Psalms 88
1 A Song. A Psalm by the sons of Korah. For the Chief Musician. To the tune of “The Suffering of Affliction.” A contemplation by Heman, the Ezrahite. LORD, the God of my salvation, I have cried day and night before you.
Drottinn, þú Guð minn og hjálpari minn, ég ákalla þig um daga og nætur.
2 Let my prayer enter into your presence. Turn your ear to my cry.
Svaraðu bænum mínum! Hlustaðu á hróp mitt,
því að ég er altekinn ótta og finn dauðann nálgast. (Sheol h7585)
4 I am counted among those who go down into the pit. I am like a man who has no help,
„Líf hans er að fjara út, “segja sumir, „það er vonlaust með hann.“
5 set apart among the dead, like the slain who lie in the grave, whom you remember no more. They are cut off from your hand.
Ég er einn og yfirgefinn og bíð þess eins að deyja, rétt eins og þeir sem falla á vígvellinum.
6 You have laid me in the lowest pit, in the darkest depths.
Þú hefur varpað mér niður í myrkradjúp.
7 Your wrath lies heavily on me. You have afflicted me with all your waves. (Selah)
Reiði þín hefur þrýst mér niður, hver holskeflan á fætur annarri kaffærir mig.
8 You have taken my friends from me. You have made me an abomination to them. I am confined, and I cannot escape.
Vinir mínir sneru við mér bakinu og eru horfnir – það var af þínum völdum. Ég er innikróaður, sé enga undankomuleið.
9 My eyes are dim from grief. I have called on you daily, LORD. I have spread out my hands to you.
Augu mín eru blinduð af tárum. Daglega kalla ég eftir hjálp þinni. Ó, Drottinn, ég lyfti höndum í bæn um náð!
10 Do you show wonders to the dead? Do the departed spirits rise up and praise you? (Selah)
Gerðu kraftaverk svo að ég deyi ekki, því hvað gagnar mér hjálp þín ef ég ligg kaldur í gröfinni? Þá get ég ekki lofað þig!
11 Is your loving kindness declared in the grave? Or your faithfulness in Destruction?
Geta hinir látnu vegsamað gæsku þína? Syngja þeir um trúfesti þína?!
12 Are your wonders made known in the dark? Or your righteousness in the land of forgetfulness?
Getur myrkrið borið vitni um máttarverk þín? Hvernig eiga þeir sem búa í landi gleymskunnar að tala um hjálp þína?
13 But to you, LORD, I have cried. In the morning, my prayer comes before you.
Ó, Drottinn, dag eftir dag bið ég fyrir lífi mínu.
14 LORD, why do you reject my soul? Why do you hide your face from me?
Drottinn, hvers vegna hefur þú útskúfað mér? Af hverju hefur þú snúið þér burt frá mér og litið í aðra átt?
15 I am afflicted and ready to die from my youth up. While I suffer your terrors, I am distracted.
Allt frá æsku hef ég átt erfiða ævi og oft staðið andspænis dauðanum. Ég er magnþrota gagnvart örlögum þeim sem þú hefur búið mér.
16 Your fierce wrath has gone over me. Your terrors have cut me off.
Heift þín og reiði hefur lamað mig. Þessi skelfing þín hefur næstum gert út af við mig.
17 They came around me like water all day long. They completely engulfed me.
Alla daga hvolfist hún yfir mig.
18 You have put lover and friend far from me, and my friends into darkness.
Ástvinir, félagar og kunningjar – öll eru þau farin. Ég sit hér einn í myrkri.
