< Isaiah 63 >

1 Who is this who comes from Edom, with dyed garments from Bozrah? Who is this who is glorious in his clothing, marching in the greatness of his strength? “It is I who speak in righteousness, mighty to save.”
Kinsa ba kining gikan sa Edom, nga nagsul-ob ug pula nga bisti nga gikan sa Bozra? Kinsa ba kining nagsul-ob sa harianong bisti, nga naglakaw nga walay gikahadlokan? Ako kini, nga nagsulti sa pagkamatarong ug gamhanan nga makaluwas.
2 Why is your clothing red, and your garments like him who treads in the wine vat?
Nganong pula man ang imong bisti, ug daw nagpuga ka sa mga ubas didto sa giokanan?
3 “I have trodden the wine press alone. Of the peoples, no one was with me. Yes, I trod them in my anger and trampled them in my wrath. Their lifeblood is sprinkled on my garments, and I have stained all my clothing.
Gipuga ko nga nag-inusara ang mga ubas didto sa giokanan, ug walay usa gikan sa ubang kanasoran ang miapil kanako. Gitunobtunoban ko sila sa akong kasuko ug giyatakyatakan sa akong kapungot. Mipisik ang ilang mga dugo sa akong bisti ug namansahan ang akong tibuok sapot.
4 For the day of vengeance was in my heart, and the year of my redeemed has come.
Kay nagtinguha na ako sa adlaw sa pagpanimalos, ug miabot na ang tuig sa akong pagtubos.
5 I looked, and there was no one to help; and I wondered that there was no one to uphold. Therefore my own arm brought salvation to me. My own wrath upheld me.
Milantaw ako, ug wala gayoy usa nga makatabang kanako. Nahibulong ako nga walay ni usa nga mitabang kanako, apan nagmadaugon ako pinaagi sa akong bukton, ug ang hilabihan kong kasuko nagdasig kanako.
6 I trod down the peoples in my anger and made them drunk in my wrath. I poured their lifeblood out on the earth.”
Gitunobtunoban ko ang katawhan sa akong kasuko ug gihubog sila sa akong kaligutgot, ug gibubo ko ang ilang dugo sa kalibotan.
7 I will tell of the loving kindnesses of the LORD and the praises of the LORD, according to all that the LORD has given to us, and the great goodness toward the house of Israel, which he has given to them according to his mercies, and according to the multitude of his loving kindnesses.
Isulti ko ang buhat sa matinumanong kasabotan ni Yahweh, ang mga binuhatan ni Yahweh takos sa pagdayeg. Isulti ko kanang tanan nga nahimo ni Yahweh alang kanato, ug ang iyang pagkamaayo ngadto sa balay sa Israel. Kining kaayo nga gipakita ni Yahweh kanato tungod sa iyang kaluoy, ug uban sa daghang mga buhat sa matinumanong kasabotan.
8 For he said, “Surely, they are my people, children who will not deal falsely;” so he became their Savior.
Kay miingon siya, “Tinuod gayod nga katawhan ko sila, mga anak nga dili moluib.” Ug nahimo siyang ilang Manluluwas.
9 In all their affliction he was afflicted, and the angel of his presence saved them. In his love and in his pity he redeemed them. He bore them, and carried them all the days of old.
Bisan pa sa ilang mga kalisdanan, nag-antos usab siya, ug giluwas sila sa anghel nga gikan sa iyang presensiya. Sa iyang gugma ug kaluoy giluwas niya sila, ug gibayaw niya sila ug giagak sila sa tibuok nga nangaging panahon.
10 But they rebelled and grieved his Holy Spirit. Therefore he turned and became their enemy, and he himself fought against them.
Apan misupak sila ug gipasubo ang iyang Balaang Espiritu. Busa nahimo siyang ilang kaaway ug nakig-away batok kanila.
11 Then he remembered the days of old, Moses and his people, saying, “Where is he who brought them up out of the sea with the shepherds of his flock? Where is he who put his Holy Spirit among them?”
Nahinumdom ang iyang katawhan bahin sa milabay nga kapanahonan ni Moises. Miingon sila, “Asa man ang Dios, nga nagpagawas kanila sa dagat uban ang mga magbalantay sa panon sa iyang mga kahayopan? Asa man ang Dios, nga nagbutang sa iyang Balaang Espiritu taliwala kanila?
12 Who caused his glorious arm to be at Moses’ right hand? Who divided the waters before them, to make himself an everlasting name?
Asa man ang Dios, nga nagpauban sa iyang mahimayaong gahom sa tuong kamot ni Moises, ug mibahin sa tubig sa ilang atubangan, aron manganlan ang iyang kaugalingon sa walay kataposan?
13 Who led them through the depths, like a horse in the wilderness, so that they did not stumble?
Asa man ang Dios, nga migiya kanila latas sa kinahiladman sa tubig? Daw kabayo nga nagdagan sa patag, nga wala gayod madagma.
14 As the livestock that go down into the valley, the LORD’s Spirit caused them to rest. So you led your people to make yourself a glorious name.
Daw mga baka nga milugsong padulong sa walog, ang Espiritu ni Yahweh nagpapahulay kanila. Busa gipangulohan mo ang imong katawhan, aron paghimo sa imong kaugalingon ug usa ka ngalan nga daygon.
15 Look down from heaven, and see from the habitation of your holiness and of your glory. Where are your zeal and your mighty acts? The yearning of your heart and your compassion is restrained toward me.
Sud-onga kami gikan sa langit ug tan-awa kami gikan sa imong balaan ug mahimayaon nga pinuy-anan. Asa naman ang imong kadasig ug gamhanang mga buhat? Gipahilayo mo na man kanamo ang imong kaluoy ug ang imong pagpangga.
16 For you are our Father, though Abraham does not know us, and Israel does not acknowledge us. You, LORD, are our Father. Our Redeemer from everlasting is your name.
Kay ikaw man ang among amahan, bisan pa ug wala kami mailhi ni Abraham, ug wala kami tagda sa Israel, ikaw, O Yahweh, mao ang among amahan. 'Among Manunubos' ang imong ngalan sukad pa sa nangaging panahon.
17 O LORD, why do you make us wander from your ways, and harden our heart from your fear? Return for your servants’ sake, the tribes of your inheritance.
O Yahweh, nganong gipahisalaag mo man kami gikan sa imong mga dalan ug gipatig-a ang among mga kasingkasing, aron dili kami motuman kanimo? Balik alang sa kaayohan sa imong mga sulugoon, ang mga tribo sa imong mga kabilin.
18 Your holy people possessed it but a little while. Our adversaries have trodden down your sanctuary.
Gipanag-iya sa imong katawhan ang imong balaang dapit sulod sa mubong panahon, apan giyatakyatakan kini sa among mga kaaway.
19 We have become like those over whom you never ruled, like those who were not called by your name.
Nahisama kami niadtong mga wala mo gayod mandoi, sama niadtong wala gayod gitawag sa imong ngalan.”

< Isaiah 63 >