Proverbs 18
1 A man who isolates himself pursues selfishness, and defies all sound judgment.
Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
2 A fool has no delight in understanding, but only in revealing his own opinion.
Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
3 When wickedness comes, contempt also comes, and with shame comes disgrace.
Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
4 The words of a man’s mouth are like deep waters. The fountain of wisdom is like a flowing brook.
Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
5 To be partial to the faces of the wicked is not good, nor to deprive the innocent of justice.
Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
6 A fool’s lips come into strife, and his mouth invites beatings.
Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
7 A fool’s mouth is his destruction, and his lips are a snare to his soul.
Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
8 The words of a gossip are like dainty morsels: they go down into a person’s innermost parts.
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
9 One who is slack in his work is brother to him who is a master of destruction.
Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
10 The LORD’s name is a strong tower: the righteous run to him, and are safe.
Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
11 The rich man’s wealth is his strong city, like an unscalable wall in his own imagination.
Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
12 Before destruction the heart of man is proud, but before honor is humility.
Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
13 He who answers before he hears, that is folly and shame to him.
Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
14 A man’s spirit will sustain him in sickness, but a crushed spirit, who can bear?
Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
15 The heart of the discerning gets knowledge. The ear of the wise seeks knowledge.
Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
16 A man’s gift makes room for him, and brings him before great men.
Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
17 He who pleads his cause first seems right— until another comes and questions him.
Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
18 The lot settles disputes, and keeps strong ones apart.
Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
19 A brother offended is more difficult than a fortified city. Disputes are like the bars of a fortress.
Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
20 A man’s stomach is filled with the fruit of his mouth. With the harvest of his lips he is satisfied.
Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
21 Death and life are in the power of the tongue; those who love it will eat its fruit.
Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
22 Whoever finds a wife finds a good thing, and obtains favor of the LORD.
Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
23 The poor plead for mercy, but the rich answer harshly.
Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
24 A man of many companions may be ruined, but there is a friend who sticks closer than a brother.
Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.
