Acts 27
1 When it was determined that we should sail for Italy, they delivered Paul and certain other prisoners to a centurion named Julius, of the Augustan band.
ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଆପେଂ ଜାଜ୍ତ ଦୁମ୍ଜି ଇତାଲିଆତ ହାନି କାଜିଂ ବିଚାର୍ ମାଚାତ୍, ହେ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ପାଉଲ୍ ଆରି ବିନେ ଏଚେକ୍ ଗାଚ୍ୟାତି “ରାଜାର୍ଣ୍ଣି ମେଲ୍ୟାର୍ କୁଦାନି ଜୁଲିଅ ତର୍ନି ରୱାନ୍ ପାଞ୍ଚ୍କଡ଼ି ମୁସ୍ତିଦାର୍ତି କେଇଦ ହେଲାୟ୍ ଆତାନ୍ ।”
2 Embarking in a ship of Adramyttium, which was about to sail to places on the coast of Asia, we put to sea, Aristarchus, a Macedonian of Thessalonica being with us.
ହେବେଣ୍ଡାଂ ଆସିଆ ହାରୁ ଗୁଟିତ ବାରବିନି ବାହାତ ହାନି କାଜିଂ ହତ୍ତି ର ଆଦ୍ରାମୁତିୟ ଜାଜ୍ତ ଆପେଂ ଦୁମ୍ଜି ଜାଜ୍ ରିକ୍ଚି ତୁହିତାପ୍; ଆରେ, ମାକିଦନିଆନି ଆରିସ୍ତାର୍କ ତର୍ନି ରୱାନ୍ ତେସ୍ଲନିକିୟ ଲଗୁ ମା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ମାଚାନ୍ ।
3 The next day, we touched at Sidon. Julius treated Paul kindly and gave him permission to go to his friends and refresh himself.
ଆର୍କାତ୍ ନାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍ ଆପେଂ ସିଦନ୍ତ ଏକାତାପ୍, ଆରେ ଜୁଲିଅ ପାଉଲ୍ତି କାଜିଂ ଦୟା ଚିନ୍ତା କିଜ଼ି ଜାର୍ ହାଙ୍ଗ୍ଦାକାର୍ ଇସ୍ୱର୍ ଲାଗେ ହାଲ୍ଜି ହେବା ପାୟାଦେଂ କାଜିଂ ହେଲ ହିତାନ୍ ।
4 Putting to sea from there, we sailed under the lee of Cyprus, because the winds were contrary.
ହେ ବାହାତାଂ ଜାଜ୍ ରିକ୍ଚି ଉଲ୍ଟି ଦୁକା ଆତିଲେ ଆପେଂ କୁପ୍ରନି ଗୁଟି ଗୁଟି ଚାଲାଜ଼ି
5 When we had sailed across the sea which is off Cilicia and Pamphylia, we came to Myra, a city of Lycia.
କିଲିକିୟା ଆରି ପଂପୁଲିଆ ହାଣ୍କୁତ ହାମ୍ଦୁର୍ ନାସି ଲୁକିଆନି ମୁରାତ ଗାଡ଼୍ଦ ୱାତାପ୍ ।
6 There the centurion found a ship of Alexandria sailing for Italy, and he put us on board.
ହେବେ ପାଞ୍ଚ୍କଡ଼ି ମୁସ୍ତିଦାର୍ ଇତାଲିଆତ ହାଲ୍ଜି ମାନି ର ଆଲେକ୍ଜାଣ୍ଡ୍ରିୟ ବାହାନି ତର୍ ଜାଜ୍ ଗାଟାଜ଼ି ହେବେତାଂ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଦୁପ୍ତାତାର୍ ।
7 When we had sailed slowly many days, and had come with difficulty opposite Cnidus, the wind not allowing us further, we sailed under the lee of Crete, opposite Salmone.
ପାଚେ ଆଦେକ୍ ଦିନ୍ ପାତେକ୍ କାଲେ କାଲେ ହାଲ୍ଜି କସ୍ଟତ ଏସ୍କୁପ୍ଲି କ୍ନିଦର୍ ହାଣ୍କୁତ ଏକିସ୍ ଦୁକା ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଆଗେ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ପିସ୍ତି ହିଦ୍ୱିତିଲେ ସାଲ୍ମନିନି ହାଣ୍କୁ ହିଜ଼ି କ୍ରିତିନି ଗୁଟି ଗୁଟି ହାଚାପ୍,
8 With difficulty sailing along it we came to a certain place called Fair Havens, near the city of Lasea.
ଆରେ କସ୍ଟତ ଗୁଟି ଗୁଟି ହାଲ୍ଜି “ହଲ୍ନି ବାନ୍ଦ୍ନି ତର୍ନି ର ବାହାତ ୱାତାପ୍, ଲାସାୟା ବସ୍ତି ହେବେଣ୍ଡାଂ ଲାଗେ ମାଚାତ୍ ।”
9 When much time had passed and the voyage was now dangerous because the Fast had now already gone by, Paul admonished them
ଇ ଲାକେ ଆଦେକ୍ ସମୁ ୱିସ୍ତାତ୍, ଆରେ ଏସ୍ଚାଲା ଆଦେଂ ନଙ୍ଗ୍ ଦୁକ୍ନି ଦିନ୍ ପଡ଼ାତାତ୍, ଇନାକିଦେଂକି ହେ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଉପାସ୍ ପାର୍ବୁ ୱିସ୍ସି ମାଚାତ୍ । ଲାଗିଂ ପାଉଲ୍ ହେୱାରିଂ ଜାଗ୍ରତ୍ କିଜ଼ି ଇଚାନ୍,
10 and said to them, “Sirs, I perceive that the voyage will be with injury and much loss, not only of the cargo and the ship, but also of our lives.”
“ଗାଜା ଲକୁର୍, ଇ ଏସୁକାଂ ହାନିହିଂ ଜେ କେବଲ୍ ମାଲ୍ ଆରି ଜାଜ୍ନି ନସ୍ଟି ଆନାତ୍, ହେଦାଂ ଆକାୟ୍, ମତର୍ ମା ଜିବୁନ୍ତ ପା ଜେ ନସ୍ଟି ଆରି ପର୍ଚୁ ଆନାତ୍, ଇଦାଂ ଆନ୍ ପୁନାଙ୍ଗା ।”
11 But the centurion gave more heed to the master and to the owner of the ship than to those things which were spoken by Paul.
ମାତର୍ ମେଲ୍ୟା ପାଉଲ୍ତି କାତାତ ପାର୍ତି କିୱାଦାଂ ଜାଜ୍ନି ଗୁମୁସ୍ତା ଆରି ଜାଜ୍ନି ହାଉକାର୍ କାତାତ ରାଜ଼ି ଆତାର୍ ।
12 Because the haven was not suitable to winter in, the majority advised going to sea from there, if by any means they could reach Phoenix and winter there, which is a port of Crete, looking southwest and northwest.
ଆରେ, ହେ ଜାଜ୍ ଟେବାନି ବାନ୍ଦ୍ ପିନି କାଡ଼୍ ହାଚିକିଦେଂ କାଜିଂ ସୁବିଦା ହିଲ୍ୱିତିଲେ ଇନେସ୍ପା ବାନିତ ପୈନିକ୍ସ୍ତ ଏକିସ୍ ହେବେ ପିନି କାଡ଼୍ ହାଚ୍ଚେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ହେବେତାଂ ଜାଜ୍ ପିସ୍ତେଙ୍ଗ୍ ଆଦେକ୍ ଲଗୁ ବୁଜାମୁଣା କିତାର୍; ହେ ପୈନିକ୍ସ୍ କ୍ରିତିନି ର ଜାଜ୍ ଟେବାନି ବାନ୍ଦ୍, ହେଦାଂ ଦିଗ୍-ୱେଡ଼ାହନି ଆରି ୱେଡ଼ାହାନି ୱେଡ଼ାହନି ନିପ ।
13 When the south wind blew softly, supposing that they had obtained their purpose, they weighed anchor and sailed along Crete, close to shore.
ପାଚେ ଦିଗିନି ଦୁକା କାଲେ କାଲେ ଆତିଲେ ହେୱାର୍ ଜାର୍ ଜାର୍ତି ମାନ୍ତାକା ପୁରା ଆତାତ୍ ଇଞ୍ଜି ମାନେ କିଜ଼ି ଗୁଲ୍ପେଟି ଗାଚ୍ୟାସି ମାନି ଗାଜା ଡରିତାଂ ଡଙ୍ଗାତିଂ ଜେଲ୍ନାକା ଗେଙ୍ଗ୍ଜି କ୍ରିତିନି ଗୁଟିତ ବେସି ଲାଗେ ହିଜ଼ି ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲଗାତାର୍ ।
14 But before long, a stormy wind beat down from shore, which is called Euroclydon.
ମତର୍ ଅଲପ୍ ସମୁ ପାଚେ, ଇନେରିଂ ଇଉରକ୍ୱିଲ ଇଞ୍ଜି ଇନାର୍, ହେ ଜବର୍ ଦୁକା ଗୁଟିତ ହାଲ୍ଜି ବାଦା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାତ୍ ।
15 When the ship was caught and could not face the wind, we gave way to it and were driven along.
ଜାଜ୍ ଡ଼ୁଇତ ଆର୍ଜି ଦୁକାନି ମୁକାମୁକି ଆଦେଂ ଆଡ୍ୱିତିଲେ ଆପେଂ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ବଡ଼ାଜ଼ି ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ପିସ୍ତିହିତାପ୍ ।
16 Running under the lee of a small island called Clauda, we were able, with difficulty, to secure the boat.
ଆରେ, କ୍ଲାଉଦ ତର୍ନି ର ହାରୁ ଏସ୍କୁପ୍ଲିନି ଜମ୍ନି ବାହାତ ହାଲ୍ଜି କସ୍ଟତାଂ ଜାଜ୍ନି ଡଙ୍ଗାମୁଣ୍ଡିତିଂ ଆସ୍ତି ରାକ୍ୟା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ତାପ୍,
17 After they had hoisted it up, they used cables to help reinforce the ship. Fearing that they would run aground on the Syrtis sand bars, they lowered the sea anchor, and so were driven along.
ଆରେ ହେୱାର୍ ହେଦେଲିଂ ନିକ୍ଚି ଅତି ପାଚେ ବେସି ଉପାୟ୍ତ ଜାଜ୍ତିଂ ତାରେନ୍ ଅଜ଼ି ହାଲ୍ଜି ଗାଚ୍ଚାର୍, ଆରେ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ହେୱାର୍ ସୁର୍ତି ତର୍ନି ବାଲିତ ଲାଗାନାତ୍ ଇଞ୍ଜି ପାଣ୍ଡ୍ରାଜ଼ି ପାଟାଂ ତୁହିଜି ବଡ଼ାଦେଂ ଲାଗାତାର୍ ।
18 As we labored exceedingly with the storm, the next day they began to throw things overboard.
ଡ଼ୁଇତ ମାଦାଂ ବେସି କସ୍ଟ ଆତିଲେ ତା ଆର୍କାତ୍ ନାଜିଂ ଗାଟ୍ୱାଡ଼ାର୍ ଜିନିସ୍ ତୁହିଦେଂ ଲାଗାତାର୍,
19 On the third day, they threw out the ship’s tackle with their own hands.
ଆରେ ଆର୍କାତ୍ ନାଜିଂ ଜାର୍ କେଇଦ ଜାଜ୍ନି ଜିନିସ୍ସିଂ ସବୁ ତୁହିତାର୍ ।
20 When neither sun nor stars shone on us for many days, and no small storm pressed on us, all hope that we would be saved was now taken away.
ବେସି ଦିନ୍ ପାତେକ୍ ୱେଡ଼ା କି ହୁକାଂ ଚଞ୍ଜ୍ୱିତିଲେ, ଆରେ ଜବର୍ ହୁଜ଼ାୱାଣି ଲାଗାଜ଼ି ମାଚିଲେ ହାରିହାରା ମା ରାକ୍ୟା ପାୟାନାକା ୱିଜ଼ୁ ବାର୍ସି ଗୁଚାଆତାତ୍ ।
21 When they had been long without food, Paul stood up in the middle of them and said, “Sirs, you should have listened to me, and not have set sail from Crete and have gotten this injury and loss.
ଆରେ, ୱିଜ଼ାକାର୍ ବେସି ଦିନ୍ ପାତେକ୍ ନାସ୍କି ମାନି ପାଚେ ପାଉଲ୍ ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ଇଞ୍ଜ ଇଚାନ୍, “ଗାଜାଲକୁ, ନା କାତା ଆସ୍ତି କ୍ରିତିତାଂ ଜାଜ୍ ରିକ୍ୱାଦାଂ, ଆରେ ଇ ନାହାଁତାକା ଆରି କର୍ଚ ପୁରାୟ୍ କିନାକା ମାଦାଂ ମାଚାତ୍ ।
22 Now I exhort you to cheer up, for there will be no loss of life among you, but only of the ship.
ଇନାକା ଆୟେତ୍, ନଙ୍ଗ୍ ଆନ୍ ମିଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ସାସ୍ ଆହାଟ୍, ଇନାକିଦେଂକି ମି ବିତ୍ରେ ଇନେର୍ର୍ତି ଜିବୁନ୍ ନାସ୍ ଆଉତ୍, କେବଲ୍ ଜାଜ୍ ନସ୍ଟ ଆନାତ୍ ।
23 For there stood by me this night an angel, belonging to the God whose I am and whom I serve,
ଲାଗିଂ ଆନ୍ ଇମ୍ଣି ଇସ୍ୱର୍ତି ଲଗୁ, ଆରେ ଇନେର୍ର୍ତି ବିତ୍ରେ ଆନ୍ ପାର୍ତାନା କିନାଙ୍ଗ୍, ହେୱାନ୍ତି ରଞ୍ଜେଲ୍ ଦୁତ୍ ଇ ନାଣାତ ନା ଲାଗାୟ୍ ଇଞ୍ଜ ଇଞ୍ଚାନ୍,
24 saying, ‘Do not be afraid, Paul. You must stand before Caesar. Behold, God has granted you all those who sail with you.’
‘ପାଉଲ୍ ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆମା; କାଇସର୍ତି ମୁମ୍ଦ ନିଂ ନିଲ୍ତେଂ ଆନାତ୍, ଆରେ ହୁଡ଼ା, ନି ହାଂହାନାକାର୍ ୱିଜ଼ାରିଂ ଇସ୍ୱର୍ ମିଙ୍ଗ୍ କେମା କିତ୍ତାନ୍ନା ।’
25 Therefore, sirs, cheer up! For I believe God, that it will be just as it has been spoken to me.
ଲାଗିଂ, ଟଣ୍ଡାର୍, ସାସ୍ ଆହାଟ୍, ଇନାକିଦେଂକି ଇସ୍ୱର୍ ତାକେ ନା ପାର୍ତି ମାନାତ୍ ଜେ, ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନେସ୍ ଇନ୍ୟା ଆତାତ୍ନ୍ନା, ସମାନ୍ ହେ ଲାକେ ଗିଟାନାତ୍ ।
26 But we must run aground on a certain island.”
ମତର୍ ମାଂ ଇମ୍ଣାକା ପାର ଏସ୍କୁପ୍ଲିତ ହାଲ୍ଜି ଲାଗାୟ୍ କିତାର୍ ।”
27 But when the fourteenth night had come, as we were driven back and forth in the Adriatic Sea, about midnight the sailors surmised that they were drawing near to some land.
ଇ ଲାକେ ଆପେଂ ଆଦ୍ରିଆ ହାମ୍ଦୁର୍ତ ଇଣ୍ଟିଙ୍ଗ୍ ହାଣ୍ଟିଙ୍ଗ୍ ଚାଲା ଆଉ ଆଉ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଚଉଦ ଦିନ୍ ନାଣା ଏକାୱାତାତ୍, ହେ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ମାଦିମାଦା ନାଣା ସମୁତ ଗାଟ୍ୱାଡ଼ାର୍ ଇମ୍ଣି ବାଟାତ ଲାଗେ ଆନାରା ଇଞ୍ଜି ଆନ୍ମାନ୍ କିତାର୍ ।
28 They took soundings and found twenty fathoms. After a little while, they took soundings again, and found fifteen fathoms.
ଲାଗିଂ ହେୱାର୍ ଲାଜ୍ଜି ସହେ କୁଡ଼େ ପୁଟ୍ ଏଜ଼ୁଙ୍ଗ୍ ଗାଟାତାର୍, ଆରେ ଅଲପ୍ ଆଗେ ହାଲ୍ଜି ଆରେ ରଗ ଲାଜ୍ଜି ନବେ ପୁଟ୍ ଏଜ଼ୁଙ୍ଗ୍ ଗାଟାତାର୍ ।
29 Fearing that we would run aground on rocky ground, they let go four anchors from the stern, and wished for daylight.
ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଆସେଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ଣି କାଲ୍କୁକୁଡ଼ି ବୁମିତ ହାଲ୍ଜି ଆର୍ନାସ୍, ଇ ପାଣ୍ଡ୍ରାଜ଼ି ହେୱାର୍ ପାଚ୍ପାଡ଼୍କାତାଂ ଚାର୍ଗଟା ଆକ୍ସା ତୁହିଜି ମେଦାନ୍ ପାର୍ତାନା କିଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
30 As the sailors were trying to flee out of the ship and had lowered the boat into the sea, pretending that they would lay out anchors from the bow,
ଆରେ, ଗାଟ୍ୱାଡ଼ାର୍ ଜାଜ୍ନି ହାଣ୍କୁବାଗ୍ତାଂ ଆକ୍ସା ତୁହିନି ଚାଲାକିତ ଡଙ୍ଗାମୁଣ୍ଡିତାଂ ହାମ୍ଦୁର୍ତ ଜୁତ୍ତି ଜାଜ୍ତାଂ ହନ୍ଚି ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ସେସ୍ଟା କିତାର୍,
31 Paul said to the centurion and to the soldiers, “Unless these stay in the ship, you cannot be saved.”
ପାଉଲ୍ ମୁସ୍ତିଦାର୍ ଆରି ମେଲ୍ୟାରିଂ ଇଚାନ୍, “କେଉଟାର୍ ଜାଜ୍ତ ମାନ୍ୱିତିସ୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ରାକ୍ୟା ପାୟାଦେଂ ଆଡୁଦେର୍ ।”
32 Then the soldiers cut away the ropes of the boat and let it fall off.
ହେବେଣ୍ଡାଂ ମେଲ୍ୟାର୍ ଡଙ୍ଗାନି ଡରି ସବୁ ରାସ୍ଦି ହେଦେଲିଂ ଏଜ଼ୁକାଂ ତୁହିତାର୍ ।
33 While the day was coming on, Paul begged them all to take some food, saying, “Today is the fourteenth day that you wait and continue fasting, having taken nothing.
ଆରେ, ୱେଡ଼ା ଆଜ଼ି ୱାଜ଼ିମାନି ପାତେକ୍ ପାଉଲ୍ ହେୱାରିଂ ଅଲପ୍ ଚିଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ୱାରିକିୟ୍ କିଜ଼ି ଇଚାନ୍, “ନେଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ତାଂ ଚଉଦ ଦିନ୍ ଆତାତ୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ କାସି ମାନ୍ଞ୍ଜି ମୁଡ଼େ ତିନ୍ୱାଦାଂ ନାସ୍କି ମାନାରା ।
34 Therefore I beg you to take some food, for this is for your safety; for not a hair will perish from any of your heads.”
ଲାଗିଂ କାଦି କିନି କାଜିଂ ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉପ୍ଦେସ୍ ହିଦ୍ନାଙ୍ଗା, ଇନେକିଦେଂକି ହେଦାଂ ମି ମୁକ୍ତି କାଜିଂ ଲଡ଼ା; ଲାଗିଂ ମିଦାଂ ଇନେର୍ତି କାପ୍ଡ଼ାନି ର ତେମୁଲ୍ ନସ୍ଟ ଆଉତ୍ ।”
35 When he had said this and had taken bread, he gave thanks to God in the presence of all; then he broke it and began to eat.
ପାଉଲ୍ ଇ ସବୁ କାତା ଇଞ୍ଜି ରୁଟି ଅଜ଼ି ୱିଜ଼ାକାର୍ ମୁମ୍ଦ ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ହିଜ଼ି ହେଦାଂ ଡ୍ରିକ୍ଚି ଚିଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍ ।
36 Then they all cheered up, and they also took food.
ହେବେ ହେୱାର୍ ୱିଜ଼ାର୍ ସାସ୍ ପାୟା ଆଜ଼ି ଜାର୍ ଜାର୍ ପା ଚିଚାର୍ ।
37 In all, we were two hundred seventy-six souls on the ship.
ଆପେଂ ଜାଜ୍ତ ୱିଜ଼ାକାପ୍ ତେରକଡ଼ି ସଉଲ ଜାଣ୍ ଲକୁ ମାଚାପ୍ ।
38 When they had eaten enough, they lightened the ship, throwing out the wheat into the sea.
ହେୱାର୍ ସାରି ଚିଚି ପାଚେ ହାମ୍ଦୁର୍ତ ଗଁମ୍ ତୁହିଜି ଜାଜ୍ତିଂ ଉସାସ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍ ।
39 When it was day, they did not recognize the land, but they noticed a certain bay with a beach, and they decided to try to drive the ship onto it.
ୱେଡ଼ା ଆତିଲେ, ହେ ଦେସ୍ ହେୱାର୍ ଚିନା ଆଡ୍ୱାତାର୍, ମତର୍ ହେୱାର୍ ବାଲିଗୁଟି ମାନି ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ କଡ଼୍ୟ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ଇନେସ୍ପା ଲାକେ ହେବେ ଜାଜ୍ ଟେବାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ସେସ୍ଟା କିତାର୍ ।
40 Casting off the anchors, they left them in the sea, at the same time untying the rudder ropes. Hoisting up the foresail to the wind, they made for the beach.
ଲାଗିଂ ହେୱାର୍ ଆକ୍ସା ସବୁ ରାସ୍ଦି ହେୱାକାଂ ହାମ୍ଦୁର୍ତ ପିସ୍ତାର୍, ଆରେ ହାଙ୍ଗେ ହାଙ୍ଗେ ମୁଣ୍ତିନି ଡରି ସବୁ ରିକ୍ଚି ଦୁକା ନିପ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ସେସ୍ଟା କିତାର୍ ।
41 But coming to a place where two seas met, they ran the vessel aground. The bow struck and remained immovable, but the stern began to break up by the violence of the waves.
ମାତର୍ ହେୱାର୍ ରି ହାମ୍ଦୁର୍ ମିହାଜ଼ି ମାନି ବାହାତ ହାଲ୍ଜି ଆର୍ତିଲେ, ଜାଜ୍ ଆକ୍ସା କ୍ଡଇଦ ଲାଗାତାତ୍; ତା ହାଣ୍କୁନି ବାଗ୍ ଲାଗାଜ଼ି ଚାଲାୱାତାତ୍ଦେ, ମତର୍ ପାଚ୍ ବାଗ୍ନି ଲଡ଼ି ବେସି କାଜିଂ ଡ୍ରିଙ୍ଗ୍ଦେଂ ଲାଗାତାତ୍ ।
42 The soldiers’ counsel was to kill the prisoners, so that none of them would swim out and escape.
ହେ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଗେହ୍ୟାତାକାର୍ ବିତ୍ରେତାଂ ଇନେର୍ ଉମ୍ଜି ହାନାର୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାରିଂ ଅସ୍ତେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ମେଲ୍ୟାର୍ ବିଚାର୍ କିତାର୍,
43 But the centurion, desiring to save Paul, stopped them from their purpose, and commanded that those who could swim should throw themselves overboard first to go toward the land;
ମତର୍ ପାଞ୍ଚ୍କଡ଼ି ମୁସ୍ତିଦାର୍ ପାଉଲ୍ଙ୍ଗ୍ ରାକ୍ୟା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଇଚା ହେୱାର୍ତି ବାବ୍ନାତ ହେୱାରିଂ ଟେବାୱାଦାଂ ବଲ୍ ହିତାନ୍ ଜେ, ଇମ୍ଣାକାର୍ ଉମ୍ଦେଂ ଆଡ୍ନାର୍, ହେୱାର୍ ହାମ୍ଦୁର୍ତ ଗୁମ୍ଜି ପର୍ତୁମ୍ ମେଦ୍ନିତ ହାଲେର୍,
44 and the rest should follow, some on planks and some on other things from the ship. So they all escaped safely to the land.
ଆରେ ବାକିନିକାର୍ ବିତ୍ରେ ଇନେ ଇନେର୍ ପାଟାଂ ଆରି ଆରେ ଇନେ ଇନେର୍ ଜାଜ୍ନି ଇନା ଇନାକା ଡ୍ରିଂତାକା ଆସ୍ତି ହାଲେର୍ । ଇ ବାନି ୱିଜ଼ାର୍ ରାକ୍ୟା ହିଲ୍ୱି ମେଦ୍ନିତ ଏକାତାର୍ ।
