Psalms 141

1 A Psalm by David. LORD, I have called on you. Come to me quickly! Listen to my voice when I call to you.

Davut'un mezmuru Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş! Sana yakarınca sesime kulak ver!

2 Let my prayer be set before you like incense; the lifting up of my hands like the evening sacrifice.

Duam önünde yükselen buhur gibi, El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!

3 Set a watch, LORD, before my mouth. Keep the door of my lips.

Ya RAB, ağzıma bekçi koy, Dudaklarımın kapısını koru!

4 Do not incline my heart to any evil thing, to practice deeds of wickedness with men who work iniquity. Do not let me eat of their delicacies.

Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin, Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım; Onların nefis yemeklerini tatmayayım.

5 Let the righteous strike me, it is kindness; let him reprove me, it is like oil on the head; do not let my head refuse it; Yet my prayer is always against evil deeds.

Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır, Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir, Başım reddetmez onu. Çünkü duam hep kötülere karşıdır.

6 Their judges are thrown down by the sides of the rock. They will hear my words, for they are well spoken.

Önderleri kayalardan aşağı atılınca, Dinleyecekler tatlı sözlerimi.

7 "As when one plows and breaks up the earth, our bones are scattered at the mouth of Sheol (Sheol h7585)."

Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi, Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına. (Sheol h7585)

8 For my eyes are on you, LORD, the Lord. I take refuge in you. Do not leave my soul destitute.

Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB, Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!

9 Keep me from the snare which they have laid for me, from the traps of the workers of iniquity.

Koru beni kurdukları tuzaktan, Suç işleyenlerin kapanlarından.

10 Let the wicked fall together into their own nets while I pass by.

Ben güvenlik içinde geçip giderken, Kendi ağlarına düşsün kötüler.