Psalms 90
1 A Prayer by Moses, the man of God. Lord, you have been our dwelling place for all generations.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
2 Before the mountains were born, before you had formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, you are God.
Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.
3 You turn man to destruction, saying, “Return, you children of men.”
Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.
4 For a thousand years in your sight are just like yesterday when it is past, like a watch in the night.
Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
5 You sweep them away as they sleep. In the morning they sprout like new grass.
Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.
6 In the morning it sprouts and springs up. By evening, it is withered and dry.
Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.
7 For we are consumed in your anger. We are troubled in your wrath.
Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.
8 You have set our iniquities before you, our secret sins in the light of your presence.
Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.
9 For all our days have passed away in your wrath. We bring our years to an end as a sigh.
Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.
10 The days of our years are seventy, or even by reason of strength eighty years; yet their pride is but labor and sorrow, for it passes quickly, and we fly away.
Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.
11 Who knows the power of your anger, your wrath according to the fear that is due to you?
Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?
12 So teach us to count our days, that we may gain a heart of wisdom.
Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Relent, LORD! How long? Have compassion on your servants!
Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.
14 Satisfy us in the morning with your loving kindness, that we may rejoice and be glad all our days.
Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.
15 Make us glad for as many days as you have afflicted us, for as many years as we have seen evil.
Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.
16 Let your work appear to your servants, your glory to their children.
Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.
17 Let the favor of the Lord our God be on us. Establish the work of our hands for us. Yes, establish the work of our hands.
Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!
