Job 17
1 “My spirit is consumed. My days are extinct and the grave is ready for me.
| روحم در هم شکسته، پایان زندگی من فرا رسیده و قبر آماده است تا مرا در خود جای دهد. |
2 Surely there are mockers with me. My eye dwells on their provocation.
| مسخره‌کنندگان دور مرا گرفته‌اند. آنها را در همه جا می‌بینم. |
3 “Now give a pledge. Be collateral for me with yourself. Who is there who will strike hands with me?
| هیچ‌کس بر بی‌گناهی من گواهی نمی‌دهد زیرا تو ای خدا، به ایشان حکمت نداده‌ای تا بتوانند مرا یاری دهند. ای خدا، نگذار آنها پیروز شوند. |
4 For you have hidden their heart from understanding, therefore you will not exalt them.
5 He who denounces his friends for plunder, even the eyes of his children will fail.
| کسی که برای منفعت خویش بر ضد دوستانش سخن گوید، فرزندانش کور خواهند شد. |
6 “But he has made me a byword of the people. They spit in my face.
| خدا مرا مایهٔ تمسخر مردم گردانیده است و آنها به صورتم تف می‌اندازند. |
7 My eye also is dim by reason of sorrow. All my members are as a shadow.
| چشمانم از گریه تار شده و از من سایه‌ای بیش باقی نمانده است. |
8 Upright men will be astonished at this. The innocent will stir himself up against the godless.
| مردان درستکار وقتی مرا می‌بینند دچار حیرت می‌شوند. ولی سرانجام آدمهای بی‌گناه بر اشخاص نابکار پیروز خواهند شد، |
9 Yet the righteous will hold to his way. He who has clean hands will grow stronger and stronger.
| و پاکان و درستکاران پیش خواهند رفت و قویتر و قویتر خواهند شد. |
10 But as for you all, come back. I will not find a wise man among you.
| اگر می‌توانید استدلال بهتری ارائه کنید، گرچه در بین شما که مقابل من ایستاده‌اید آدم فهمیده‌ای نمی‌بینم. |
11 My days are past. My plans are broken off, as are the thoughts of my heart.
| روزهای من سپری شده، امیدهایم به باد فنا رفته و آرزوهای دلم برآورده نشده است. |
12 They change the night into day, saying ‘The light is near’ in the presence of darkness.
| دوستانم شب را روز و روز را شب می‌گویند! چگونه حقیقت را وارونه جلوه می‌دهند! |
| اگر بمیرم، در تاریکی فرو رفته و قبر را پدر و کرم را مادر و خواهر خود خواهم خواند. (Sheol h7585) |
14 if I have said to corruption, ‘You are my father,’ and to the worm, ‘My mother,’ and ‘My sister,’
15 where then is my hope? As for my hope, who will see it?
| پس امید من کجاست؟ آیا کسی می‌تواند آن را پیدا کند؟ |
