< Luke 8 >

1 Soon afterwards, he went about through cities and villages, preaching and bringing the good news of God’s Kingdom. With him were the twelve,
අපරඤ්ච යීශු ර්ද්වාදශභිඃ ශිෂ්‍යෛඃ සාර්ද්ධං නානානගරේෂු නානාග්‍රාමේෂු ච ගච්ඡන් ඉශ්වරීයරාජත්වස්‍ය සුසංවාදං ප්‍රචාරයිතුං ප්‍රාරේභේ|
2 and certain women who had been healed of evil spirits and infirmities: Mary who was called Magdalene, from whom seven demons had gone out;
තදා යස්‍යාඃ සප්ත භූතා නිරගච්ඡන් සා මග්දලීනීති විඛ්‍යාතා මරියම් හේරෝද්‍රාජස්‍ය ගෘහාධිපතේඃ හෝෂේ ර්භාර‍්‍ය්‍යා යෝහනා ශූශානා
3 and Joanna, the wife of Chuzas, Herod’s steward; Susanna; and many others who served them from their possessions.
ප්‍රභෘතයෝ යා බහ්ව්‍යඃ ස්ත්‍රියඃ දුෂ්ටභූතේභ්‍යෝ රෝගේභ්‍යශ්ච මුක්තාඃ සත්‍යෝ නිජවිභූතී ර්ව්‍යයිත්වා තමසේවන්ත, තාඃ සර්ව්වාස්තේන සාර්ද්ධම් ආසන්|
4 When a great multitude came together and people from every city were coming to him, he spoke by a parable:
අනන්තරං නානානගරේභ්‍යෝ බහවෝ ලෝකා ආගත්‍ය තස්‍ය සමීපේ(අ)මිලන්, තදා ස තේභ්‍ය ඒකාං දෘෂ්ටාන්තකථාං කථයාමාස| ඒකඃ කෘෂීබලෝ බීජානි වප්තුං බහිර්ජගාම,
5 “The farmer went out to sow his seed. As he sowed, some fell along the road, and it was trampled under foot, and the birds of the sky devoured it.
තතෝ වපනකාලේ කතිපයානි බීජානි මාර්ගපාර්ශ්වේ පේතුඃ, තතස්තානි පදතලෛ ර්දලිතානි පක්‍ෂිභි ර්භක්‍ෂිතානි ච|
6 Other seed fell on the rock, and as soon as it grew, it withered away, because it had no moisture.
කතිපයානි බීජානි පාෂාණස්ථලේ පතිතානි යද්‍යපි තාන්‍යඞ්කුරිතානි තථාපි රසාභාවාත් ශුශුෂුඃ|
7 Other fell amid the thorns, and the thorns grew with it and choked it.
කතිපයානි බීජානි කණ්ටකිවනමධ්‍යේ පතිතානි තතඃ කණ්ටකිවනානි සංවෘද්ධ්‍ය තානි ජග්‍රසුඃ|
8 Other fell into the good ground and grew and produced one hundred times as much fruit.” As he said these things, he called out, “He who has ears to hear, let him hear!”
තදන්‍යානි කතිපයබීජානි ච භූම්‍යාමුත්තමායාං පේතුස්තතස්තාන්‍යඞ්කුරයිත්වා ශතගුණානි ඵලානි ඵේලුඃ| ස ඉමා කථාං කථයිත්වා ප්‍රෝච්චෛඃ ප්‍රෝවාච, යස්‍ය ශ්‍රෝතුං ශ්‍රෝත්‍රේ ස්තඃ ස ශෘණෝතු|
9 Then his disciples asked him, “What does this parable mean?”
තතඃ පරං ශිෂ්‍යාස්තං පප්‍රච්ඡුරස්‍ය දෘෂ්ටාන්තස්‍ය කිං තාත්පර‍්‍ය්‍යං?
10 He said, “To you it is given to know the mysteries of God’s Kingdom, but to the rest it is given in parables, that ‘seeing they may not see, and hearing they may not understand.’
තතඃ ස ව්‍යාජහාර, ඊශ්වරීයරාජ්‍යස්‍ය ගුහ්‍යානි ඥාතුං යුෂ්මභ්‍යමධිකාරෝ දීයතේ කින්ත්වන්‍යේ යථා දෘෂ්ට්වාපි න පශ්‍යන්ති ශ්‍රුත්වාපි ම බුධ්‍යන්තේ ච තදර්ථං තේෂාං පුරස්තාත් තාඃ සර්ව්වාඃ කථා දෘෂ්ටාන්තේන කථ්‍යන්තේ|
11 “Now the parable is this: The seed is the word of God.
දෘෂ්ටාන්තස්‍යාස්‍යාභිප්‍රායඃ, ඊශ්වරීයකථා බීජස්වරූපා|
12 Those along the road are those who hear; then the devil comes and takes away the word from their heart, that they may not believe and be saved.
යේ කථාමාත්‍රං ශෘණ්වන්ති කින්තු පශ්චාද් විශ්වස්‍ය යථා පරිත්‍රාණං න ප්‍රාප්නුවන්ති තදාශයේන ශෛතානේත්‍ය හෘදයාතෘ තාං කථාම් අපහරති ත ඒව මාර්ගපාර්ශ්වස්ථභූමිස්වරූපාඃ|
13 Those on the rock are they who, when they hear, receive the word with joy; but these have no root. They believe for a while, then fall away in time of temptation.
යේ කථං ශ්‍රුත්වා සානන්දං ගෘහ්ලන්ති කින්ත්වබද්ධමූලත්වාත් ස්වල්පකාලමාත්‍රං ප්‍රතීත්‍ය පරීක්‍ෂාකාලේ භ්‍රශ්‍යන්ති තඒව පාෂාණභූමිස්වරූපාඃ|
14 What fell among the thorns, these are those who have heard, and as they go on their way they are choked with cares, riches, and pleasures of life; and they bring no fruit to maturity.
යේ කථාං ශ්‍රුත්වා යාන්ති විෂයචින්තායාං ධනලෝභේන ඒහිකසුඛේ ච මජ්ජන්ත උපයුක්තඵලානි න ඵලන්ති ත ඒවෝප්තබීජකණ්ටකිභූස්වරූපාඃ|
15 Those in the good ground, these are those who with an honest and good heart, having heard the word, hold it tightly, and produce fruit with perseverance.
කින්තු යේ ශ්‍රුත්වා සරලෛඃ ශුද්ධෛශ්චාන්තඃකරණෛඃ කථාං ගෘහ්ලන්ති ධෛර‍්‍ය්‍යම් අවලම්බ්‍ය ඵලාන්‍යුත්පාදයන්ති ච ත ඒවෝත්තමමෘත්ස්වරූපාඃ|
16 “No one, when he has lit a lamp, covers it with a container or puts it under a bed; but puts it on a stand, that those who enter in may see the light.
අපරඤ්ච ප්‍රදීපං ප්‍රජ්වාල්‍ය කෝපි පාත්‍රේණ නාච්ඡාදයති තථා ඛට්වාධෝපි න ස්ථාපයති, කින්තු දීපාධාරෝපර‍්‍ය්‍යේව ස්ථාපයති, තස්මාත් ප්‍රවේශකා දීප්තිං පශ්‍යන්ති|
17 For nothing is hidden that will not be revealed, nor anything secret that will not be known and come to light.
යන්න ප්‍රකාශයිෂ්‍යතේ තාදෘග් අප්‍රකාශිතං වස්තු කිමපි නාස්ති යච්ච න සුව්‍යක්තං ප්‍රචාරයිෂ්‍යතේ තාදෘග් ගෘප්තං වස්තු කිමපි නාස්ති|
18 Be careful therefore how you hear. For whoever has, to him will be given; and whoever does not have, from him will be taken away even that which he thinks he has.”
අතෝ යූයං කේන ප්‍රකාරේණ ශෘණුථ තත්‍ර සාවධානා භවත, යස්‍ය සමීපේ බර්ද්ධතේ තස්මෛ පුනර්දාස්‍යතේ කින්තු යස්‍යාශ්‍රයේ න බර්ද්ධතේ තස්‍ය යද්‍යදස්ති තදපි තස්මාත් නේෂ්‍යතේ|
19 His mother and brothers came to him, and they could not come near him for the crowd.
අපරඤ්ච යීශෝ ර්මාතා භ්‍රාතරශ්ච තස්‍ය සමීපං ජිගමිෂවඃ
20 Some people told him, “Your mother and your brothers stand outside, desiring to see you.”
කින්තු ජනතාසම්බාධාත් තත්සන්නිධිං ප්‍රාප්තුං න ශේකුඃ| තත්පශ්චාත් තව මාතා භ්‍රාතරශ්ච ත්වාං සාක්‍ෂාත් චිකීර්ෂන්තෝ බහිස්තිෂ්ඨනතීති වාර්ත්තායාං තස්මෛ කථිතායාං
21 But he answered them, “My mother and my brothers are these who hear the word of God and do it.”
ස ප්‍රත්‍යුවාච; යේ ජනා ඊශ්වරස්‍ය කථාං ශ්‍රුත්වා තදනුරූපමාචරන්ති තඒව මම මාතා භ්‍රාතරශ්ච|
22 Now on one of those days, he entered into a boat, himself and his disciples, and he said to them, “Let’s go over to the other side of the lake.” So they launched out.
අනන්තරං ඒකදා යීශුඃ ශිෂ්‍යෛඃ සාර්ද්ධං නාවමාරුහ්‍ය ජගාද, ආයාත වයං හ්‍රදස්‍ය පාරං යාමඃ, තතස්තේ ජග්මුඃ|
23 But as they sailed, he fell asleep. A wind storm came down on the lake, and they were taking on dangerous amounts of water.
තේෂු නෞකාං වාහයත්සු ස නිදද්‍රෞ;
24 They came to him and awoke him, saying, “Master, Master, we are dying!” He awoke and rebuked the wind and the raging of the water; then they ceased, and it was calm.
අථාකස්මාත් ප්‍රබලඣඤ්භ්ශගමාද් හ්‍රදේ නෞකායාං තරඞ්ගෛරාච්ඡන්නායාං විපත් තාන් ජග්‍රාස| තස්මාද් යීශෝරන්තිකං ගත්වා හේ ගුරෝ හේ ගුරෝ ප්‍රාණා නෝ යාන්තීති ගදිත්වා තං ජාගරයාම්බභූවුඃ| තදා ස උත්ථාය වායුං තරඞ්ගාංශ්ච තර්ජයාමාස තස්මාදුභෞ නිවෘත්‍ය ස්ථිරෞ බභූවතුඃ|
25 He said to them, “Where is your faith?” Being afraid, they marveled, saying to one another, “Who is this then, that he commands even the winds and the water, and they obey him?”
ස තාන් බභාෂේ යුෂ්මාකං විශ්වාසඃ ක? තස්මාත්තේ භීතා විස්මිතාශ්ච පරස්පරං ජගදුඃ, අහෝ කීදෘගයං මනුජඃ පවනං පානීයඤ්චාදිශති තදුභයං තදාදේශං වහති|
26 Then they arrived at the country of the Gadarenes, which is opposite Galilee.
තතඃ පරං ගාලීල්ප්‍රදේශස්‍ය සම්මුඛස්ථගිදේරීයප්‍රදේශේ නෞකායාං ලගන්ත්‍යාං තටේ(අ)වරෝහමාවාද්
27 When Jesus stepped ashore, a certain man out of the city who had demons for a long time met him. He wore no clothes, and did not live in a house, but in the tombs.
බහුතිථකාලං භූතග්‍රස්ත ඒකෝ මානුෂඃ පුරාදාගත්‍ය තං සාක්‍ෂාච්චකාර| ස මනුෂෝ වාසෝ න පරිදධත් ගෘහේ ච න වසන් කේවලං ශ්මශානම් අධ්‍යුවාස|
28 When he saw Jesus, he cried out and fell down before him, and with a loud voice said, “What do I have to do with you, Jesus, you Son of the Most High God? I beg you, do not torment me!”
ස යීශුං දෘෂ්ට්වෛව චීච්ඡබ්දං චකාර තස්‍ය සම්මුඛේ පතිත්වා ප්‍රෝච්චෛර්ජගාද ච, හේ සර්ව්වප්‍රධානේශ්වරස්‍ය පුත්‍ර, මයා සහ තව කඃ සම්බන්ධඃ? ත්වයි විනයං කරෝමි මාං මා යාතය|
29 For Jesus was commanding the unclean spirit to come out of the man. For the unclean spirit had often seized the man. He was kept under guard and bound with chains and fetters. Breaking the bonds apart, he was driven by the demon into the desert.
යතඃ ස තං මානුෂං ත්‍යක්ත්වා යාතුම් අමේධ්‍යභූතම් ආදිදේශ; ස භූතස්තං මානුෂම් අසකෘද් දධාර තස්මාල්ලෝකාඃ ශෘඞ්ඛලේන නිගඩේන ච බබන්ධුඃ; ස තද් භංක්ත්වා භූතවශත්වාත් මධ්‍යේප්‍රාන්තරං යයෞ|
30 Jesus asked him, “What is your name?” He said, “Legion,” for many demons had entered into him.
අනන්තරං යීශුස්තං පප්‍රච්ඡ තව කින්නාම? ස උවාච, මම නාම බාහිනෝ යතෝ බහවෝ භූතාස්තමාශිශ්‍රියුඃ|
31 They begged him that he would not command them to go into the Abyss (Abyssos g12).
අථ භූතා විනයේන ජගදුඃ, ගභීරං ගර්ත්තං ගන්තුං මාඥාපයාස්මාන්| (Abyssos g12)
32 Now there was there a herd of many pigs feeding on the mountain, and they begged him that he would allow them to enter into those. Then he allowed them.
තදා පර්ව්වතෝපරි වරාහව්‍රජශ්චරති තස්මාද් භූතා විනයේන ප්‍රෝචුඃ, අමුං වරාහව්‍රජම් ආශ්‍රයිතුම් අස්මාන් අනුජානීහි; තතඃ සෝනුජඥෞ|
33 The demons came out of the man and entered into the pigs, and the herd rushed down the steep bank into the lake and were drowned.
තතඃ පරං භූතාස්තං මානුෂං විහාය වරාහව්‍රජම් ආශිශ්‍රියුඃ වරාහව්‍රජාශ්ච තත්ක්‍ෂණාත් කටකේන ධාවන්තෝ හ්‍රදේ ප්‍රාණාන් විජෘහුඃ|
34 When those who fed them saw what had happened, they fled and told it in the city and in the country.
තද් දෘෂ්ට්වා ශූකරරක්‍ෂකාඃ පලායමානා නගරං ග්‍රාමඤ්ච ගත්වා තත්සර්ව්වවෘත්තාන්තං කථයාමාසුඃ|
35 People went out to see what had happened. They came to Jesus and found the man from whom the demons had gone out, sitting at Jesus’ feet, clothed and in his right mind; and they were afraid.
තතඃ කිං වෘත්තම් ඒතද්දර්ශනාර්ථං ලෝකා නිර්ගත්‍ය යීශෝඃ සමීපං යයුඃ, තං මානුෂං ත්‍යක්තභූතං පරිහිතවස්ත්‍රං ස්වස්ථමානුෂවද් යීශෝශ්චරණසන්නිධෞ සූපවිශන්තං විලෝක්‍ය බිභ්‍යුඃ|
36 Those who saw it told them how he who had been possessed by demons was healed.
යේ ලෝකාස්තස්‍ය භූතග්‍රස්තස්‍ය ස්වාස්ථ්‍යකරණං දදෘශුස්තේ තේභ්‍යඃ සර්ව්වවෘත්තාන්තං කථයාමාසුඃ|
37 All the people of the surrounding country of the Gadarenes asked him to depart from them, for they were very much afraid. Then he entered into the boat and returned.
තදනන්තරං තස්‍ය ගිදේරීයප්‍රදේශස්‍ය චතුර්දික්ස්ථා බහවෝ ජනා අතිත්‍රස්තා විනයේන තං ජගදුඃ, භවාන් අස්මාකං නිකටාද් ව්‍රජතු තස්මාත් ස නාවමාරුහ්‍ය තතෝ ව්‍යාඝුට්‍ය ජගාම|
38 But the man from whom the demons had gone out begged him that he might go with him, but Jesus sent him away, saying,
තදානීං ත්‍යක්තභූතමනුජස්තේන සහ ස්ථාතුං ප්‍රාර්ථයාඤ්චක්‍රේ
39 “Return to your house, and declare what great things God has done for you.” He went his way, proclaiming throughout the whole city what great things Jesus had done for him.
කින්තු තදර්ථම් ඊශ්වරඃ කීදෘඞ්මහාකර්ම්ම කෘතවාන් ඉති නිවේශනං ගත්වා විඥාපය, යීශුඃ කථාමේතාං කථයිත්වා තං විසසර්ජ| තතඃ ස ව්‍රජිත්වා යීශුස්තදර්ථං යන්මහාකර්ම්ම චකාර තත් පුරස්‍ය සර්ව්වත්‍ර ප්‍රකාශයිතුං ප්‍රාරේභේ|
40 When Jesus returned, the multitude welcomed him, for they were all waiting for him.
අථ යීශෞ පරාවෘත්‍යාගතේ ලෝකාස්තං ආදරේණ ජගෘහු ර‍්‍යස්මාත්තේ සර්ව්වේ තමපේක්‍ෂාඤ්චක්‍රිරේ|
41 Behold, a man named Jairus came. He was a ruler of the synagogue. He fell down at Jesus’ feet and begged him to come into his house,
තදනන්තරං යායීර්නාම්නෝ භජනගේහස්‍යෛකෝධිප ආගත්‍ය යීශෝශ්චරණයෝඃ පතිත්වා ස්වනිවේශනාගමනාර්ථං තස්මින් විනයං චකාර,
42 for he had an only born daughter, about twelve years of age, and she was dying. But as he went, the multitudes pressed against him.
යතස්තස්‍ය ද්වාදශවර්ෂවයස්කා කන්‍යෛකාසීත් සා මෘතකල්පාභවත්| තතස්තස්‍ය ගමනකාලේ මාර්ගේ ලෝකානාං මහාන් සමාගමෝ බභූව|
43 A woman who had a flow of blood for twelve years, who had spent all her living on physicians and could not be healed by any,
ද්වාදශවර්ෂාණි ප්‍රදරරෝගග්‍රස්තා නානා වෛද්‍යෛශ්චිකිත්සිතා සර්ව්වස්වං ව්‍යයිත්වාපි ස්වාස්ථ්‍යං න ප්‍රාප්තා යා යෝෂිත් සා යීශෝඃ පශ්චාදාගත්‍ය තස්‍ය වස්ත්‍රග්‍රන්ථිං පස්පර්ශ|
44 came behind him and touched the fringe of his cloak. Immediately the flow of her blood stopped.
තස්මාත් තත්ක්‍ෂණාත් තස්‍යා රක්තස්‍රාවෝ රුද්ධඃ|
45 Jesus said, “Who touched me?” When all denied it, Peter and those with him said, “Master, the multitudes press and jostle you, and you say, ‘Who touched me?’”
තදානීං යීශුරවදත් කේනාහං ස්පෘෂ්ටඃ? තතෝ(අ)නේකෛරනඞ්ගීකෘතේ පිතරස්තස්‍ය සඞ්ගිනශ්චාවදන්, හේ ගුරෝ ලෝකා නිකටස්ථාඃ සන්තස්තව දේහේ ඝර්ෂයන්ති, තථාපි කේනාහං ස්පෘෂ්ටඉති භවාන් කුතඃ පෘච්ඡති?
46 But Jesus said, “Someone did touch me, for I perceived that power has gone out of me.”
යීශුඃ කථයාමාස, කේනාප්‍යහං ස්පෘෂ්ටෝ, යතෝ මත්තඃ ශක්ති ර්නිර්ගතේති මයා නිශ්චිතමඥායි|
47 When the woman saw that she was not hidden, she came trembling; and falling down before him declared to him in the presence of all the people the reason why she had touched him, and how she was healed immediately.
තදා සා නාරී ස්වයං න ගුප්තේති විදිත්වා කම්පමානා සතී තස්‍ය සම්මුඛේ පපාත; යේන නිමිත්තේන තං පස්පර්ශ ස්පර්ශමාත්‍රාච්ච යේන ප්‍රකාරේණ ස්වස්ථාභවත් තත් සර්ව්වං තස්‍ය සාක්‍ෂාදාචඛ්‍යෞ|
48 He said to her, “Daughter, cheer up. Your faith has made you well. Go in peace.”
තතඃ ස තාං ජගාද හේ කන්‍යේ සුස්ථිරා භව, තව විශ්වාසස්ත්වාං ස්වස්ථාම් අකාර්ෂීත් ත්වං ක්‍ෂේමේණ යාහි|
49 While he still spoke, one from the ruler of the synagogue’s house came, saying to him, “Your daughter is dead. Do not trouble the Teacher.”
යීශෝරේතද්වාක්‍යවදනකාලේ තස්‍යාධිපතේ ර්නිවේශනාත් කශ්චිල්ලෝක ආගත්‍ය තං බභාෂේ, තව කන්‍යා මෘතා ගුරුං මා ක්ලිශාන|
50 But Jesus hearing it, answered him, “Do not be afraid. Only believe, and she will be healed.”
කින්තු යීශුස්තදාකර්ණ්‍යාධිපතිං ව්‍යාජහාර, මා භෛෂීඃ කේවලං විශ්වසිහි තස්මාත් සා ජීවිෂ්‍යති|
51 When he came to the house, he did not allow anyone to enter in, except Peter, John, James, the father of the child, and her mother.
අථ තස්‍ය නිවේශනේ ප්‍රාප්තේ ස පිතරං යෝහනං යාකූබඤ්ච කන්‍යායා මාතරං පිතරඤ්ච විනා, අන්‍යං කඤ්චන ප්‍රවේෂ්ටුං වාරයාමාස|
52 All were weeping and mourning her, but he said, “Do not weep. She is not dead, but sleeping.”
අපරඤ්ච යේ රුදන්ති විලපන්ති ච තාන් සර්ව්වාන් ජනාන් උවාච, යූයං මා රෝදිෂ්ට කන්‍යා න මෘතා නිද්‍රාති|
53 They were ridiculing him, knowing that she was dead.
කින්තු සා නිශ්චිතං මෘතේති ඥාත්වා තේ තමුපජහසුඃ|
54 But he put them all outside, and taking her by the hand, he called, saying, “Child, arise!”
පශ්චාත් ස සර්ව්වාන් බහිඃ කෘත්වා කන්‍යායාඃ කරෞ ධෘත්වාජුහුවේ, හේ කන්‍යේ ත්වමුත්තිෂ්ඨ,
55 Her spirit returned, and she rose up immediately. He commanded that something be given to her to eat.
තස්මාත් තස්‍යාඃ ප්‍රාණේෂු පුනරාගතේෂු සා තත්ක්‍ෂණාද් උත්තස්‍යෞ| තදානීං තස්‍යෛ කිඤ්චිද් භක්‍ෂ්‍යං දාතුම් ආදිදේශ|
56 Her parents were amazed, but he commanded them to tell no one what had been done.
තතස්තස්‍යාඃ පිතරෞ විස්මයං ගතෞ කින්තු ස තාවාදිදේශ ඝටනායා ඒතස්‍යාඃ කථාං කස්මෛචිදපි මා කථයතං|

< Luke 8 >