Acts 9
1 But Saul, still breathing threats and slaughter against the disciples of the Lord, went to the high priest
Савло жэ пхурдэлас холяґа и мэримаґа пэ Раехкэрэн сиклярнэн. Вов авиля англунэ рашаестэ
2 and asked for letters from him to the synagogues of Damascus, that if he found any who were of the Way, whether men or women, he might bring them bound to Jerusalem.
и мангля лэстар лила дэ синагоги, савэ сле дэ Дамаско, соб вов, кала аракхэла кодэлэн, ко прырицарэлпэ Дромэстэ, муршэн тай джювлен, тэ спхандэл лэн тай тэ анэл дэ Ерусалимо.
3 As he traveled, he got close to Damascus, and suddenly a light from the sky shone around him.
Кала вов поджялас дэ Дамаско, пэр лэстэ сджиля душлимо болыбнастар.
4 He fell on the earth, and heard a voice saying to him, “Saul, Saul, why do you persecute me?”
Вов тэлэдэня пэ пхув и ушунда ґласо, саво пхэнда лэсти: — Савло, Савло, сости ту традэх Ман?
5 He said, “Who are you, Lord?” The Lord said, “I am Jesus, whom you are persecuting.
— Ко Ту, Рае? — пхучля Савло. — Мэ Исусо, Савэ ту традэх, — пхэнда Вов.
6 But rise up and enter into the city, then you will be told what you must do.”
— Вщи тай джя дэ форо. Котэ тути пхэнэна, со трэбуни тэ терэ.
7 The men who traveled with him stood speechless, hearing the sound, but seeing no one.
Мурша, савэ сле Савлоґа дэ дром, ачиле сар мутуля: вонэ шундэ ґласо, нэ ника на дыкхле.
8 Saul arose from the ground, and when his eyes were opened, he saw no one. They led him by the hand and brought him into Damascus.
Савло вщиля пхуятар, нэ кала вов оттерда якха, тунчи полиля, со корыля, и лэ пала васт андэ дэ Дамаско.
9 He was without sight for three days, and neither ate nor drank.
Трин дивэ вов на халас и на пэлас, и сля коро.
10 Now there was a certain disciple at Damascus named Ananias. The Lord said to him in a vision, “Ananias!” He said, “Behold, it’s me, Lord.”
Дэ Дамаско джювда сиклярно, савэ акхарэнас Анания. Рай пхэнда лэсти дэ дыкхлима: — Анания! — Кади, Рае! — пхэнда вов.
11 The Lord said to him, “Arise and go to the street which is called Straight, and inquire in the house of Judah for one named Saul, a man of Tarsus. For behold, he is praying,
Рай дэдуманя лэсти: — Джя пэ гаса, сави акхарэлпэ «Вортаґа», аракх котэ Иудахкоро цэр, и пхуч Савло, саво акхарэлпэ «Тарсянино». Вов екхатар мангэлпэ.
12 and in a vision he has seen a man named Ananias coming in and laying his hands on him, that he might receive his sight.”
И дэ лэхкэрэ дыкхлима мануш пав лавэ Анания авиля и тховда пэр лэстэ васта, соб вов тэ на авэл коро.
13 But Ananias answered, “Lord, I have heard from many about this man, how much evil he did to your saints at Jerusalem.
Анания пхэнда: — Рае, мэ бутэ манушэндар шундом пала лэ, саво вурытимо вов терда Тирэ свэнтонэнди дэ Ерусалимо.
14 Here he has authority from the chief priests to bind all who call on your name.”
И лэстэ катэ исин бари зор англунэ рашаендар тэ пхандэ всавэрэн, ко прыакхарэл Тиро Лав.
15 But the Lord said to him, “Go your way, for he is my chosen vessel to bear my name before the nations and kings, and the children of Israel.
Нэ Рай пхэнда лэсти: — Джя, колэсти со кадэва мануш — вытидэно Манца, соб тэ розпхэнэ пала Муро Лав англа наиудеен, англа тхагарен тай англа Израилёхкэрэн манушэн.
16 For I will show him how many things he must suffer for my name’s sake.”
Мэ сикавава лэсти, сави бари грыжа вов прылэла пала Муро лав.
17 Ananias departed and entered into the house. Laying his hands on him, he said, “Brother Saul, the Lord, who appeared to you on the road by which you came, has sent me that you may receive your sight and be filled with the Holy Spirit.”
Анания джиля, заджиля дэ кодэва цэр, тховда пэ Савло васта тай пхэнда: — Пхрал Савло, Рай Исусо, Саво сикавдапэ пэ тиро дром, бичалда ман тутэ, соб ту упалэ тэ дыкхэх и тэ пхэрдёх Свэнтонэ Фаноґа.
18 Immediately something like scales fell from his eyes, and he received his sight. He arose and was baptized.
Дэ кодыя вряма калимо уджиля лэхкэрэ якхэндар, и вов ачиля тэ дыкхэ. Савло вщиля тай болдэняпэ.
19 He took food and was strengthened. Saul stayed several days with the disciples who were at Damascus.
А тунчи вов халя, и лэстэ рисардапэ зор. Савло сля набут дивэн сиклярнэнца дэ Дамаско
20 Immediately in the synagogues he proclaimed the Christ, that he is the Son of God.
тай сиго ачиля тэ пхэнэ дэ синагоги пала кода, со Исусо исин Дэвлэхкоро Чяво.
21 All who heard him were amazed, and said, “Is not this he who in Jerusalem made havoc of those who called on this name? And he had come here intending to bring them bound before the chief priests!”
Всавэрэ, ко лэ шундэ, дэнаспэ дыво тай пхэнэнас: — Чи када на вов, ко умарэлас манушэн Ерусалимостар, савэ прыакхарэнас кадэва лав? И чи на авиля вов кордэ, соб тэ пхандэ лэн и тэ лиджя англунэ рашаендэ?
22 But Saul increased more in strength, and confounded the Jews who lived at Damascus, proving that this is the Christ.
Савло же инте зоралэдэр пхэнэлас тай допхэнэлас, со Исусо исин Христосо. Тай иудея, савэ джювэнас дэ Дамаско, на джянгле, со лэсти тэ пхэнэ.
23 When many days were fulfilled, the Jews conspired together to kill him,
Кала проджиля бут дивэн, иудея стидэне дума, соб тэ умарэ Савло.
24 but their plot became known to Saul. They watched the gates both day and night that they might kill him,
Нэ Савло уджянгля пала кода. Иудея диво и рят дожутярэнас паша вударэн дэ форо, соб тэ умарэ лэ,
25 but his disciples took him by night and let him down through the wall, lowering him in a basket.
нэ сиклярнэ рятяґа лиле тай обмукле лэ дэ бари траста пав форицико ванта.
26 When Saul had come to Jerusalem, he tried to join himself to the disciples; but they were all afraid of him, not believing that he was a disciple.
Савло авиля дэ Ерусалимо и камля тэ прыаче сиклярнэндэ, нэ всавэрэ даранас лэстар и на патянас, со вов кади ж ачиля сиклярнэґа.
27 But Barnabas took him and brought him to the apostles, and declared to them how he had seen the Lord on the way, and that he had spoken to him, and how at Damascus he had preached boldly in the name of Jesus.
Тунчи Варнава анда лэ апостолонэндэ тай розпхэнда, сар Савло пэ дром дыкхля Рае, сар Рай дэдумэлас лэґа, и сар дэ Дамаско Савло бидаракоро пхэнэлас важ Исусохкоро лав.
28 He was with them entering into Jerusalem,
Савло сля лэнца койсави вряма, пхирэлас пав Ерусалимо и битрашакоро пхэнэлас пала Раехкоро лав.
29 preaching boldly in the name of the Lord Jesus. He spoke and disputed against the Hellenists, but they were seeking to kill him.
Вов бут молы дыкхэласпэ эллинистонэнца, розпхэнэлас тай допхэнэлас лэнди, и кодэла терэнас вса, соб лэ тэ умарэ.
30 When the brothers knew it, they brought him down to Caesarea and sent him off to Tarsus.
Кала пхрала уджянгле пала када, вонэ отлиджялдэ Савло дэ Кесария, а котарь отбичалдэ лэ дэ Тарсо.
31 So the assemblies throughout all Judea, Galilee, and Samaria had peace and were built up. They were multiplied, walking in the fear of the Lord and in the comfort of the Holy Spirit.
А манушэн кхандирятар пав всавири Иудея, Галилея тай Самария будэр нико на традэлас. Кхандири прылэлас зор тай барёлас, джювда дараґа англа Рае, тай Свэнто Фано подрицарэлас ла.
32 As Peter went throughout all those parts, he came down also to the saints who lived at Lydda.
Кала Пётро джялас форо форостэ, вов авиля свэнтонэндэ, савэ джювдэ дэ Лидда.
33 There he found a certain man named Aeneas, who had been bedridden for eight years because he was paralyzed.
Котэ вов удыкхля екхэ манушэ, савэ акхарэнас Энеи, вов сля насвало, попхагло мануш и пашлёлас пэ пато охта бэрш.
34 Peter said to him, “Aeneas, Jesus Christ heals you. Get up and make your bed!” Immediately he arose.
Пётро пхэнда лэсти: — Энеи! Исусо Христосо састярэл тут. Вщи тай стидэ тиро тхан. Дэ кодыя ж вряма Энеи вщиля.
35 All who lived at Lydda and in Sharon saw him, and they turned to the Lord.
Кала всавэрэ мануша, савэ джювдэ дэ Лидда тай Шароно, удыкхле, со вов састярдяпэ, вонэ обрисиле Раестэ.
36 Now there was at Joppa a certain disciple named Tabitha, which when translated means Dorcas. This woman was full of good works and acts of mercy which she did.
Дэ Яффа сля екх сиклярни, савя акхарэнас Тавита, ай пав аврэ «Бузнори». Вой всавири вряма терэлас лаче рындуря и подрицарэлас чёрорэн.
37 In those days, she became sick and died. When they had washed her, they laid her in an upper room.
Тай акэ, дэ кодыя вряма вой занасвалиля тай муля. Лакоро трупо обхалавдэ и тховдэ дэ упралуни цэра.
38 As Lydda was near Joppa, the disciples, hearing that Peter was there, sent two men to him, imploring him not to delay in coming to them.
Важ кода со Лидда надур Яффатар, кала сиклярнэ шундэ, со Пётро исин котэ, вонэ бичалдэ лэстэ дон манушэн, соб кодэла мангле лэ: — Ав амэндэ сигэдэр!
39 Peter got up and went with them. When he had come, they brought him into the upper room. All the widows stood by him weeping, and showing the tunics and other garments which Dorcas had made while she was with them.
Пётро джиля лэнца, и кала вов авиля, лэ пролиджялдэ дэ упралуни цэра. Паша лэ стидэнепэ всавэрэ джювля, савэндэ муле рома. Вонэ ровэнас тай сикавэнас лэсти гада тай авэр їда, савэ сювда Бузнори, кала сля джювди.
40 Peter sent them all out, and knelt down and prayed. Turning to the body, he said, “Tabitha, get up!” She opened her eyes, and when she saw Peter, she sat up.
Пётро выбичалда всавэрэн цэратар, вщиля пэ чянгэн тай помангляпэ. Тунчи вов обрисардапэ мулятэ тай пхэнда: — Тавита, вщи! Вой оттерда якха, удыкхля Петро тай бэшля.
41 He gave her his hand and raised her up. Calling the saints and widows, he presented her alive.
Вов лиля ла пала вастэ и подрицарда, соб вой тэ вщел. Тунчи вов акхарда джювлен и патякунэн, и сикавда лэнди, со Тавита джювди.
42 This became known throughout all Joppa, and many believed in the Lord.
Пала када уджянгле пав всавири Яффа, и бут манушэн патине Раести.
43 He stayed many days in Joppa with a tanner named Simon.
Пётро сля дэ Яффа инте бут дивэн, вов джювда Симоностэ, саво вытерэлас морця.
