< Job 16 >

1 Then Job answered,
Əyyub belə cavab verdi:
2 “I have heard many such things. You are all miserable comforters!
«Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
3 Shall vain words have an end? Or what provokes you that you answer?
Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
4 I also could speak as you do. If your soul were in my soul’s place, I could join words together against you, and shake my head at you,
Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
5 but I would strengthen you with my mouth. The solace of my lips would relieve you.
Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
6 “Though I speak, my grief is not subsided. Though I forbear, what am I eased?
Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
7 But now, God, you have surely worn me out. You have made all my company desolate.
Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
8 You have shriveled me up. This is a witness against me. My leanness rises up against me. It testifies to my face.
Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
9 He has torn me in his wrath and persecuted me. He has gnashed on me with his teeth. My adversary sharpens his eyes on me.
Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
10 They have gaped on me with their mouth. They have struck me on the cheek reproachfully. They gather themselves together against me.
Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
11 God delivers me to the ungodly, and casts me into the hands of the wicked.
Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
12 I was at ease, and he broke me apart. Yes, he has taken me by the neck, and dashed me to pieces. He has also set me up for his target.
Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
13 His archers surround me. He splits my kidneys apart, and does not spare. He pours out my bile on the ground.
Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
14 He breaks me with breach on breach. He runs at me like a giant.
Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
15 I have sewed sackcloth on my skin, and have thrust my horn in the dust.
Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
16 My face is red with weeping. Deep darkness is on my eyelids,
Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
17 although there is no violence in my hands, and my prayer is pure.
Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
18 “Earth, do not cover my blood. Let my cry have no place to rest.
Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
19 Even now, behold, my witness is in heaven. He who vouches for me is on high.
Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
20 My friends scoff at me. My eyes pour out tears to God,
Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
21 that he would maintain the right of a man with God, of a son of man with his neighbor!
Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
22 For when a few years have come, I will go the way of no return.
Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.

< Job 16 >