< Lamentations 5 >

1 Remember, LORD, what has come on us. Look, and see our reproach.
Rabbiyow, bal xusuuso wixii nagu soo degay. Ka fiirso oo bal eeg caydii nalagu caayay.
2 Our inheritance has been turned over to strangers, our houses to aliens.
Dhaxalkayagii waxaa helay shisheeyayaal. Guryahayagiina waxaa iska qaatay ajnabiyo.
3 We are orphans and fatherless. Our mothers are as widows.
Waxaannu nahay agoommo, aabbayaal ma lihin, Oo hooyooyinkayana carmallay noqdeen
4 We must pay for water to drink. Our wood is sold to us.
Biyahayagii lacag baannu ku cabnay, Oo qoryahayagiina waa nalaga iibiyey.
5 Our pursuers are on our necks. We are weary, and have no rest.
Kuwii na eryanayayna way na gaadheen, Waannu daalan nahay oo nasasho ma lihin.
6 We have given our hands to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread.
Waxaannu gacanta u dhiibannay Masriyiinta Iyo reer Ashuur si aannu kibis uga dheregno.
7 Our fathers sinned, and are no more. We have borne their iniquities.
Aabbayaashayo waa dembaabeen, mana joogaan, Oo annagaa xumaatooyinkoodii xambaarannay.
8 Servants rule over us. There is no one to deliver us out of their hand.
Addoommaa noo taliya, Oo mid gacantooda naga samatabbixiyaana ma jiro,
9 We get our bread at the peril of our lives, because of the sword in the wilderness.
Waxaannu kibistayada ku helnaa naftayadoo aan biimayno, Waana seefta cidlada aawadeed.
10 Our skin is black like an oven, because of the burning heat of famine.
Haraggayagii wuxuu u madoobaaday sidii foorno oo kale, Waana kulaylkii abaarta daraaddiis.
11 They ravished the women in Zion, the virgins in the cities of Judah.
Naagihii Siyoon dhexdeedaa lagu kufsaday, Hablihii bikradaha ahaana magaalooyinka dalka Yahuudah waa lagu kufsaday.
12 Princes were hanged up by their hands. The faces of elders were not honored.
Amiirradii gacmahoodaa lagu deldelay, Oo odayaashiina lama sharfin.
13 The young men carry millstones. The children stumbled under loads of wood.
Barbaarradii dhagaxshiidkay qaadeen, Oo carruurtiina rarkii qoryaha bay la kufeen.
14 The elders have ceased from the gate, and the young men from their music.
Odayaashii iridday ka joogsadeen, Oo barbaarradiina muusikadoodii farahay ka qaadeen.
15 The joy of our heart has ceased. Our dance is turned into mourning.
Farxaddii qalbigayagay ka dhammaatay, Oo cayaartayadiina baroorashay u rogmatay.
16 The crown has fallen from our head. Woe to us, for we have sinned!
Taajkii madaxayaguu ka dhacay. Annagaa iska hoognay, waayo, waannu dembaabnay!
17 For this our heart is faint. For these things our eyes are dim:
Taas darteed qalbigayagu wuu itaal darnaaday. Oo waxyaalahaas aawadoodna indhahayagii way arag darnaayeen.
18 for the mountain of Zion, which is desolate. The foxes walk on it.
Maxaa yeelay, Buur Siyoon waa cidlowday, Oo dawacooyin baa ku dul socda.
19 You, LORD, remain forever. Your throne is from generation to generation.
Rabbiyow, weligaaba sida boqor baad u fadhidaa, Oo carshigaaguna ab ka ab buu waaraa.
20 Why do you forget us forever, and forsake us for so long a time?
Haddaba bal maxaad weligaaba noo illowdaa, Oo maxaad wakhti dheer noo dayrisaa?
21 Turn us to yourself, LORD, and we will be turned. Renew our days as of old.
Rabbiyow, xaggaaga noo soo celi, oo waannu soo noqon doonnaa. Maalmahayagana sida kuwii hore oo kale nooga dhig.
22 But you have utterly rejected us. You are very angry against us.
Laakiinse dhammaantayoba waad na diidday. Oo aad baad noogu cadhootay.

< Lamentations 5 >