Job 31
1 “I made a covenant with my eyes; how then should I look lustfully at a young woman?
Ako nakigsaad sa akong mga mata; Nan unsaon ko man ang pagsud-ong sa usa ka ulay?
2 For what is the portion from God above, and the heritage from the Almighty on high?
Kay unsaon man ang bahin nga gikan sa Dios sa kahitas-an, Ug ang panulondon gikan sa Makagagahum nga atua sa itaas?
3 Is it not calamity to the unrighteous, and disaster to the workers of iniquity?
Dili ba kagul-anan alang sa mga dili matarung, Ug kadautan alang sa mga malinapason?
4 Does not he see my ways, and count all my steps?
Wala ba siya magasud-ong sa Ug magaihap sa akong tanan nga mga lakang?
5 “If I have walked with falsehood, and my foot has hurried to deceit
Kong ako naglakaw sa kabakakan, Ug ang akong tiil nahamalintak sa limbong
6 (let me be weighed in an even balance, that God may know my integrity);
(Ipatimbang ako sa usa ka maayong timbangan, Aron ang Dios masayud sa katul-id sa akong kasingkasing);
7 if my step has turned out of the way, if my heart walked after my eyes, if any defilement has stuck to my hands,
Kong ang akong lakang mingtipas sa dalan, Ug ang akong kasingkasing nagasunod sa akong mga mata, Ug kong aniay buling nga nahitapot sa akong mga kamot:
8 then let me sow, and let another eat. Yes, let the produce of my field be rooted out.
Nan papugasa ako, ug lain ang pakan-a, Oo, ipaibut ang abut sa akong uma.
9 “If my heart has been enticed to a woman, and I have laid wait at my neighbor’s door,
Kong ang akong kasingkasing nahaylo sa lain nga babaye, Ug ako nakaghulat sa pultahan sa akong isigkatawo;
10 then let my wife grind for another, and let others sleep with her.
Nan ang akong asawa pagalinga ngadto sa uban, Ug pasagdi nga ang uban managyukbo kaniya.
11 For that would be a heinous crime. Yes, it would be an iniquity to be punished by the judges,
Kay kana usa ka sala nga makalilisang; Oo, usa ka paglapas nga angayng pagasilotan sa mga maghuhukom:
12 for it is a fire that consumes to destruction, and would root out all my increase.
Kay mao kanay usa ka kalayo nga magasunog hangtud sa Pagkalaglag, Ug arang makag-ibut sa tibook nakong abut.
13 “If I have despised the cause of my male servant or of my female servant, when they contended with me,
Kong ako nakagtamay sa katungod sa akong binatonang lalake ug binatonang babaye, Sa diha nga sila mingsupak kanako;
14 what then will I do when God rises up? When he visits, what will I answer him?
Unsa man unya ang akong buhaton sa diha nga mobangon ang Dios? Ug sa diha nga siya modu-aw, unsa man ang akong itubag kaniya?
15 Did not he who made me in the womb make him? Did not one fashion us in the womb?
Wala ba magbuhat usab kaniya ang nagbuhat kanako diha sa tagoangkan? Wala ba kaming duha himoa sa sulod sa tagoangkan?
16 “If I have withheld the poor from their desire, or have caused the eyes of the widow to fail,
Kong ang kabus gidid-an ko sa ilang gikinahanglan, Kun gikawang ko ang mga mata sa balo nga babaye,
17 or have eaten my morsel alone, and the fatherless has not eaten of it
Kun ako lamang usara ang nagakaon sa akong hungit, Ug ang mga ilo wala makatilaw niana
18 (no, from my youth he grew up with me as with a father, I have guided her from my mother’s womb);
(Dili, sukad sa akong pagkabatan-on siya nagatubo uban kanako nga ingon ako sa amahan niya, Ug ako nagmatoto sa balong babaye sukad pa sa tagoangkan sa akong inahan);
19 if I have seen any perish for want of clothing, or that the needy had no covering;
Kong dinhay bisan kinsa nga nakit-an nako nga namatay tungod sa pagkawalay bisti, Kun ang hangul walay saput;
20 if his heart has not blessed me, if he has not been warmed with my sheep’s fleece;
Kong ang iyang hawak wala magpanalangin kanako, Ug kong siya wala kainiti tungod sa balhibo sa akong carnero;
21 if I have lifted up my hand against the fatherless, because I saw my help in the gate;
Kong gibakyaw ko ang akong kamot batok sa mga ilo, Tungod kay nakita ko ang akong magtatabang diha sa ganghaan:
22 then let my shoulder fall from the shoulder blade, and my arm be broken from the bone.
Nan ipatagak ang akong abaga gikan sa balikhaw, Ug ang akong bukton maputol unta gikan sa bukog.
23 For calamity from God is a terror to me. Because of his majesty, I can do nothing.
Kay ang kagul-anan gikan sa Dios makapahadlok kanako, Ug tungod sa iyang pagkahalangdon ako dili makabuhat bisan unsa.
24 “If I have made gold my hope, and have said to the fine gold, ‘You are my confidence;’
Kong ang bulawan maoy gihimo ko nga akong paglaum, Ug giingon ko ang bulawang lunsay: Ikaw mao man ang akong pagsalig;
25 If I have rejoiced because my wealth was great, and because my hand had gotten much;
Kong ako nagkasadya tungod kay daghan ang akong bahandi, Ug tungod kay daku ang natigum sa akong kamot;
26 if I have seen the sun when it shined, or the moon moving in splendor,
Kong nakita ko ang adlaw sa diha nga kana minghayag, Kun ang bulan nga nagpanaw sa kadan-ag,
27 and my heart has been secretly enticed, and my hand threw a kiss from my mouth;
Ug ang akong kasingkasing nahaylo sa tago, Ug ang akong baba mihalok sa akong kamot:
28 this also would be an iniquity to be punished by the judges, for I would have denied the God who is above.
Kini usab maoy usa ka sala nga pagasilotan sa mga maghuhukom; Kay igalimod ko unta ang Dios nga atua sa itaas.
29 “If I have rejoiced at the destruction of him who hated me, or lifted up myself when evil found him
Kong gikalipay ko ang pagkalaglag niadtong nagdumot kanako, Kun nagpahataas ako sa akong kaugalingon sa diha nga siya hingkaplagan sa kadautan:
30 (I have certainly not allowed my mouth to sin by asking his life with a curse);
(Oo, wala ko pasagdi ang akong baba nga makasala Sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang usa ka panghimaraut);
31 if the men of my tent have not said, ‘Who can find one who has not been filled with his meat?’
Kong ang mga tawo sa akong balong-balong wala manag-ingon: Kinsay makakita ug mausa nga wala mabusog sa iyang makaon?
32 (the foreigner has not camped in the street, but I have opened my doors to the traveler);
(Ang dumuloong wala makapuyo sa dalan; Apan gibuksan ko ang akong mga pultahan alang sa lumalangyaw);
33 if like Adam I have covered my transgressions, by hiding my iniquity in my heart,
Kong ingon kang Adam ako nagtabon sa akong mga kalapasan, Sa pagtago sa akong sala sulod sa akong dughan,
34 because I feared the great multitude, and the contempt of families terrified me, so that I kept silence, and did not go out of the door—
Tungod kay nahadlok ako sa daku nga panon sa katawohan, Ug kay nakapalisang kanako ang pagtamay sa mga kabanayan, Busa ako naghilum ug wala gumala sa akong pultahan,
35 oh that I had one to hear me! Behold, here is my signature! Let the Almighty answer me! Let the accuser write my indictment!
Oh, nga ania untay usa nga magpatalinghug kanako? (Ania karon, ania ang akong timaan, patubaga kanako ang Makagagahum) Ug nga ania unta kanako ang sumbong nga gisulat sa akong kabatok!
36 Surely I would carry it on my shoulder, and I would bind it to me as a crown.
Sa pagkamatuod akong pas-anon kana unta sa akong abaga; Ibugkos ko kana kanako ingon sa usa ka purongpurong:
37 I would declare to him the number of my steps. I would go near to him like a prince.
Kaniya akong ipahayag unta ang gidaghanon sa akong mga lakang; Ingon sa usa ka principe, siya pagaduolon ko.
38 If my land cries out against me, and its furrows weep together;
Kong ang akong yuta nagasinggit batok kanako, Ug ang mga tudling niana managdungan sa pagpanghilak;
39 if I have eaten its fruits without money, or have caused its owners to lose their life,
Kong gikaon ko ang mga bunga niana sa walay bayad, Kun gipildi ko ang kinabuhi sa mga tag-iya niana:
40 let briers grow instead of wheat, and stinkweed instead of barley.” The words of Job are ended.
Kasampinitan ang patugka ilis sa trigo, Ug kogon ilis sa cebada. Natapus ang mga pulong ni Job.
