨਕੇਭ੍ਯਃ ਕਰ੍ੰਮਭ੍ਯੋ ਨ ਪਵਿਤ੍ਰੀਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ? (aiōnios g166)

15 And for this cause he is the mediator of a new covenant, that a death having taken place for the redemption of the transgressions that were under the first covenant, they that have been called may receive the promise of the eternal inheritance. (aiōnios g166)

ਸ ਨੂਤਨਨਿਯਮਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯਸ੍ਥੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਤਸ੍ਯਾਭਿਪ੍ਰਾਯੋ(ਅ)ਯੰ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਥਮਨਿਯਮਲਙ੍ਘਨਰੂਪਪਾਪੇਭ੍ਯੋ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਨਾ ਮੁਕ੍ਤੌ ਜਾਤਾਯਾਮ੍ ਆਹੂਤਲੋਕਾ ਅਨਨ੍ਤਕਾਲੀਯਸਮ੍ਪਦਃ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਫਲੰ ਲਭੇਰਨ੍| (aiōnios g166)

16 For where a testament is, there must of necessity be the death of him that made it.

ਯਤ੍ਰ ਨਿਯਮੋ ਭਵਤਿ ਤਤ੍ਰ ਨਿਯਮਸਾਧਕਸ੍ਯ ਬਲੇ ਰ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਨਾ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ|

17 For a testament is of force where there hath been death: for it doth never avail while he that made it liveth.

ਯਤੋ ਹਤੇਨ ਬਲਿਨਾ ਨਿਯਮਃ ਸ੍ਥਿਰੀਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨਿਯਮਸਾਧਕੋ ਬਲਿ ਰ੍ਯਾਵਤ੍ ਜੀਵਤਿ ਤਾਵਤ੍ ਨਿਯਮੋ ਨਿਰਰ੍ਥਕਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|

18 Wherefore even the first [covenant] hath not been dedicated without blood.

ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਪੂਰ੍ੱਵਨਿਯਮੋ(ਅ)ਪਿ ਰੁਧਿਰਪਾਤੰ ਵਿਨਾ ਨ ਸਾਧਿਤਃ|

19 For when every commandment had been spoken by Moses unto all the people according to the law, he took the blood of the calves and the goats, with water and scarlet wool and hyssop, and sprinkled both the book itself and all the people,

ਫਲਤਃ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਨੁਸਾਰੇਣ ਸਰ੍ੱਵਾ ਆਜ੍ਞਾਃ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਮੂਸਾ ਜਲੇਨ ਸਿਨ੍ਦੂਰਵਰ੍ਣਲੋਮ੍ਨਾ ਏਸ਼਼ੋਵਤ੍ਰੁʼਣੇਨ ਚ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਗੋਵਤ੍ਸਾਨਾਂ ਛਾਗਾਨਾਞ੍ਚ ਰੁਧਿਰੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕੇਸ਼਼ੁ ਚ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ,

20 saying, This is the blood of the covenant which God commanded to you-ward.

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਧੀਸ਼੍ਵਰੋ ਯੰ ਨਿਯਮੰ ਨਿਰੂਪਿਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਰੁਧਿਰਮੇਤਤ੍|

21 Moreover the tabernacle and all the vessels of the ministry he sprinkled in like manner with the blood.

ਤਦ੍ਵਤ੍ ਸ ਦੂਸ਼਼੍ਯੇ(ਅ)ਪਿ ਸੇਵਾਰ੍ਥਕੇਸ਼਼ੁ ਸਰ੍ੱਵਪਾਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਚ ਰੁਧਿਰੰ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਤਵਾਨ੍|

22 And according to the law, I may almost say, all things are cleansed with blood, and apart from shedding of blood there is no remission.

ਅਪਰੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਨੁਸਾਰੇਣ ਪ੍ਰਾਯਸ਼ਃ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਰੁਧਿਰੇਣ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ ਰੁਧਿਰਪਾਤੰ ਵਿਨਾ ਪਾਪਮੋਚਨੰ ਨ ਭਵਤਿ ਚ|

23 It was necessary therefore that the copies of the things in the heavens should be cleansed with these; but the heavenly things themselves with better sacrifices than these.

ਅਪਰੰ ਯਾਨਿ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਵਸ੍ਤੂਨਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਏਤੈਃ ਪਾਵਨਮ੍ ਆਵਸ਼੍ਯਕਮ੍ ਆਸੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਵਸ੍ਤੂਨਾਮ੍ ਏਤੇਭ੍ਯਃ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠੇ ਰ੍ਬਲਿਦਾਨੈਃ ਪਾਵਨਮਾਵਸ਼੍ਯਕੰ|

24 For Christ entered not into a holy place made with hands, like in pattern to the true; but into heaven itself, now to appear before the face of God for us:

ਯਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਸਤ੍ਯਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨਸ੍ਯ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਰੂਪੰ ਹਸ੍ਤਕ੍ਰੁʼਤੰ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨੰ ਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸ੍ਮੰਨਿਮਿੱਤਮ੍ ਇਦਾਨੀਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਤੁੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਮੇਵ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਃ|

25 nor yet that he should offer himself often, as the high priest entereth into the holy place year by year with blood not his own;

ਯਥਾ ਚ ਮਹਾਯਾਜਕਃ ਪ੍ਰਤਿਵਰ੍ਸ਼਼ੰ ਪਰਸ਼ੋਣਿਤਮਾਦਾਯ ਮਹਾਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਤਿ ਤਥਾ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਪੁਨਃ ਪੁਨਰਾਤ੍ਮੋਤ੍ਸਰ੍ਗੋ ਨ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਃ,

26 else must he often have suffered since the foundation of the world: but now once at the end of the ages hath he been manifested to put away sin by the sacrifice of himself. (aiōn g165)

ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੇ ਸਤਿ ਜਗਤਃ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਕਾਲਮਾਰਭ੍ਯ ਬਹੁਵਾਰੰ ਤਸ੍ਯ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਭੋਗ ਆਵਸ਼੍ਯਕੋ(ਅ)ਭਵਤ੍; ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਦਾਨੀਂ ਸ ਆਤ੍ਮੋਤ੍ਸਰ੍ਗੇਣ ਪਾਪਨਾਸ਼ਾਰ੍ਥਮ੍ ਏਕਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵੋ ਜਗਤਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ਕਾਲੇ ਪ੍ਰਚਕਾਸ਼ੇ| (aiōn g165)

27 And inasmuch as it is appointed unto men once to die, and after this [cometh] judgment;

ਅਪਰੰ ਯਥਾ ਮਾਨੁਸ਼਼ਸ੍ਯੈਕਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵੋ ਮਰਣੰ ਤਤ੍ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਵਿਚਾਰੋ ਨਿਰੂਪਿਤੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ,

28 so Christ also, having been once offered to bear the sins of many, shall appear a second time, apart from sin, to them that wait for him, unto salvation.

ਤਦ੍ਵਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ(ਅ)ਪਿ ਬਹੂਨਾਂ ਪਾਪਵਹਨਾਰ੍ਥੰ ਬਲਿਰੂਪੇਣੈਕਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵ ਉਤ੍ਸਸ੍ਰੁʼਜੇ, ਅਪਰੰ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰੰ ਪਾਪਾਦ੍ ਭਿੰਨਃ ਸਨ੍ ਯੇ ਤੰ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਸ਼਼ਨ੍ਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਾਰ੍ਥੰ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦਾਸ੍ਯਤਿ|