Job 23
1 Then Job answered,
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 “Even today my complaint is rebellious. His hand is heavy in spite of my groaning.
Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?
3 Oh that I knew where I might find him! That I might come even to his seat!
Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.
4 I would set my cause in order before him, and fill my mouth with arguments.
Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.
5 I would know the words which he would answer me, and understand what he would tell me.
Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.
6 Would he contend with me in the greatness of his power? No, but he would listen to me.
Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.
7 There the upright might reason with him, so I should be delivered forever from my judge.
Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.
8 “If I go east, he is not there. If I go west, I cannot find him.
Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.
9 He works to the north, but I cannot see him. He turns south, but I cannot catch a glimpse of him.
Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,
10 But he knows the way that I take. When he has tried me, I will come out like gold.
Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
11 My foot has held fast to his steps. I have kept his way, and not turned away.
Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.
12 I have not gone back from the commandment of his lips. I have treasured up the words of his mouth more than my necessary food.
Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.
13 But he stands alone, and who can oppose him? What his soul desires, even that he does.
Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:
14 For he performs that which is appointed for me. Many such things are with him.
Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.
15 Therefore I am terrified at his presence. When I consider, I am afraid of him.
Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.
16 For God has made my heart faint. The Almighty has terrified me.
Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.
17 Because I was not cut off before the darkness, neither did he cover the thick darkness from my face.
Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.
