2 Samuel 5
1 Then all the tribes of Israel came to David at Hebron and spoke, saying, “Behold, we are your bone and your flesh.
Unya ming-adto ang tanang mga banay sa Israel ngadto kang David sa Hebron, ug namulong, ug ming-ingon: Ania karon, kami mao ang imong bukog ug ang imong unod.
2 In times past, when Saul was king over us, it was you who led Israel out and in. The LORD said to you, ‘You will be shepherd of my people Israel, and you will be prince over Israel.’”
Sa mga panahon nga nangagi sa diha nga si Saul pa maoy hari sa ibabaw namo, ikaw mao kadtong nagmando sa paggula ug sa pagdala sa sulod sa Israel: ug si Jehova miingon kanimo: Ikaw ang magbalantay sa akong katawohan nga Israel ug ikaw ang nahimong principe sa Israel.
3 So all the elders of Israel came to the king to Hebron, and King David made a covenant with them in Hebron before the LORD; and they anointed David king over Israel.
Busa ang tanang mga anciano sa Israel ming-adto sa hari didto sa Hebron; ug ang hari nga si David naghimo ug usa ka pakigsaad uban kanila didto sa Hebron sa atubangan ni Jehova: ug sila nagdihog kang David nga hari sa Israel.
4 David was thirty years old when he began to reign, and he reigned forty years.
Si David may katloan ka tuig ang panuigon sa diha nga siya misugod sa paghari, ug siya naghari sulod sa kapatan ka tuig.
5 In Hebron he reigned over Judah seven years and six months, and in Jerusalem he reigned thirty-three years over all Israel and Judah.
Didto sa Hebron siya naghari sa ibabaw sa Juda pito ka tuig ug unom ka bulan; ug didto sa Jerusalem siya naghari sulod sa katloan ug tolo ka tuig sa ibabaw sa tibook nga Israel ug Juda.
6 The king and his men went to Jerusalem against the Jebusites, the inhabitants of the land, who spoke to David, saying, “The blind and the lame will keep you out of here,” thinking, “David cannot come in here.”
Ug ang hari ug ang iyang mga tawo ming-adto sa Jerusalem batok sa mga Jebusehanon, ang mga pumoluyo sa yuta, nga mingsulti kang David, nga nagaingon: Gawas kong kuhaon mo ang buta ug ang piang, ikaw dili makaanhi dinhi; kay naghunahuna sila nga si David dili makaadto didto.
7 Nevertheless David took the stronghold of Zion. This is David’s city.
Bisan pa niana giagaw ni David ang malig-ong salipdanan sa Sion; kadto maoang ciudad ni David.
8 David said on that day, “Whoever strikes the Jebusites, let him go up to the watercourse and strike those lame and blind, who are hated by David’s soul.” Therefore they say, “The blind and the lame cannot come into the house.”
Ug si David miingon niadtong adlawa: Bisan kinsa nga modaug sa mga Jebusehanon paadtoa siya ngadto sa alagianan sa tubig, ug ipalaglag ang piang ug ang buta, nga gikaligutgutan sa kalag ni David. Busa sila ming-ingon: Atua ang buta ug ang piang; siya dili makaadto sa balay.
9 David lived in the stronghold, and called it David’s city. David built around from Millo and inward.
Ug si David mipuyo didto sa malig ong salipdanan, ug gitawag kini nga ciudad ni David. Ug si David nagtukod sa paglibut sukad sa Millo ngadto sa dapit sa sulod.
10 David grew greater and greater, for the LORD, the God of Armies, was with him.
Ug si David nag-anam ug pagkadaku; kay si Jehova, ang Dios sa mga panon nag-uban kaniya.
11 Hiram king of Tyre sent messengers to David, with cedar trees, carpenters, and masons; and they built David a house.
Ug si Hiram ang hari sa Tiro nagpadala ug mga sulogoon ngadto kang David, ug mga kahoy nga cedro, ug mga panday ug mga magbubuhat sa tabliya nga bato; ug si David ilang gibuhatan ug balay.
12 David perceived that the LORD had established him king over Israel, and that he had exalted his kingdom for his people Israel’s sake.
Ug nakita ni David nga si Jehova mao ang naghimo kaniya nga hari sa ibabaw sa Israel, ug nga iyang gibayaw ang iyang gingharian alangnsa iyang katawohan tungod sa Israel.
13 David took more concubines and wives for himself out of Jerusalem, after he had come from Hebron; and more sons and daughters were born to David.
Ug si David mikuha pagdugang alang kaniya ug mga puyopuyo ug mga asawa gikan sa Jerusalem, sa human siya mahiabut gikan sa Hebron; ug didto pay mga anak nga lalake ug mga anak nga babaye nga nangatawo kang David.
14 These are the names of those who were born to him in Jerusalem: Shammua, Shobab, Nathan, Solomon,
Ug kini mao ang mga ngalan niadtong mga natawo kaniya didto sa Jerusalem: si Sammua, ug si Sobab, ug si Nathan ug si Salomon,
15 Ibhar, Elishua, Nepheg, Japhia,
Ug si Ibhar, ug si Elisua, ug si Nepheg, ug si Japhia,
16 Elishama, Eliada, and Eliphelet.
Ug si Elisama, ug si Eliada, ug si Eliphelet.
17 When the Philistines heard that they had anointed David king over Israel, all the Philistines went up to seek David, but David heard about it and went down to the stronghold.
Ug sa diha nga ang mga Filistehanon nakadungog nga sila nagdihog kang David nga hari sa ibabaw sa Israel, ang tanang mga Filistehanon mingtungas sa pagpangita kang David; ug si David nakadungog niini, ug miadto siya sa malig-ong salipdanan.
18 Now the Philistines had come and spread themselves in the valley of Rephaim.
Karon ang mga Filistehanon nanganha ug nanagkatag sa ilang kaugalingon diha sa walog sa Rephaim.
19 David inquired of the LORD, saying, “Shall I go up against the Philistines? Will you deliver them into my hand?” The LORD said to David, “Go up; for I will certainly deliver the Philistines into your hand.”
Ug si David nangutana kang Jehova, nga nagaingon: Motungas ba ako batok sa mga Filistehanon? Itugyan mo ba sila sa akong kamot? Ug si Jehova miingon kang David: Tungas; kay sa pagkatinuod itugyan ko ang mga Filistehanon sa imong kamot.
20 David came to Baal Perazim, and David struck them there. Then he said, “The LORD has broken my enemies before me, like the breach of waters.” Therefore he called the name of that place Baal Perazim.
Ug si David miadto sa Baal-perasim, ug gidaug sila ni David didto; ug siya miingon: Si Jehova nagbungkag sa akong mga kaaway sa atubangan ko, sama sa pagkabulagbulag sa mga katubigan. Busa gitawag niya kadtong dapita nga Baal-perasim.
21 They left their images there, and David and his men took them away.
Ug ilang gibilin ang ilang mga larawan didto; ug si David ug ang iyang mga tawo nanagkuha niini.
22 The Philistines came up yet again and spread themselves in the valley of Rephaim.
Ug ang mga Filistehanon ming-abut pa gayud pag-usab ug nanagkatag sa ilang kaugalingon diha sa walog sa Rephaim.
23 When David inquired of the LORD, he said, “You shall not go up. Circle around behind them, and attack them in front of the mulberry trees.
Ug sa diha nga si David nangutana kang Jehova, siya miingon: Ikaw dili motungas: himoa ang usa ka paglibut sa ilang luyo, ug umadto kanila atbang sa mga kahoy nga morales.
24 When you hear the sound of marching in the tops of the mulberry trees, then stir yourself up; for then the LORD has gone out before you to strike the army of the Philistines.”
Ug mahitabo, nga sa diha nga ikaw makadungog sa dinahunog sa paglakaw gikan sa mga tumoy sa mga kahoy nga morales nga ikaw manlimbasug; kay niana si Jehova nag-una kanimo sa paglaglag sa panon sa mga Filistehanon.
25 David did so, as the LORD commanded him, and struck the Philistines all the way from Geba to Gezer.
Ug si David naghimo sa ingon, sumala sa gisugo ni Jehova kaniya, ug gilaglag ang mga Filistehanon, sukad sa Gabaa hangtud nga mahiabut ikaw sa Gaza.
