Job 6
1 Then Job answered,
Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
2 “Oh that my anguish were weighed, and all my calamity laid in the balances!
O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
3 For now it would be heavier than the sand of the seas, therefore my words have been rash.
Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
4 For the arrows of the Almighty are within me. My spirit drinks up their poison. The terrors of God set themselves in array against me.
[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
5 Does the wild donkey bray when he has grass? Or does the ox low over his fodder?
Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
6 Can that which has no flavor be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?
Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
7 My soul refuses to touch them. They are as loathsome food to me.
[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
8 “Oh that I might have my request, that God would grant the thing that I long for,
Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
9 even that it would please God to crush me; that he would let loose his hand, and cut me off!
Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
10 Let it still be my consolation, yes, let me exult in pain that does not spare, that I have not denied the words of the Holy One.
Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
11 What is my strength, that I should wait? What is my end, that I should be patient?
Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
12 Is my strength the strength of stones? Or is my flesh of bronze?
Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
13 Is not it that I have no help in me, that wisdom is driven away from me?
Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
14 “To him who is ready to faint, kindness should be shown from his friend; even to him who forsakes the fear of the Almighty.
Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
15 My brothers have dealt deceitfully as a brook, as the channel of brooks that pass away;
Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
16 which are black by reason of the ice, in which the snow hides itself.
Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
17 In the dry season, they vanish. When it is hot, they are consumed out of their place.
W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
18 The caravans that travel beside them turn away. They go up into the waste, and perish.
Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
19 The caravans of Tema looked. The companies of Sheba waited for them.
Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
20 They were distressed because they were confident. They came there, and were confounded.
Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
21 For now you are nothing. You see a terror, and are afraid.
Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
22 Did I ever say, ‘Give to me’? or, ‘Offer a present for me from your substance’?
Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
23 or, ‘Deliver me from the adversary’s hand’? or, ‘Redeem me from the hand of the oppressors’?
Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
24 “Teach me, and I will hold my peace. Cause me to understand my error.
Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
25 How forcible are words of uprightness! But your reproof, what does it reprove?
O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
26 Do you intend to reprove words, since the speeches of one who is desperate are as wind?
Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
27 Yes, you would even cast lots for the fatherless, and make merchandise of your friend.
Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
28 Now therefore be pleased to look at me, for surely I will not lie to your face.
Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
29 Please return. Let there be no injustice. Yes, return again. My cause is righteous.
Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
30 Is there injustice on my tongue? Cannot my taste discern mischievous things?
Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
