< Lamentations 3 >

1 I am the man who has seen affliction by the rod of his wrath.
Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
2 He has led me and caused me to walk in darkness, and not in light.
Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
3 Surely he turns his hand against me again and again all day long.
Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
4 He has made my flesh and my skin old. He has broken my bones.
Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
5 He has built against me, and surrounded me with bitterness and hardship.
Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
6 He has made me dwell in dark places, as those who have been long dead.
Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
7 He has walled me about, so that I cannot go out. He has made my chain heavy.
Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
8 Yes, when I cry, and call for help, he shuts out my prayer.
Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
9 He has walled up my ways with cut stone. He has made my paths crooked.
Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
10 He is to me as a bear lying in wait, as a lion in hiding.
Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
11 He has turned away my path, and pulled me in pieces. He has made me desolate.
Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
12 He has bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
13 He has caused the shafts of his quiver to enter into my kidneys.
Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
14 I have become a derision to all my people, and their song all day long.
Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
15 He has filled me with bitterness. He has stuffed me with wormwood.
Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
16 He has also broken my teeth with gravel. He has covered me with ashes.
Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
17 You have removed my soul far away from peace. I forgot prosperity.
Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
18 I said, “My strength has perished, along with my expectation from the LORD.”
Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
19 Remember my affliction and my misery, the wormwood and the bitterness.
Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
20 My soul still remembers them, and is bowed down within me.
Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
21 This I recall to my mind; therefore I have hope.
Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
22 It is because of the LORD’s loving kindnesses that we are not consumed, because his mercies do not fail.
Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
23 They are new every morning. Great is your faithfulness.
Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
24 “The LORD is my portion,” says my soul. “Therefore I will hope in him.”
Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
25 The LORD is good to those who wait for him, to the soul who seeks him.
Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
26 It is good that a man should hope and quietly wait for the salvation of the LORD.
Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
27 It is good for a man that he bear the yoke in his youth.
Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
28 Let him sit alone and keep silence, because he has laid it on him.
Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
29 Let him put his mouth in the dust, if it is so that there may be hope.
Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
30 Let him give his cheek to him who strikes him. Let him be filled full of reproach.
Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
31 For the Lord will not cast off forever.
Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
32 For though he causes grief, yet he will have compassion according to the multitude of his loving kindnesses.
Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
33 For he does not afflict willingly, nor grieve the children of men.
Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
34 To crush under foot all the prisoners of the earth,
Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
35 to turn away the right of a man before the face of the Most High,
Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
36 to subvert a man in his cause, the Lord does not approve.
Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
37 Who is he who says, and it comes to pass, when the Lord does not command it?
Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
38 Does not evil and good come out of the mouth of the Most High?
Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
39 Why should a living man complain, a man for the punishment of his sins?
Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
40 Let us search and try our ways, and turn again to the LORD.
Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
41 Let’s lift up our heart with our hands to God in the heavens.
Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
42 “We have transgressed and have rebelled. You have not pardoned.
Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
43 “You have covered us with anger and pursued us. You have killed. You have not pitied.
Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
44 You have covered yourself with a cloud, so that no prayer can pass through.
Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
45 You have made us an off-scouring and refuse in the middle of the peoples.
Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
46 “All our enemies have opened their mouth wide against us.
Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
47 Terror and the pit have come on us, devastation and destruction.”
Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
48 My eye runs down with streams of water, for the destruction of the daughter of my people.
Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
49 My eye pours down and does not cease, without any intermission,
Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
50 until the LORD looks down, and sees from heaven.
Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
51 My eye affects my soul, because of all the daughters of my city.
Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
52 They have chased me relentlessly like a bird, those who are my enemies without cause.
Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
53 They have cut off my life in the dungeon, and have cast a stone on me.
Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
54 Waters flowed over my head. I said, “I am cut off.”
Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
55 I called on your name, LORD, out of the lowest dungeon.
Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
56 You heard my voice: “Do not hide your ear from my sighing, and my cry.”
Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
57 You came near in the day that I called on you. You said, “Do not be afraid.”
Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
58 Lord, you have pleaded the causes of my soul. You have redeemed my life.
Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
59 LORD, you have seen my wrong. Judge my cause.
Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
60 You have seen all their vengeance and all their plans against me.
Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
61 You have heard their reproach, LORD, and all their plans against me,
Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
62 the lips of those that rose up against me, and their plots against me all day long.
Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
63 You see their sitting down and their rising up. I am their song.
Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; ako mao ang ilang alawiton.
64 You will pay them back, LORD, according to the work of their hands.
Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
65 You will give them hardness of heart, your curse to them.
Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
66 You will pursue them in anger, and destroy them from under the heavens of the LORD.
Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.

< Lamentations 3 >