Psalms 68
1 For the Chief Musician. A Psalm by David. A song. Let God arise! Let his enemies be scattered! Let them who hate him also flee before him.
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. سرود. ای خدا، برخیز و دشمنانت را پراکنده ساز. بگذار آنانی که از تو نفرت دارند از حضور تو بگریزند. |
2 As smoke is driven away, so drive them away. As wax melts before the fire, so let the wicked perish at the presence of God.
| چنانکه دود در برابر باد پراکنده می‌شود، همچنان تو ایشان را پراکنده ساز؛ همان‌گونه که موم در مقابل آتش گداخته می‌شود، همچنان بگذار گناهکاران در حضورت نابود شوند. |
3 But let the righteous be glad. Let them rejoice before God. Yes, let them rejoice with gladness.
| اما نیکوکاران شادی کنند و در حضور تو خوشحال باشند؛ از شادی فریاد برآورند و خوش باشند. |
4 Sing to God! Sing praises to his name! Extol him who rides on the clouds: to the LORD, his name! Rejoice before him!
| در وصف خدا سرود بخوانید. نام او را ستایش کنید. برای او که بر ابرها سوار است، راهی درست کنید. نام او یهوه است! در حضورش شادی کنید! |
5 A father of the fatherless, and a defender of the widows, is God in his holy habitation.
| خدایی که در خانهٔ مقدّس خود ساکن است، پدر یتیمان و دادرس بیوه‌زنان می‌باشد. |
6 God sets the lonely in families. He brings out the prisoners with singing, but the rebellious dwell in a sun-scorched land.
| او بی‌کسان و آوارگان را در خانه‌ها ساکن می‌گرداند و اسیران را آزاد می‌سازد. اما یاغیان در زمین خشک و بی‌آب ساکن خواهند شد. |
7 God, when you went out before your people, when you marched through the wilderness... (Selah)
| ای خدای اسرائیل، وقتی تو قوم برگزیدهٔ خود را هدایت کردی و از میان بیابان عبور نمودی، |
8 The earth trembled. The sky also poured down rain at the presence of the God of Sinai— at the presence of God, the God of Israel.
| زمین تکان خورد و آسمان بارید و کوه سینا از ترس حضور تو به لرزه افتاد. |
9 You, God, sent a plentiful rain. You confirmed your inheritance when it was weary.
| ای خدا، تو نعمتها بارانیدی و قوم برگزیدهٔ خود را که خسته و ناتوان بودند، نیرو و توان بخشیدی. |
10 Your congregation lived therein. You, God, prepared your goodness for the poor.
| جماعت تو در زمین موعود ساکن شدند و تو ای خدای مهربان، حاجت نیازمندان را برآوردی. |
11 The Lord announced the word. The ones who proclaim it are a great company.
| خداوند کلام را اعلام کرد و کسانی که آن را بشارت دادند عدهٔ بی‌شماری بودند؛ کلام او این است: |
12 “Kings of armies flee! They flee!” She who waits at home divides the plunder,
| «پادشاهان و سپاهیانشان بشتاب می‌گریزند! زنانی که در خانه هستند غنایم جنگی را بین خود قسمت می‌کنند. |
13 while you sleep among the camp fires, the wings of a dove sheathed with silver, her feathers with shining gold.
| آنها اگرچه روزی فقیر و بینوا بودند، اما اینک خوشبخت و ثروتمندند و خود را مانند کبوتری که بالهایش نقره‌ای و پرهایش طلایی است با زر و زیور آراسته‌اند.» |
14 When the Almighty scattered kings in her, it snowed on Zalmon.
| خدای قادر مطلق پادشاهانی را که دشمن اسرائیل بودند مانند دانه‌های برف که در جنگلهای کوه صلمون آب می‌شود، پراکنده و محو ساخت. |
15 The mountains of Bashan are majestic mountains. The mountains of Bashan are rugged.
| ای کوههای عظیم باشان، ای سلسله جبال بزرگ که قله‌های بلند دارید، |
16 Why do you look in envy, you rugged mountains, at the mountain where God chooses to reign? Yes, the LORD will dwell there forever.
| چرا با حسرت به این کوهی که خدا برای مسکن خود برگزیده است نگاه می‌کنید؟ به یقین خداوند تا به ابد در آن ساکن خواهد بود. |
17 The chariots of God are tens of thousands and thousands of thousands. The Lord is among them, from Sinai, into the sanctuary.
| خداوند در میان هزاران هزار ارابه از کوه سینا به خانهٔ مقدّس خویش که در کوه صهیون است، رفته است. |
18 You have ascended on high. You have led away captives. You have received gifts among people, yes, among the rebellious also, that the LORD God might dwell there.
| آن هنگام که به برترین مکان بالا رفتی، بسیاری را به اسارت بردی و هدایا از آدمیان گرفتی، حتی از کسانی که زمانی یاغی بوده‌اند. اکنون خداوند در میان ما ساکن خواهد شد. |
19 Blessed be the Lord, who daily bears our burdens, even the God who is our salvation. (Selah)
| شکر و سپاس بر خداوندی که هر روز بارهای ما را متحمل می‌شود و خدایی که نجات ماست. |
20 God is to us a God of deliverance. To GOD, the Lord, belongs escape from death.
| خدای ما نجا‌ت‌دهندۀ ماست و ما را از مرگ می‌رهاند. |
21 But God will strike through the head of his enemies, the hairy scalp of such a one as still continues in his guiltiness.
| خدا سر دشمنانش را که در گناه زندگی می‌کنند، خرد خواهد کرد. |
22 The Lord said, “I will bring you again from Bashan, I will bring you again from the depths of the sea,
| خداوند می‌فرماید: «دشمنان شما را از باشان و از اعماق دریا باز خواهم آورد |
23 that you may crush them, dipping your foot in blood, that the tongues of your dogs may have their portion from your enemies.”
| تا در میان خون ریخته شدهٔ آنان راه بروید و سگها خون ایشان را بخورند.» |
24 They have seen your processions, God, even the processions of my God, my King, into the sanctuary.
| ای خدایی که پادشاه و خداوند من هستی، همهٔ قومها حرکت پیروزمندانهٔ تو را به سوی خانهٔ مقدّست دیده‌اند. |
25 The singers went before, the minstrels followed after, among the ladies playing with tambourines,
| سرایندگان در پیش و نوازندگان در عقب و دوشیزگان در وسط آنان دف‌زنان حرکت می‌کنند. |
26 “Bless God in the congregations, even the Lord in the assembly of Israel!”
| همهٔ مردم اسرائیل خدا را حمد گویند. ای فرزندان یعقوب، خداوند را ستایش کنید. |
27 There is little Benjamin, their ruler, the princes of Judah, their council, the princes of Zebulun, and the princes of Naphtali.
| قبیلهٔ کوچک بنیامین پیشاپیش ستایش‌کنندگان خدا در حرکت است؛ بعد از او رهبران قبیلهٔ یهودا با دسته‌های خود، سپس بزرگان قبیلهٔ زبولون و نفتالی حرکت می‌کنند. |
28 Your God has commanded your strength. Strengthen, God, that which you have done for us.
| ای خدا، نیروی خود را برای ما به کار ببر، همان‌گونه که در گذشته این کار را کردی. |
29 Because of your temple at Jerusalem, kings shall bring presents to you.
| به احترام خانهٔ تو در اورشلیم، پادشاهان هدایا نزد تو خواهند آورد. |
30 Rebuke the wild animal of the reeds, the multitude of the bulls with the calves of the peoples. Trample under foot the bars of silver. Scatter the nations who delight in war.
| مصر، آن حیوان وحشی را که در میان نیزارها ساکن است، توبیخ نما. قومهای جهان را که همچون رمه‌های گاو و گوساله هستند، سرزنش کن تا به فرمان تو گردن نهند و نقره‌های خود را به تو تقدیم کنند. اقوامی را که جنگ را دوست می‌دارند، پراکنده ساز. |
31 Princes shall come out of Egypt. Ethiopia shall hurry to stretch out her hands to God.
| مصر هدایا به دست سفیران خود خواهد فرستاد و حبشه دست دعا به سوی خداوند دراز خواهد کرد. |
32 Sing to God, you kingdoms of the earth! Sing praises to the Lord— (Selah)
| ای ممالک جهان، برای خدا سرود بخوانید؛ خداوند را با سرودها بستایید. |
33 to him who rides on the heaven of heavens, which are of old; behold, he utters his voice, a mighty voice.
| خدای ازلی و ابدی را که در آسمانها نشسته است و با صدای بلند و نیرومند سخن می‌گوید، ستایش کنید. |
34 Ascribe strength to God! His excellency is over Israel, his strength is in the skies.
| قدرت خدا را توصیف نمایید خدایی که شکوه و جلالش بر اسرائیل است و قوتش در آسمانها پابرجاست. |
35 You are awesome, God, in your sanctuaries. The God of Israel gives strength and power to his people. Praise be to God!
| چه مَهیب است خداوند در مکان مقدّس خویش! خدای اسرائیل به قوم برگزیدهٔ خود قوت و عظمت می‌بخشد. خدا را شکر و سپاس باد! |
