< 2 Corinthians 2 >

1 But I determined this for myself, that I would not come to you again in sorrow.
அபரஞ்சாஹம்’ புந​: ஸோ²காய யுஷ்மத்ஸந்நிதி⁴ம்’ ந க³மிஷ்யாமீதி மநஸி நிரசைஷம்’|
2 For if I make you grieve, then who will make me glad but he who is made to grieve by me?
யஸ்மாத்³ அஹம்’ யதி³ யுஷ்மாந் ஸோ²கயுக்தாந் கரோமி தர்ஹி மயா ய​: ஸோ²கயுக்தீக்ரு’தஸ்தம்’ விநா கேநாபரேணாஹம்’ ஹர்ஷயிஷ்யே?
3 And I wrote this very thing to you, so that when I came, I would not have sorrow from them of whom I ought to rejoice; having confidence in you all that my joy would be shared by all of you.
மம யோ ஹர்ஷ​: ஸ யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ ஹர்ஷ ஏவேதி நிஸ்²சிதம்’ மயாபோ³தி⁴; அதஏவ யைரஹம்’ ஹர்ஷயிதவ்யஸ்தை ர்மது³பஸ்தி²திஸமயே யந்மம ஸோ²கோ ந ஜாயேத தத³ர்த²மேவ யுஷ்மப்⁴யம் ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ பத்ரம்’ மயா லிகி²தம்’|
4 For out of much affliction and anguish of heart I wrote to you with many tears, not that you should be made to grieve, but that you might know the love that I have so abundantly for you.
வஸ்துதஸ்து ப³ஹுக்லேஸ²ஸ்ய மந​: பீடா³யாஸ்²ச ஸமயே(அ)ஹம்’ ப³ஹ்வஸ்²ருபாதேந பத்ரமேகம்’ லிகி²தவாந் யுஷ்மாகம்’ ஸோ²கார்த²ம்’ தந்நஹி கிந்து யுஷ்மாஸு மதீ³யப்ரேமபா³ஹுல்யஸ்ய ஜ்ஞாபநார்த²ம்’|
5 But if any has caused sorrow, he has caused sorrow not to me, but in part (that I not press too heavily) to you all.
யேநாஹம்’ ஸோ²கயுக்தீக்ரு’தஸ்தேந கேவலமஹம்’ ஸோ²கயுக்தீக்ரு’தஸ்தந்நஹி கிந்த்வம்’ஸ²தோ யூயம்’ ஸர்வ்வே(அ)பி யதோ(அ)ஹமத்ர கஸ்மிம்’ஸ்²சித்³ தோ³ஷமாரோபயிதும்’ நேச்சா²மி|
6 This punishment which was inflicted by the many is sufficient for such a one;
ப³ஹூநாம்’ யத் தர்ஜ்ஜநம்’ தேந ஜநேநாலம்பி⁴ தத் தத³ர்த²ம்’ ப்ரசுரம்’|
7 so that, on the contrary, you should rather forgive him and comfort him, lest by any means such a one should be swallowed up with his excessive sorrow.
அத​: ஸ து³​: க²ஸாக³ரே யந்ந நிமஜ்ஜதி தத³ர்த²ம்’ யுஷ்மாபி⁴​: ஸ க்ஷந்தவ்ய​: ஸாந்த்வயிதவ்யஸ்²ச|
8 Therefore I beg you to confirm your love toward him.
இதி ஹேதோ​: ப்ரர்த²யே(அ)ஹம்’ யுஷ்மாபி⁴ஸ்தஸ்மிந் த³யா க்ரியதாம்’|
9 For to this end I also wrote, that I might know the proof of you, whether you are obedient in all things.
யூயம்’ ஸர்வ்வகர்ம்மணி மமாதே³ஸ²ம்’ க்³ரு’ஹ்லீத² ந வேதி பரீக்ஷிதும் அஹம்’ யுஷ்மாந் ப்ரதி லிகி²தவாந்|
10 Now I also forgive whomever you forgive anything. For if indeed I have forgiven anything, I have forgiven that one for your sakes in the presence of Christ,
யஸ்ய யோ தோ³ஷோ யுஷ்மாபி⁴​: க்ஷம்யதே தஸ்ய ஸ தோ³ஷோ மயாபி க்ஷம்யதே யஸ்²ச தோ³ஷோ மயா க்ஷம்யதே ஸ யுஷ்மாகம்’ க்ரு’தே க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸாக்ஷாத் க்ஷம்யதே|
11 that no advantage may be gained over us by Satan, for we are not ignorant of his schemes.
ஸ²யதாந​: கல்பநாஸ்மாபி⁴ரஜ்ஞாதா நஹி, அதோ வயம்’ யத் தேந ந வஞ்ச்யாமஹே தத³ர்த²ம் அஸ்மாபி⁴​: ஸாவதா⁴நை ர்ப⁴விதவ்யம்’|
12 Now when I came to Troas for the Good News of Christ, and when a door was opened to me in the Lord,
அபரஞ்ச க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸுஸம்’வாத³கோ⁴ஷணார்த²ம்’ மயி த்ரோயாநக³ரமாக³தே ப்ரபோ⁴​: கர்ம்மணே ச மத³ர்த²ம்’ த்³வாரே முக்தே
13 I had no relief for my spirit, because I did not find Titus my brother, but taking my leave of them, I went out into Macedonia.
ஸத்யபி ஸ்வப்⁴ராதுஸ்தீதஸ்யாவித்³யமாநத்வாத் மதீ³யாத்மந​: காபி ஸா²ந்தி ர்ந ப³பூ⁴வ, தஸ்மாத்³ அஹம்’ தாந் விஸர்ஜ்ஜநம்’ யாசித்வா மாகித³நியாதே³ஸ²ம்’ க³ந்தும்’ ப்ரஸ்தா²நம் அகரவம்’|
14 Now thanks be to God who always leads us in triumph in Christ, and reveals through us the sweet aroma of his knowledge in every place.
ய ஈஸ்²வர​: ஸர்வ்வதா³ க்²ரீஷ்டேநாஸ்மாந் ஜயிந​: கரோதி ஸர்வ்வத்ர சாஸ்மாபி⁴ஸ்ததீ³யஜ்ஞாநஸ்ய க³ந்த⁴ம்’ ப்ரகாஸ²யதி ஸ த⁴ந்ய​: |
15 For we are a sweet aroma of Christ to God in those who are saved and in those who perish:
யஸ்மாத்³ யே த்ராணம்’ லப்ஸ்யந்தே யே ச விநாஸ²ம்’ க³மிஷ்யந்தி தாந் ப்ரதி வயம் ஈஸ்²வரேண க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸௌக³ந்த்⁴யம்’ ப⁴வாம​: |
16 to the one a stench from death to death, to the other a sweet aroma from life to life. Who is sufficient for these things?
வயம் ஏகேஷாம்’ ம்ரு’த்யவே ம்ரு’த்யுக³ந்தா⁴ அபரேஷாஞ்ச ஜீவநாய ஜீவநக³ந்தா⁴ ப⁴வாம​: , கிந்த்வேதாத்³ரு’ஸ²கர்ம்மஸாத⁴நே க​: ஸமர்தோ²(அ)ஸ்தி?
17 For we are not as so many, peddling the word of God. But as of sincerity, but as of God, in the sight of God, we speak in Christ.
அந்யே ப³ஹவோ லோகா யத்³வத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய வாக்யம்’ ம்ரு’ஷாஸி²க்ஷயா மிஸ்²ரயந்தி வயம்’ தத்³வத் தந்ந மிஸ்²ரயந்த​: ஸரலபா⁴வேநேஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ ஈஸ்²வரஸ்யாதே³ஸா²த் க்²ரீஷ்டேந கதா²ம்’ பா⁴ஷாமஹே|

< 2 Corinthians 2 >