Psalms 14

1 For the Chief Musician. By David. The fool has said in his heart, “There is no God.” They are corrupt. They have done abominable deeds. There is no one who does good.

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Głupi rzekł w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali się, obrzydliwymi się stali w zabawach swoich: niemasz, ktoby czynił dobrze.

2 The LORD looked down from heaven on the children of men, to see if there were any who understood, who sought after God.

Pan z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby obaczył, byłliby kto rozumny i szukający Boga.

3 They have all gone aside. They have together become corrupt. There is no one who does good, no, not one.

Aleć wszyscy odstąpili, jednako się nieużytecznymi stali; niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz i jednego.

4 Have all the workers of iniquity no knowledge, who eat up my people as they eat bread, and do not call on the LORD?

Azaż nie wiedzą wszyscy czyniciele nieprawości, że pożerają lud mój, jako więc chleb jedzą? ale Pana nie wzywają.

5 There they were in great fear, for God is in the generation of the righteous.

Tam się bardzo ulękną, gdyż Bóg jest przy narodzie sprawiedliwego.

6 You frustrate the plan of the poor, because the LORD is his refuge.

Hańbicie radę ubogiego; ale Pan jest nadzieją jego.

7 Oh that the salvation of Israel would come out of Zion! When the LORD restores the fortunes of his people, then Jacob shall rejoice, and Israel shall be glad.

Któż da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdyż zasię wyprowadzi Pan z więzienia lud swój; rozraduje się Jakób, a Izrael się rozweseli.