Job 11
1 Then Zophar, the Naamathite, answered,
| و صوفر نعماتی در جواب گفت: | ۱ |
2 “Should not the multitude of words be answered? Should a man full of talk be justified?
| «آیابه کثرت سخنان جواب نباید داد و مردپرگو عادل شمرده شود؟ | ۲ |
3 Should your boastings make men hold their peace? When you mock, will no man make you ashamed?
| آیا بیهوده‌گویی تومردمان را ساکت کند و یا سخریه کنی و کسی تورا خجل نسازد؟ | ۳ |
4 For you say, ‘My doctrine is pure. I am clean in your eyes.’
| و می‌گویی تعلیم من پاک است، و من در نظر تو بی‌گناه هستم. | ۴ |
5 But oh that God would speak, and open his lips against you,
| و لیکن کاش که خدا سخن بگوید و لبهای خود را بر تو بگشاید، | ۵ |
6 that he would show you the secrets of wisdom! For true wisdom has two sides. Know therefore that God exacts of you less than your iniquity deserves.
| و اسرار حکمت را برای تو بیان کند. زیرا که درماهیت خود دو طرف دارد. پس بدان که خدا کمتراز گناهانت تو را سزا داده است. | ۶ |
7 “Can you fathom the mystery of God? Or can you probe the limits of the Almighty?
| آیا عمق های خدا را می‌توانی دریافت نمود؟ یا به کنه قادرمطلق توانی رسید؟ | ۷ |
8 They are high as heaven. What can you do? They are deeper than Sheol (Sheol h7585). What can you know?
| مثل بلندیهای آسمان است؛ چه خواهی کرد؟ گودتر از هاویه است؛ چه توانی دانست؟ (Sheol h7585) | ۸ |
9 Its measure is longer than the earth, and broader than the sea.
| پیمایش آن از جهان طویل تر واز دریا پهن تر است. | ۹ |
10 If he passes by, or confines, or convenes a court, then who can oppose him?
| اگر سخت بگیرد و حبس نماید و به محاکمه دعوت کند کیست که او راممانعت نماید؟ | ۱۰ |
11 For he knows false men. He sees iniquity also, even though he does not consider it.
| زیرا که بطالت مردم را می‌داندو شرارت را می‌بیند اگرچه در آن تامل نکند. | ۱۱ |
12 An empty-headed man becomes wise when a man is born as a wild donkey’s colt.
| ومرد جاهل آنوقت فهیم می‌شود که بچه خروحشی، انسان متولد شود. | ۱۲ |
13 “If you set your heart aright, stretch out your hands toward him.
| اگر تو دل خود راراست سازی و دستهای خود را بسوی او درازکنی، | ۱۳ |
14 If iniquity is in your hand, put it far away. Do not let unrighteousness dwell in your tents.
| اگر در دست تو شرارت باشد، آن را ازخود دور کن، و بی‌انصافی در خیمه های تو ساکن نشود. | ۱۴ |
15 Surely then you will lift up your face without spot. Yes, you will be steadfast, and will not fear,
| پس یقین روی خود را بی‌عیب برخواهی افراشت، و مستحکم شده، نخواهی ترسید. | ۱۵ |
16 for you will forget your misery. You will remember it like waters that have passed away.
| زیرا که مشقت خود را فراموش خواهی کرد، و آن را مثل آب رفته به یاد خواهی آورد، | ۱۶ |
17 Life will be clearer than the noonday. Though there is darkness, it will be as the morning.
| و روزگار تو از وقت ظهر روشن ترخواهد شد، و اگرچه تاریکی باشد، مثل صبح خواهد گشت. | ۱۷ |
18 You will be secure, because there is hope. Yes, you will search, and will take your rest in safety.
| و مطمئن خواهی بود چونکه امید داری، و اطراف خود را تجسس نموده، ایمن خواهی خوابید. | ۱۸ |
19 Also you will lie down, and no one will make you afraid. Yes, many will court your favor.
| و خواهی خوابید وترساننده‌ای نخواهد بود، و بسیاری تو راتملق خواهند نمود. | ۱۹ |
20 But the eyes of the wicked will fail. They will have no way to flee. Their hope will be the giving up of the spirit.”
| لیکن چشمان شریران کاهیده می‌شود و ملجای ایشان از ایشان نابود می‌گردد و امید ایشان جان کندن ایشان است.» | ۲۰ |
