Hebrews 5
1 For every high priest, being taken from among men, is appointed for men in things pertaining to God, that he may offer both gifts and sacrifices for sins.
യഃ കശ്ചിത് മഹായാജകോ ഭവതി സ മാനവാനാം മധ്യാത് നീതഃ സൻ മാനവാനാം കൃത ഈശ്വരോദ്ദേശ്യവിഷയേഽർഥത ഉപഹാരാണാം പാപാർഥകബലീനാഞ്ച ദാന നിയുജ്യതേ|
2 The high priest can deal gently with those who are ignorant and going astray, because he himself is also surrounded with weakness.
സ ചാജ്ഞാനാം ഭ്രാന്താനാഞ്ച ലോകാനാം ദുഃഖേന ദുഃഖീ ഭവിതും ശക്നോതി, യതോ ഹേതോഃ സ സ്വയമപി ദൗർബ്ബല്യവേഷ്ടിതോ ഭവതി|
3 Because of this, he must offer sacrifices for sins for the people, as well as for himself.
ഏതസ്മാത് കാരണാച്ച യദ്വത് ലോകാനാം കൃതേ തദ്വദ് ആത്മകൃതേഽപി പാപാർഥകബലിദാനം തേന കർത്തവ്യം|
4 Nobody takes this honor on himself, but he is called by God, just like Aaron was.
സ ഘോച്ചപദഃ സ്വേച്ഛാതഃ കേനാപി ന ഗൃഹ്യതേ കിന്തു ഹാരോണ ഇവ യ ഈശ്വരേണാഹൂയതേ തേനൈവ ഗൃഹ്യതേ|
5 So also Christ did not glorify himself to be made a high priest, but it was he who said to him, “You are my Son. Today I have become your father.”
ഏവമ്പ്രകാരേണ ഖ്രീഷ്ടോഽപി മഹായാജകത്വം ഗ്രഹീതും സ്വീയഗൗരവം സ്വയം ന കൃതവാൻ, കിന്തു "മദീയതനയോഽസി ത്വമ് അദ്യൈവ ജനിതോ മയേതി" വാചം യസ്തം ഭാഷിതവാൻ സ ഏവ തസ്യ ഗൗരവം കൃതവാൻ|
6 As he says also in another place, "You are a priest for the age (aiōn g165), after the order of Melchizedek."
തദ്വദ് അന്യഗീതേഽപീദമുക്തം, ത്വം മൽകീഷേദകഃ ശ്രേണ്യാം യാജകോഽസി സദാതനഃ| (aiōn g165)
7 He, in the days of his flesh, having offered up prayers and petitions with strong crying and tears to him who was able to save him from death, and having been heard for his godly fear,
സ ച ദേഹവാസകാലേ ബഹുക്രന്ദനേനാശ്രുപാതേന ച മൃത്യുത ഉദ്ധരണേ സമർഥസ്യ പിതുഃ സമീപേ പുനഃ പുനർവിനതിം പ്രർഥനാഞ്ച കൃത്വാ തത്ഫലരൂപിണീം ശങ്കാതോ രക്ഷാം പ്രാപ്യ ച
8 though he was a Son, yet learned obedience by the things which he suffered.
യദ്യപി പുത്രോഽഭവത് തഥാപി യൈരക്ലിശ്യത തൈരാജ്ഞാഗ്രഹണമ് അശിക്ഷത|
9 Having been made perfect, he became to all of those who obey him the author of consummate (aiōnios g166) salvation,
ഇത്ഥം സിദ്ധീഭൂയ നിജാജ്ഞാഗ്രാഹിണാം സർവ്വേഷാമ് അനന്തപരിത്രാണസ്യ കാരണസ്വരൂപോ ഽഭവത്| (aiōnios g166)
10 named by God a high priest after the order of Melchizedek.
തസ്മാത് സ മൽകീഷേദകഃ ശ്രേണീഭുക്തോ മഹായാജക ഈശ്വരേണാഖ്യാതഃ|
11 About him we have many words to say, and hard to interpret, seeing you have become dull of hearing.
തമധ്യസ്മാകം ബഹുകഥാഃ കഥയിതവ്യാഃ കിന്തു താഃ സ്തബ്ധകർണൈ ര്യുഷ്മാഭി ർദുർഗമ്യാഃ|
12 For although by this time you should be teachers, you again need to have someone teach you the rudiments of the first principles of the revelations of God. You have come to need milk, and not solid food.
യതോ യൂയം യദ്യപി സമയസ്യ ദീർഘത്വാത് ശിക്ഷകാ ഭവിതുമ് അശക്ഷ്യത തഥാപീശ്വരസ്യ വാക്യാനാം യാ പ്രഥമാ വർണമാലാ താമധി ശിക്ഷാപ്രാപ്തി ര്യുഷ്മാകം പുനരാവശ്യകാ ഭവതി, തഥാ കഠിനദ്രവ്യേ നഹി കിന്തു ദുഗ്ധേ യുഷ്മാകം പ്രയോജനമ് ആസ്തേ|
13 For everyone who lives on milk is not experienced in the word of righteousness, for he is a baby.
യോ ദുഗ്ധപായീ സ ശിശുരേവേതികാരണാത് ധർമ്മവാക്യേ തത്പരോ നാസ്തി|
14 But solid food is for those who are full grown, who by reason of use have their senses exercised to discern good and evil.
കിന്തു സദസദ്വിചാരേ യേഷാം ചേതാംസി വ്യവഹാരേണ ശിക്ഷിതാനി താദൃശാനാം സിദ്ധലോകാനാം കഠോരദ്രവ്യേഷു പ്രയോജനമസ്തി|
