Luke 24
1 But on the first day of the week, at early dawn, they and some others came to the tomb, bringing the spices which they had prepared.
Пэ англуно куркэхкоро диво, дэнзор, кала кхам вщелас, джювля лиле лачярдэ мастина и джиле склепостэ.
2 They found the stone rolled away from the tomb.
Нэ кала авиле, удыкхле, со бар склепостар оттховдо дэ рига.
3 They entered in, and did not find the Lord Jesus’ body.
Кала заджиле андрал дэ склепо, на аракхле Рае Исусохкоро трупо.
4 While they were greatly perplexed about this, behold, two men stood by them in dazzling clothing.
Джювля на джянгле, сар кода тэ полэ. Тунчи ачиле англа лэн дуй мурша дэ їда, савятар марэлас одуд, сар молния.
5 Becoming terrified, they bowed their faces down to the earth. The men said to them, “Why do you seek the living among the dead?
Джювля фартэ дарэне и обмукле шэрэ тэлэ, нэ мурша пхэндэ лэнди: — Сости тумэ родэн джювдэ машкар мулэн?
6 He is not here, but is risen. Remember what he told you when he was still in Galilee,
Лэ нэнай катэ, Вов отджювдиня мулэндар. Взгинисарэн, сар Вов пхэнэлас тумэнди инте дэ Галилея:
7 saying that the Son of Man must be delivered up into the hands of sinful men and be crucified, and the third day rise again?”
«Чяво Манушыкано авэла отдэно дэ вастэн бэзимахкэрэ манушэнди, авэла прымардо пэ трушул и отджювдёла мулэндар пэ трито диво».
8 They remembered his words,
Тунчи вонэ взгинисардэ Исусохкэрэ лава.
9 returned from the tomb, and told all these things to the eleven and to all the rest.
Тунчи рисиле склепостар и розпхэндэ пала вса кода дэшуекхэнди и всавэрэнди, савэ лэнца сле.
10 Now they were Mary Magdalene, Joanna, and Mary the mother of James. The other women with them told these things to the apostles.
Кадэла джювля сле Мария Магдалина, Иоанна, дэй Иаковохкири, савя кади ж акхардэ Мария. И авэр джювля, савэ сле лэнца, кади ж пхэнэнас пала кода апостолонэнди.
11 These words seemed to them to be nonsense, and they did not believe them.
Апостолуря думисардэ, со джювля дэдумане динимо, и на патине лэнди.
12 But Peter got up and ran to the tomb. Stooping and looking in, he saw the strips of linen lying by themselves, and he departed to his home, wondering what had happened.
Нэ Пётро всаекх вщиля и прастэня склепостэ. А кала тэлювда склепостэ, вов дыкхля, со котэ пашлёл екх похтан. Тай джиля павпалэ, а еджино на патялас колэсти, со дыхле лэхкэрэ якха.
13 Behold, two of them were going that very day to a village named Emmaus, which was sixty stadia from Jerusalem.
Дэ кодэва диво дуй сиклярнэндар джянас дэ гав Эммаусо, саво сля пашэ дэшудуй километры Ерусалимостар.
14 They talked with each other about all of these things which had happened.
Тай дэдумэнас екх екхэґа пала вса, со тердапэ.
15 While they talked and questioned together, Jesus himself came near, and went with them.
Кала вонэ дэдумэнас тай розпхученас екх екхэ, Еджино Исусо пашыня лэндэ и джиля лэнца.
16 But their eyes were kept from recognizing him.
Нэ лэнди сля затердо, и вонэ на уджянгле Исусо.
17 He said to them, “What are you talking about as you walk, and are sad?”
Исусо пхучля лэндар: — Пала со тумэ дэдумэн дромэґа? Вонэ ачиле и помукле муя.
18 One of them, named Cleopas, answered him, “Are you the only stranger in Jerusalem who does not know the things which have happened there in these days?”
Екх сиклярнэндар, Клеопа, пхэнда: — Всавэрэндар, ко авиля дэ Ерусалимо, Ту, выджял, екх, Саво на джянэл, со стердапэ пэ дивэн?
19 He said to them, “What things?” They said to him, “The things concerning Jesus the Nazarene, who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people;
Исусо пхучля: — Пала со Мэ на джянав? Вонэ пхэндэ Лэсти: — Пала кода, со стердапэ Исусоґа Назаретостар, Саво сля англунари, зорало дэ всавэрэ, со терэлас и пхэнэлас англа Дэвлэ и англа манушэн.
20 and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death, and crucified him.
Сар амарэ англунэ рашая и пхурэдэра отдэне Лэ пэ мэрима и прымардэ Лэ пэ трушул.
21 But we were hoping that it was he who would redeem Israel. Yes, and besides all this, it is now the third day since these things happened.
Ай амэндэ сля надия, со Вов фирисарэла Израили. Тай акэ, джиля трито диво, сар вса откада стердапэ.
22 Also, certain women of our company amazed us, having arrived early at the tomb;
Нэ койсавэ амарэ джювлендар розпхэндэ амэнди кода, состар амэ дэнепэ дыво. Вонэ авиле дэнзор, кала кхам вщелас, склепостэ
23 and when they did not find his body, they came saying that they had also seen a vision of angels, who said that he was alive.
тай на аракхле котэ Исусохкоро трупо. Тунчи рисиле тай розпхэндэ амэнди, сар лэнди сикавдэпэ ангелуря и пхэндэ, со Исусо джювдо.
24 Some of us went to the tomb and found it just like the women had said, but they did not see him.”
Койсавэ амэндар джиле склепостэ и аракхле, со котэ вса кади, сар и пхэндэ джювля, нэ Исусо на дыкхле.
25 He said to them, “Foolish people, and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!
Тунчи Вов пхэнда лэнди: — Чи нэнай тумэндэ годи? Сар пхаро тумэ патян кодэлэсти, со пхэндэ англунаря!
26 Did not the Christ have to suffer these things and to enter into his glory?”
Чи на трэбуни сля Христости тэ ха бари грыжа и тэ заджя дэ бари слава?
27 Beginning from Moses and from all the prophets, he explained to them in all the Scriptures the things concerning himself.
И ачиля тэ розпхэнэ джикай Моисеестар тай всавэрэн аврэн англунарен и сикавда, со чиндо сля пала Лэ дэ всавэрэн Лилэн.
28 They came near to the village where they were going, and he acted like he would go further.
Тунчи сиклярнэ поджиле пашэ гавэстэ, курик джянас. Исусо сикавда лэнди, со камля тэ джя дурэдэр.
29 They urged him, saying, “Stay with us, for it is almost evening, and the day is almost over.” He went in to stay with them.
Нэ вонэ фартэ мангэнас Лэ: — Ачпэ амэнца! Диво поджиля пашэ рятятэ. Вов заджиля дэ цэр и ачиляпэ лэнца.
30 When he had sat down at the table with them, he took the bread and gave thanks. Breaking it, he gave it to them.
Кала Вов бэшля лэнца пала скаминдэ, тунчи лиля мандро, наисарда, розпхагля и подэня лэнди.
31 Their eyes were opened and they recognized him; then he vanished out of their sight.
Тунчи оттердэпэ лэнгэрэ якха, и вонэ уджянгле Исусо. Нэ Лэ на ачиля душло.
32 They said to one another, “Were not our hearts burning within us while he spoke to us along the way, and while he opened the Scriptures to us?”
Вонэ ачиле тэ пхэнэ екх екхэсти: — Чи на пхабонас амарэ їлэ, кала Вов дэдуманя амэнца дромэґа и оттерда амэнди, со чиндо дэ Лилэн?
33 They rose up that very hour, returned to Jerusalem, and found the eleven gathered together, and those who were with them,
Вонэ екхатар вщиле тай рисиле дэ Ерусалимо. Кала авиле, котэ аракхле дэшуекхэн и кодэлэн, савэ лэнца сле.
34 saying, “The Lord is risen indeed, and has appeared to Simon!”
Апостолуря розпхэндэ лэнди, со Рай чячимаґа отджювдиня мулэндар тай сикавдапэ Симоности.
35 They related the things that happened along the way, and how he was recognized by them in the breaking of the bread.
Тунчи кодэла розпхэндэ, со тердапэ лэнца пав дром и сар вонэ уджянгле Исусо, кала Вов пхагля мандро.
36 As they said these things, Jesus himself stood among them, and said to them, “Peace be to you.”
Кала вонэ инте дэдумане, Еджино Исусо ачиля машкар лэн и пхэнда: — Пачя тумэнди!
37 But they were terrified and filled with fear, and supposed that they had seen a spirit.
Вонэ замуле даратар и гинисардэ, со дыкхэн мулэхкоро фано.
38 He said to them, “Why are you troubled? Why do doubts arise in your hearts?
Нэ Исусо пхэнда лэнди: — Сости тумэ даран? Сости тумаро патявимо исин кацаво цыкно?
39 See my hands and my feet, that it is truly me. Touch me and see, for a spirit does not have flesh and bones, as you see that I have.”
Подыкхэнтэ пэ Мурэ вастэн и пурэн! Када Мэ исин. Лэнпэ Мандэ тай роздыкхэнтэ. Фаностэ нэнай трупо и кокала, а Мандэ исин.
40 When he had said this, he showed them his hands and his feet.
Исусо пхэнда откада тай сикавда лэнди Пэхкэрэ васта и пурэ.
41 While they still did not believe for joy, and wondered, he said to them, “Do you have anything here to eat?”
Кала вонэ лошатар инте на патянас и дэнаспэ дыво, Исусо пхучля лэндар: — Исин тумэндэ хамо?
42 They gave him a piece of a broiled fish and some honeycomb.
Вонэ дэне Лэсти котор пэклэ мачестар.
43 He took them, and ate in front of them.
Исусо лиля кода и халя англа лэн.
44 He said to them, “This is what I told you while I was still with you, that all things which are written in the law of Moses, the prophets, and the psalms concerning me must be fulfilled.”
Тай пхэнда лэнди: — Акэ пала со Мэ пхэнавас, кала инте слём тумэнца: трэбуни, соб тэ авэл вса, сар чиндо пала Ман дэ Моисеехкэрэ Упхэнима, англунарендэ и дэ Псалмэн.
45 Then he opened their minds, that they might understand the Scriptures.
Тунчи Вов оттерда лэнди годи, соб тэ полэн кода, со чиндо.
46 He said to them, “Thus it is written, and thus it was necessary for the Christ to suffer and to rise from the dead the third day,
И пхэнда лэнди: — Чиндо, со Христосо хала бари грыжа и пэ трито диво отджювдёла мулэндар.
47 and that repentance and remission of sins should be preached in his name to all the nations, beginning at Jerusalem.
Важ Лэхкоро Лав джикай Ерусалимостар, ай тунчи всавэрэ народонэнди авэла розпхэндо, со, кала вонэ ачявэна бэзимо, тунчи Дэвэл эртисарэла лэн.
48 You are witnesses of these things.
Тумэ авэна тэ розпхэнэ пала кода всавэрэ манушэнди.
49 Behold, I send out the promise of my Father on you. But wait in the city of Jerusalem until you are clothed with power from on high.”
Акэ, Мэ бичалава тумэнди кода, пала со Муро Дад пхэнда. Нэ тумэ аченпэ дэ форо джикай кодыя вряма, кала сджяла пэ тумэн зор упрал.
50 He led them out as far as Bethany, and he lifted up his hands and blessed them.
Тунчи Исусо вылиджялда лэн форостар и джиля лэнца дэ Вифания. Котэ Вов ваздэня Пэхкэрэ васта и пхэнда бахталэ лава пала лэн.
51 While he blessed them, he withdrew from them and was carried up into heaven.
И кала инте пхэнэлас, ачявда лэн и ачиля тэ ваздэпэ пэ упралима.
52 They worshiped him and returned to Jerusalem with great joy,
Сиклярнэ тэлювдэ Лэсти тай баря лошаґа рисиле дэ Ерусалимо,
53 and were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.
тев всавири вряма сле дэ храмо и ваздэнас слава Дэвлэсти.
