Job 1
1 There was a man in the land of Uz, whose name was Job. That man was blameless and upright, and one who feared God, and turned away from evil.
Adunay usa ka tawo didto sa yuta sa Uz nga ginganlan ug Job; ug si Job usa ka hingpit ug matarong, nga mahadlokon sa Dios ug nagpahilayo sa daotan.
2 There were born to him seven sons and three daughters.
May natawo kaniya nga pito ka mga anak nga lalaki ug tulo ka mga anak nga babaye.
3 His possessions also were seven thousand sheep, three thousand camels, five hundred yoke of oxen, five hundred female donkeys, and a very great household; so that this man was the greatest of all the children of the east.
Gipanag-iyahan niya ang 7000 nga mga karnero, 3000 nga mga kamelyo, 500 nga pares sa mga baka, ug 500 nga mga asno ug daghan kaayong mga sulugoon. Kining tawhana mao ang labing inila sa tibuok katawhan sa Sidlakan.
4 His sons went and held a feast in the house of each one on his birthday; and they sent and called for their three sisters to eat and to drink with them.
Sa adlaw nga gitagana sa tagsatagsa niya ka mga anak nga lalaki, nagpakombira siya sa iyang pinuy-anan ug nagpasugo sila ug modapit sa ilang tulo ka igsoong babaye aron mangaon ug manginom uban kanila.
5 It was so, when the days of their feasting had run their course, that Job sent and sanctified them, and rose up early in the morning, and offered burnt offerings according to the number of them all. For Job said, “It may be that my sons have sinned, and renounced God in their hearts.” Job did so continually.
Sa mga adlaw nga matapos na ang kombira, nagpasugo si Job alang kanila ug nagpabalaan kanila. Mobangon siya sayo sa kabuntagon ug maghalad sa mga halad sinunog alang sa tagsatagsa niya ka mga anak, kay mosulti man siya, “Tingali nakasala ug nakapasipala ang akong mga anak sa Dios diha sa ilang kasingkasing.” Gibuhat kini kanunay ni Job.
6 Now on the day when God’s sons came to present themselves before the LORD, Satan also came among them.
Ug unya miabot ang usa ka adlaw nga ang mga anak sa Dios miduol aron sa pagpakita sa ilang kaugalingon sa atubangan ni Yahweh, ug miabot usab si Satanas taliwala kanila.
7 The LORD said to Satan, “Where have you come from?” Then Satan answered the LORD, and said, “From going back and forth in the earth, and from walking up and down in it.”
Miingon si Yahweh kang Satanas, “Diin ka man gikan?” Unya mitubag si Satanas kang Yahweh ug miingon, “Gikan ako sa pagsuroysuroy sa kalibotan, ug gikan sa pagsaka ug sa pagkanaog niini.”
8 The LORD said to Satan, “Have you considered my servant, Job? For there is no one like him in the earth, a blameless and an upright man, one who fears God, and turns away from evil.”
Si Yahweh miingon kang Satanas, “Gihunahuna mo ba ang akong sulugoon nga si Job? Kay wala gayoy sama kaniya ibabaw sa kalibotan, usa ka hingpit ug matarong nga tawo, nga mahadlokon sa Dios ug nagpahilayo sa daotan.
9 Then Satan answered the LORD, and said, “Does Job fear God for nothing?
Unya mitubag si Satanas kang Yahweh ug miingon, “Nagmahadlokon lang ba si Job sa Dios sa walay hinungdan?
10 Have not you made a hedge around him, and around his house, and around all that he has, on every side? You have blessed the work of his hands, and his substance is increased in the land.
Dili ba gikuralan mo man ang palibot sa iyang pinuy-anan aron panalipdan siya, ug ang palibot sa matag bahin sa tanan nga iyang gipanag-iyahan? Gipanalanginan mo ang gipangbuhat sa iyang mga kamot, ug midaghan ang iyang gipanag-iyahan nga yuta.
11 But stretch out your hand now, and touch all that he has, and he will renounce you to your face.”
Apan karon bakyawa ang imong kamot ug hilabti ang tanan nga iya, ug magpasipala siya diha sa imong panagway.”
12 The LORD said to Satan, “Behold, all that he has is in your power. Only on himself do not stretch out your hand.” So Satan went out from the presence of the LORD.
Miingon si Yahweh kang Satanas, “Ania karon, ang tanan nga iyang gipanag-iyahan anaa na sa imong mga kamot. Apan ayaw bakyawa ang imong kamot batok sa tawo mismo.” Busa mibiya si Satanas gikan sa atubangan ni Yahweh.
13 It fell on a day when his sons and his daughters were eating and drinking wine in their oldest brother’s house,
Unya miabot ang adlaw nga ang iyang mga anak nga lalaki ug iyang mga anak nga babaye nangaon ug nanginom sa bino didto sa pinuy-anan sa ilang kamagulangang igsoon nga lalaki,
14 that a messenger came to Job, and said, “The oxen were plowing, and the donkeys feeding beside them,
miabot ang usa ka sinugo ngadto kang Job ug miingon, “Ang mga baka gipadaro ug gipasibsib ang mga asno duol kanila;
15 and the Sabeans attacked, and took them away. Yes, they have killed the servants with the edge of the sword, and I alone have escaped to tell you.”
midasmag ang mga Sabeohanon kanila ug gikuha sila. Tinuod gayod, gipangpatay nila ang mga sulugoon pinaagi sa sulab sa mga espada; ako lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo.”
16 While he was still speaking, another also came and said, “The fire of God has fallen from the sky, and has burned up the sheep and the servants, and consumed them, and I alone have escaped to tell you.”
Samtang nagsulti pa siya, miabot usab ang laing tawo ug miingon, “Ang kalayo sa Dios nahulog gikan sa kalangitan ug misunog sa mga karnero ug sa mga sulugoon; ug ako lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo.”
17 While he was still speaking, another also came and said, “The Chaldeans made three bands, and swept down on the camels, and have taken them away, yes, and killed the servants with the edge of the sword; and I alone have escaped to tell you.”
Ug samtang nagsulti pa siya, miabot na usab ang laing tawo ug miingon, “Ang mga Caldeahanon nga nabahin sa tulo ka pundok, mihasmag sa mga kamelyo, ug gikuha sila. Oo, ug gipangpatay pa gayod nila ang mga sulugoon pinaagi sa sulab sa mga espada, ug ako lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo.”
18 While he was still speaking, there came also another, and said, “Your sons and your daughters were eating and drinking wine in their oldest brother’s house,
Samtang nagsulti pa siya, miabot na usab ang laing tawo ug miingon, “Ang imong mga anak nga lalaki ug ang imong mga anak nga babaye nangaon ug nanginom sa bino didto sa pinuy-anan sa ilang kamagulangan nga igsoong lalaki.
19 and behold, there came a great wind from the wilderness, and struck the four corners of the house, and it fell on the young men, and they are dead. I alone have escaped to tell you.”
Ug dihay miabot nga usa ka kusog nga hangin gikan sa kamingawan ug mihuros sa matag upat ka suok sa balay ug natumpagan niini ang mga batan-on, ug nangamatay silang tanan, ug ako lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo.”
20 Then Job arose, and tore his robe, and shaved his head, and fell down on the ground, and worshiped.
Unya mibarug si Job, gigisi ang iyang bisti ug gikiskisan ang iyang ulo, mihapa siya sa yuta, ug gisimba ang Dios.
21 He said, “Naked I came out of my mother’s womb, and naked will I return there. The LORD gave, and the LORD has taken away. Blessed be the LORD’s name.”
Miingon siya “Hubo ako nga migawas sa tagoangkan sa akong inahan, ug mobalik ako didto nga hubo. Si Yahweh ang mihatag, ug si Yahweh usab ang mikuha; hinaot nga mabulahan ang ngalan ni Yahweh.”
22 In all this, Job did not sin, nor charge God with wrongdoing.
Sa tanang panghitabo, wala nagpakasala si Job, ni nagbinuang nga mibutangbutang sa Dios.
