Mark 10
1 He arose from there and came into the borders of Judea and beyond the Jordan. Multitudes came together to him again. As he usually did, he was again teaching them.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਯਰ੍ੱਦਨਨਦ੍ਯਾਃ ਪਾਰੇ ਯਿਹੂਦਾਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਉਪਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍, ਤਤ੍ਰ ਤਦਨ੍ਤਿਕੇ ਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮਾਗਮੇ ਜਾਤੇ ਸ ਨਿਜਰੀਤ੍ਯਨੁਸਾਰੇਣ ਪੁਨਸ੍ਤਾਨ੍ ਉਪਦਿਦੇਸ਼|
2 Pharisees came to him testing him, and asked him, “Is it lawful for a man to divorce his wife?”
ਤਦਾ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ੍ਤਤ੍ਸਮੀਪਮ੍ ਏਤ੍ਯ ਤੰ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਪਪ੍ਰੱਛਃ ਸ੍ਵਜਾਯਾ ਮਨੁਜਾਨਾਂ ਤ੍ਯਜ੍ਯਾ ਨ ਵੇਤਿ?
3 He answered, “What did Moses command you?”
ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਤ੍, ਅਤ੍ਰ ਕਾਰ੍ੱਯੇ ਮੂਸਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕਿਮਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍?
4 They said, “Moses allowed a certificate of divorce to be written, and to divorce her.”
ਤ ਊਚੁਃ ਤ੍ਯਾਗਪਤ੍ਰੰ ਲੇਖਿਤੁੰ ਸ੍ਵਪਤ੍ਨੀਂ ਤ੍ਯਕ੍ਤੁਞ੍ਚ ਮੂਸਾ(ਅ)ਨੁਮਨ੍ਯਤੇ|
5 But Jesus said to them, “For your hardness of heart, he wrote you this commandment.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨਸਾਂ ਕਾਠਿਨ੍ਯਾੱਧੇਤੋ ਰ੍ਮੂਸਾ ਨਿਦੇਸ਼ਮਿਮਮ੍ ਅਲਿਖਤ੍|
6 But from the beginning of the creation, God made them male and female.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇਰਾਦੌ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਨਰਾਨ੍ ਪੁੰਰੂਪੇਣ ਸ੍ਤ੍ਰੀਰੂਪੇਣ ਚ ਸਸਰ੍ਜ|
7 For this cause a man will leave his father and mother, and will join to his wife,
"ਤਤਃ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਪੁਮਾਨ੍ ਪਿਤਰੰ ਮਾਤਰਞ੍ਚ ਤ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਜਾਯਾਯਾਮ੍ ਆਸਕ੍ਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ,
8 and the two will become one flesh, so that they are no longer two, but one flesh.
ਤੌ ਦ੍ਵਾਵ੍ ਏਕਾਙ੍ਗੌ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਃ| " ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਤ੍ਕਾਲਮਾਰਭ੍ਯ ਤੌ ਨ ਦ੍ਵਾਵ੍ ਏਕਾਙ੍ਗੌ|
9 What therefore God has joined together, let no man separate.”
ਅਤਃ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਦਯੋਜਯਤ੍ ਕੋਪਿ ਨਰਸ੍ਤੰਨ ਵਿਯੇਜਯੇਤ੍|
10 In the house, his disciples asked him again about the same matter.
ਅਥ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤਦਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਪੁਨਸ੍ਤਤ੍ਕਥਾਂ ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ|
11 He said to them, “Whoever divorces his wife and marries another commits adultery against her.
ਤਤਃ ਸੋਵਦਤ੍ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯਦਿ ਸ੍ਵਭਾਰ੍ੱਯਾਂ ਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾਨ੍ਯਾਮ੍ ਉਦ੍ਵਹਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਸ੍ਵਭਾਰ੍ੱਯਾਯਾਃ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰੀ ਭਵਤਿ|
12 If a woman herself divorces her husband and marries another, she commits adultery.”
ਕਾਚਿੰਨਾਰੀ ਯਦਿ ਸ੍ਵਪਤਿੰ ਹਿਤ੍ਵਾਨ੍ਯਪੁੰਸਾ ਵਿਵਾਹਿਤਾ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸਾਪਿ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਿਣੀ ਭਵਤਿ|
13 They were bringing to him little children, that he should touch them, but the disciples rebuked those who were bringing them.
ਅਥ ਸ ਯਥਾ ਸ਼ਿਸ਼ੂਨ੍ ਸ੍ਪ੍ਰੁʼਸ਼ੇਤ੍, ਤਦਰ੍ਥੰ ਲੋਕੈਸ੍ਤਦਨ੍ਤਿਕੰ ਸ਼ਿਸ਼ਵ ਆਨੀਯਨ੍ਤ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤਾਨਾਨੀਤਵਤਸ੍ਤਰ੍ਜਯਾਮਾਸੁਃ|
14 But when Jesus saw it, he was moved with indignation and said to them, “Allow the little children to come to me! Do not forbid them, for God’s Kingdom belongs to such as these.
ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਕ੍ਰੁਧ੍ਯਨ੍ ਜਗਾਦ, ਮੰਨਿਕਟਮ੍ ਆਗਨ੍ਤੁੰ ਸ਼ਿਸ਼ੂਨ੍ ਮਾ ਵਾਰਯਤ, ਯਤ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯਾਧਿਕਾਰਿਣਃ|
15 Most certainly I tell you, whoever will not receive God’s Kingdom like a little child, he will in no way enter into it.”
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਚ੍ਮਿ, ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ਼ਿਸ਼ੁਵਦ੍ ਭੂਤ੍ਵਾ ਰਾਜ੍ਯਮੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲੀਯਾਤ੍ ਸ ਕਦਾਪਿ ਤਦ੍ਰਾਜ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
16 He took them in his arms and blessed them, laying his hands on them.
ਅਨਨਤਰੰ ਸ ਸ਼ਿਸ਼ੂਨਙ੍ਕੇ ਨਿਧਾਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਗਾਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਹਸ੍ਤੌ ਦੱਤ੍ਵਾਸ਼ਿਸ਼਼ੰ ਬਭਾਸ਼਼ੇ|
17 As he was going out into the way, one ran to him, knelt before him, and asked him, "Good Teacher, what shall I do that I may inherit consummate (aiōnios g166) life?"
ਅਥ ਸ ਵਰ੍ਤ੍ਮਨਾ ਯਾਤਿ, ਏਤਰ੍ਹਿ ਜਨ ਏਕੋ ਧਾਵਨ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਤਤ੍ਸੰਮੁਖੇ ਜਾਨੁਨੀ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍, ਭੋਃ ਪਰਮਗੁਰੋ, ਅਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਯੇ ਮਯਾ ਕਿੰ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ? (aiōnios g166)
18 Jesus said to him, “Why do you call me good? No one is good except one—God.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ, ਮਾਂ ਪਰਮੰ ਕੁਤੋ ਵਦਸਿ? ਵਿਨੇਸ਼੍ਵਰੰ ਕੋਪਿ ਪਰਮੋ ਨ ਭਵਤਿ|
19 You know the commandments: ‘Do not murder,’ ‘Do not commit adultery,’ ‘Do not steal,’ ‘Do not give false testimony,’ ‘Do not defraud,’ ‘Honor your father and mother.’”
ਪਰਸ੍ਤ੍ਰੀਂ ਨਾਭਿਗੱਛ; ਨਰੰ ਮਾ ਘਾਤਯ; ਸ੍ਤੇਯੰ ਮਾ ਕੁਰੁ; ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਮਾ ਦੇਹਿ; ਹਿੰਸਾਞ੍ਚ ਮਾ ਕੁਰੁ; ਪਿਤਰੌ ਸੰਮਨ੍ਯਸ੍ਵ; ਨਿਦੇਸ਼ਾ ਏਤੇ ਤ੍ਵਯਾ ਜ੍ਞਾਤਾਃ|
20 He said to him, “Teacher, I have observed all these things from my youth.”
ਤਤਸ੍ਤਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਕ੍ਤੰ, ਹੇ ਗੁਰੋ ਬਾਲ੍ਯਕਾਲਾਦਹੰ ਸਰ੍ੱਵਾਨੇਤਾਨ੍ ਆਚਰਾਮਿ|
21 Jesus looking at him loved him, and said to him, “One thing you lack. Go, sell whatever you have and give to the poor, and you will have treasure in heaven; and come, follow me, taking up the cross.”
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਸ੍ਨੇਹੇਨ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਤਵੈਕਸ੍ਯਾਭਾਵ ਆਸ੍ਤੇ; ਤ੍ਵੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵੰ ਵਿਕ੍ਰੀਯ ਦਰਿਦ੍ਰੇਭ੍ਯੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਣਯ, ਤਤਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਧਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਸਿ; ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਏਤ੍ਯ ਕ੍ਰੁਸ਼ੰ ਵਹਨ੍ ਮਦਨੁਵਰ੍ੱਤੀ ਭਵ|
22 But his face fell at that saying, and he went away sorrowful, for he was one who had great possessions.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯ ਬਹੁਸਮ੍ਪਦ੍ਵਿਦ੍ਯਮਾਨਤ੍ਵਾਤ੍ ਸ ਇਮਾਂ ਕਥਾਮਾਕਰ੍ਣ੍ਯ ਵਿਸ਼਼ਣੋ ਦੁਃਖਿਤਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ ਜਗਾਮ|
23 Jesus looked around and said to his disciples, “How difficult it is for those who have riches to enter into God’s Kingdom!”
ਅਥ ਯੀਸ਼ੁਸ਼੍ਚਤੁਰ੍ਦਿਸ਼ੋ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਅਵਾਦੀਤ੍, ਧਨਿਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯਪ੍ਰਵੇਸ਼ਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਦੁਸ਼਼੍ਕਰਃ|
24 The disciples were amazed at his words. But Jesus answered again, “Children, how hard it is for those who trust in riches to enter into God’s Kingdom!
ਤਸ੍ਯ ਕਥਾਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ਼੍ਚਮੱਚਕ੍ਰੁਃ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਪੁਨਰਵਦਤ੍, ਹੇ ਬਾਲਕਾ ਯੇ ਧਨੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯਪ੍ਰਵੇਸ਼ਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਦੁਸ਼਼੍ਕਰਃ|
25 It is easier for a camel to go through a needle’s eye than for a rich man to enter into God’s Kingdom.”
ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯੇ ਧਨਿਨਾਂ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ਾਤ੍ ਸੂਚਿਰਨ੍ਧ੍ਰੇਣ ਮਹਾਙ੍ਗਸ੍ਯ ਗਮਨਾਗਮਨੰ ਸੁਕਰੰ|
26 They were exceedingly astonished, saying to him, “Then who can be saved?”
ਤਦਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਅਤੀਵ ਵਿਸ੍ਮਿਤਾਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੋਚੁਃ, ਤਰ੍ਹਿ ਕਃ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?
27 Jesus, looking at them, said, “With men it is impossible, but not with God, for all things are possible with God.”
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਤਨ੍ ਨਰਸ੍ਯਾਸਾਧ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ, ਯਤੋ ਹੇਤੋਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਾਧ੍ਯਮ੍|
28 Peter began to tell him, “Behold, we have left all and have followed you.”
ਤਦਾ ਪਿਤਰ ਉਵਾਚ, ਪਸ਼੍ਯ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵੰ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਭਵਤੋਨੁਗਾਮਿਨੋ ਜਾਤਾਃ|
29 Jesus said, “Most certainly I tell you, there is no one who has left house, or brothers, or sisters, or father, or mother, or wife, or children, or land, for my sake, and for the sake of the Good News,
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਮਦਰ੍ਥੰ ਸੁਸੰਵਾਦਾਰ੍ਥੰ ਵਾ ਯੋ ਜਨਃ ਸਦਨੰ ਭ੍ਰਾਤਰੰ ਭਗਿਨੀਂ ਪਿਤਰੰ ਮਾਤਰੰ ਜਾਯਾਂ ਸਨ੍ਤਾਨਾਨ੍ ਭੂਮਿ ਵਾ ਤ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵਾ
31 But many who are first will be last, and the last first.”
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਗ੍ਰੀਯਾ ਅਨੇਕੇ ਲੋਕਾਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ਾਃ, ਸ਼ੇਸ਼਼ੀਯਾ ਅਨੇਕੇ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚਾਗ੍ਰਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
32 They were on the way, going up to Jerusalem; and Jesus was going in front of them, and they were amazed; and those who followed were afraid. He again took the twelve, and began to tell them the things that were going to happen to him.
ਅਥ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਯਾਨਕਾਲੇ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਗ੍ਰਗਾਮੀ ਬਭੂਵ, ਤਸ੍ਮਾੱਤੇ ਚਿਤ੍ਰੰ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਗਾਮਿਨੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਬਿਭ੍ਯੁਃ| ਤਦਾ ਸ ਪੁਨ ਰ੍ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵੀਯੰ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤੱਤਤ੍ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰੇਭੇ;
33 “Behold, we are going up to Jerusalem. The Son of Man will be delivered to the chief priests and the scribes. They will condemn him to death, and will deliver him to the Gentiles.
ਪਸ਼੍ਯਤ ਵਯੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਪੁਰੰ ਯਾਮਃ, ਤਤ੍ਰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨਾਮ੍ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਨਾਞ੍ਚ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ; ਤੇ ਚ ਵਧਦਣ੍ਡਾਜ੍ਞਾਂ ਦਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਪਰਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਤੰ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
34 They will mock him, spit on him, scourge him, and kill him. On the third day he will rise again.”
ਤੇ ਤਮੁਪਹਸ੍ਯ ਕਸ਼ਯਾ ਪ੍ਰਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤਦ੍ਵਪੁਸ਼਼ਿ ਨਿਸ਼਼੍ਠੀਵੰ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਯ ਤੰ ਹਨਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਤਤਃ ਸ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਦਿਨੇ ਪ੍ਰੋੱਥਾਸ੍ਯਤਿ|
35 James and John, the sons of Zebedee, came near to him, saying, “Teacher, we want you to do for us whatever we will ask.”
ਤਤਃ ਸਿਵਦੇਃ ਪੁਤ੍ਰੌ ਯਾਕੂਬ੍ਯੋਹਨੌ ਤਦਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਏਤ੍ਯ ਪ੍ਰੋਚਤੁਃ, ਹੇ ਗੁਰੋ ਯਦ੍ ਆਵਾਭ੍ਯਾਂ ਯਾਚਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਦਸ੍ਮਦਰ੍ਥੰ ਭਵਾਨ੍ ਕਰੋਤੁ ਨਿਵੇਦਨਮਿਦਮਾਵਯੋਃ|
36 He said to them, “What do you want me to do for you?”
ਤਤਃ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਯੁਵਾਂ ਕਿਮਿੱਛਥਃ? ਕਿੰ ਮਯਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਦਰ੍ਥੰ ਕਰਣੀਯੰ?
37 They said to him, “Grant to us that we may sit, one at your right hand and one at your left hand, in your glory.”
ਤਦਾ ਤੌ ਪ੍ਰੋਚਤੁਃ, ਆਵਯੋਰੇਕੰ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਵਾਮਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਚੈਕੰ ਤਵੈਸ਼੍ਵਰ੍ੱਯਪਦੇ ਸਮੁਪਵੇਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯ|
38 But Jesus said to them, “You do not know what you are asking. Are you able to drink the cup that I drink, and to be baptized with the baptism that I am baptized with?”
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ ਯੁਵਾਮਜ੍ਞਾਤ੍ਵੇਦੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇਥੇ, ਯੇਨ ਕੰਸੇਨਾਹੰ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ ਤੇਨ ਯੁਵਾਭ੍ਯਾਂ ਕਿੰ ਪਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ? ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਮੱਜਨੇਨਾਹੰ ਮੱਜਿਸ਼਼੍ਯੇ ਤਨ੍ਮੱਜਨੇ ਮੱਜਯਿਤੁੰ ਕਿੰ ਯੁਵਾਭ੍ਯਾਂ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ? ਤੌ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਚਤੁਃ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ|
39 They said to him, “We are able.” Jesus said to them, “You shall indeed drink the cup that I drink, and you shall be baptized with the baptism that I am baptized with;
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਤ੍ ਯੇਨ ਕੰਸੇਨਾਹੰ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ ਤੇਨਾਵਸ਼੍ਯੰ ਯੁਵਾਮਪਿ ਪਾਸ੍ਯਥਃ, ਯੇਨ ਮੱਜਨੇਨ ਚਾਹੰ ਮੱਜਿੱਯੇ ਤਤ੍ਰ ਯੁਵਾਮਪਿ ਮੱਜਿਸ਼਼੍ਯੇਥੇ|
40 but to sit at my right hand and at my left hand is not mine to give, but for whom it has been prepared.”
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਸ਼਼ਾਮਰ੍ਥਮ੍ ਇਦੰ ਨਿਰੂਪਿਤੰ, ਤਾਨ੍ ਵਿਹਾਯਾਨ੍ਯੰ ਕਮਪਿ ਮਮ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਵਾਮਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਵਾ ਸਮੁਪਵੇਸ਼ਯਿਤੁੰ ਮਮਾਧਿਕਾਰੋ ਨਾਸ੍ਤਿ|
41 When the ten heard it, they began to be indignant toward James and John.
ਅਥਾਨ੍ਯਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਯਾਕੂਬ੍ਯੋਹਨ੍ਭ੍ਯਾਂ ਚੁਕੁਪੁਃ|
42 Jesus summoned them and said to them, “You know that they who are recognized as rulers over the nations lord it over them, and their great ones exercise authority over them.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਸਮਾਹੂਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਯੇ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਵ ਪ੍ਰਭੁਤ੍ਵੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ, ਤਥਾ ਯੇ ਮਹਾਲੋਕਾਸ੍ਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਧਿਪਤਿਤ੍ਵੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤੀਤਿ ਯੂਯੰ ਜਾਨੀਥ|
43 But it shall not be so among you, but whoever wants to become great among you shall be your servant.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਨ ਤਥਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਯਃ ਪ੍ਰਾਧਾਨ੍ਯੰ ਵਾਞ੍ਛਤਿ ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੇਵਕੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ,
44 Whoever of you wants to become first among you shall be bondservant of all.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯੋ ਮਹਾਨ੍ ਭਵਿਤੁਮਿੱਛਤਿ ਸ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਕਿਙ੍ਕਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
45 For the Son of Man also came not to be served but to serve, and to give his life as a ransom for many.”
ਯਤੋ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰਃ ਸੇਵ੍ਯੋ ਭਵਿਤੁੰ ਨਾਗਤਃ ਸੇਵਾਂ ਕਰ੍ੱਤਾਂ ਤਥਾਨੇਕੇਸ਼਼ਾਂ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਸ੍ਯ ਮੂਲ੍ਯਰੂਪਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣੰ ਦਾਤੁਞ੍ਚਾਗਤਃ|
46 They came to Jericho. As he went out from Jericho with his disciples and a great multitude, the son of Timaeus, Bartimaeus, a blind beggar, was sitting by the road.
ਅਥ ਤੇ ਯਿਰੀਹੋਨਗਰੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈ ਰ੍ਲੋਕੈਸ਼੍ਚ ਸਹ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਗਮਨਕਾਲੇ ਟੀਮਯਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋ ਬਰ੍ਟੀਮਯਨਾਮਾ ਅਨ੍ਧਸ੍ਤਨ੍ਮਾਰ੍ਗਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਭਿਕ੍ਸ਼਼ਾਰ੍ਥਮ੍ ਉਪਵਿਸ਼਼੍ਟਃ|
47 When he heard that it was Jesus the Nazarene, he began to cry out and say, “Jesus, you son of David, have mercy on me!”
ਸ ਨਾਸਰਤੀਯਸ੍ਯ ਯੀਸ਼ੋਰਾਗਮਨਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਪ੍ਰੋਚੈ ਰ੍ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭੇ, ਹੇ ਯੀਸ਼ੋ ਦਾਯੂਦਃ ਸਨ੍ਤਾਨ ਮਾਂ ਦਯਸ੍ਵ|
48 Many rebuked him, that he should be quiet, but he cried out much more, “You son of David, have mercy on me!”
ਤਤੋਨੇਕੇ ਲੋਕਾ ਮੌਨੀਭਵੇਤਿ ਤੰ ਤਰ੍ਜਯਾਮਾਸੁਃ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਪੁਨਰਧਿਕਮੁੱਚੈ ਰ੍ਜਗਾਦ, ਹੇ ਯੀਸ਼ੋ ਦਾਯੂਦਃ ਸਨ੍ਤਾਨ ਮਾਂ ਦਯਸ੍ਵ|
49 Jesus stood still and said, “Call him.” They called the blind man, saying to him, “Cheer up! Get up. He is calling you!”
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ ਤਮਾਹ੍ਵਾਤੁੰ ਸਮਾਦਿਦੇਸ਼, ਤਤੋ ਲੋਕਾਸ੍ਤਮਨ੍ਧਮਾਹੂਯ ਬਭਾਸ਼਼ਿਰੇ, ਹੇ ਨਰ, ਸ੍ਥਿਰੋ ਭਵ, ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠ, ਸ ਤ੍ਵਾਮਾਹ੍ਵਯਤਿ|
50 He, casting away his cloak, sprang up, and came to Jesus.
ਤਦਾ ਸ ਉੱਤਰੀਯਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਯ ਪ੍ਰੋੱਥਾਯ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪੰ ਗਤਃ|
51 Jesus asked him, “What do you want me to do for you?” The blind man said to him, “Rabboni, that I may see again.”
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮਵਦਤ੍ ਤ੍ਵਯਾ ਕਿੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥ੍ਯਤੇ? ਤੁਭ੍ਯਮਹੰ ਕਿੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮੀ? ਤਦਾ ਸੋਨ੍ਧਸ੍ਤਮੁਵਾਚ, ਹੇ ਗੁਰੋ ਮਦੀਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਰ੍ਭਵੇਤ੍|
52 Jesus said to him, “Go your way. Your faith has made you well.” Immediately he received his sight and followed Jesus on the way.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮੁਵਾਚ ਯਾਹਿ ਤਵ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਥਮਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਸ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਪਥਾ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯਯੌ|
