2 Corinthians 11
1 I wish that you would bear with me in a little foolishness, but indeed you do bear with me.
യൂയം മമാജ്ഞാനതാം ക്ഷണം യാവത് സോഢുമ് അർഹഥ, അതഃ സാ യുഷ്മാഭിഃ സഹ്യതാം|
2 For I am jealous over you with a godly jealousy. For I promised you in marriage to one husband, that I might present you as a pure virgin to Christ.
ഈശ്വരേ മമാസക്തത്വാദ് അഹം യുഷ്മാനധി തപേ യസ്മാത് സതീം കന്യാമിവ യുഷ്മാൻ ഏകസ്മിൻ വരേഽർഥതഃ ഖ്രീഷ്ടേ സമർപയിതുമ് അഹം വാഗ്ദാനമ് അകാർഷം|
3 But I am afraid that somehow, as the serpent deceived Eve in his craftiness, so your minds might be corrupted from the simplicity that is in Christ.
കിന്തു സർപേണ സ്വഖലതയാ യദ്വദ് ഹവാ വഞ്ചയാഞ്ചകേ തദ്വത് ഖ്രീഷ്ടം പ്രതി സതീത്വാദ് യുഷ്മാകം ഭ്രംശഃ സമ്ഭവിഷ്യതീതി ബിഭേമി|
4 For if he who comes preaches another Jesus whom we did not preach, or if you receive a different spirit which you did not receive, or a different “good news” which you did not accept, you put up with that well enough.
അസ്മാഭിരനാഖ്യാപിതോഽപരഃ കശ്ചിദ് യീശു ര്യദി കേനചിദ് ആഗന്തുകേനാഖ്യാപ്യതേ യുഷ്മാഭിഃ പ്രാഗലബ്ധ ആത്മാ വാ യദി ലഭ്യതേ പ്രാഗഗൃഹീതഃ സുസംവാദോ വാ യദി ഗൃഹ്യതേ തർഹി മന്യേ യൂയം സമ്യക് സഹിഷ്യധ്വേ|
5 For I reckon that I am not at all behind the very best apostles.
കിന്തു മുഖ്യേഭ്യഃ പ്രേരിതേഭ്യോഽഹം കേനചിത് പ്രകാരേണ ന്യൂനോ നാസ്മീതി ബുധ്യേ|
6 But though I am unskilled in speech, yet I am not unskilled in knowledge. No, in every way we have been revealed to you in all things.
മമ വാക്പടുതായാ ന്യൂനത്വേ സത്യപി ജ്ഞാനസ്യ ന്യൂനത്വം നാസ്തി കിന്തു സർവ്വവിഷയേ വയം യുഷ്മദ്ഗോചരേ പ്രകാശാമഹേ|
7 Or did I commit a sin in humbling myself that you might be exalted, because I preached to you God’s Good News free of charge?
യുഷ്മാകമ് ഉന്നത്യൈ മയാ നമ്രതാം സ്വീകൃത്യേശ്വരസ്യ സുസംവാദോ വിനാ വേതനം യുഷ്മാകം മധ്യേ യദ് അഘോഷ്യത തേന മയാ കിം പാപമ് അകാരി?
8 I robbed other assemblies, taking wages from them that I might serve you.
യുഷ്മാകം സേവനായാഹമ് അന്യസമിതിഭ്യോ ഭൃതി ഗൃഹ്ലൻ ധനമപഹൃതവാൻ,
9 When I was present with you and was in need, I was not a burden on anyone, for the brothers, when they came from Macedonia, supplied the measure of my need. In everything I kept myself from being burdensome to you, and I will continue to do so.
യദാ ച യുഷ്മന്മധ്യേഽവഽർത്തേ തദാ മമാർഥാഭാവേ ജാതേ യുഷ്മാകം കോഽപി മയാ ന പീഡിതഃ; യതോ മമ സോഽർഥാഭാവോ മാകിദനിയാദേശാദ് ആഗതൈ ഭ്രാതൃഭി ന്യവാര്യ്യത, ഇത്ഥമഹം ക്കാപി വിഷയേ യഥാ യുഷ്മാസു ഭാരോ ന ഭവാമി തഥാ മയാത്മരക്ഷാ കൃതാ കർത്തവ്യാ ച|
10 As the truth of Christ is in me, no one will stop me from this boasting in the regions of Achaia.
ഖ്രീഷ്ടസ്യ സത്യതാ യദി മയി തിഷ്ഠതി തർഹി മമൈഷാ ശ്ലാഘാ നിഖിലാഖായാദേശേ കേനാപി ന രോത്സ്യതേ|
11 Why? Because I do not love you? God knows.
ഏതസ്യ കാരണം കിം? യുഷ്മാസു മമ പ്രേമ നാസ്ത്യേതത് കിം തത്കാരണം? തദ് ഈശ്വരോ വേത്തി|
12 But what I do, that I will continue to do, that I may cut off opportunity from those who desire an opportunity, that in which they boast, they may be recognized just like us.
യേ ഛിദ്രമന്വിഷ്യന്തി തേ യത് കിമപി ഛിദ്രം ന ലഭന്തേ തദർഥമേവ തത് കർമ്മ മയാ ക്രിയതേ കാരിഷ്യതേ ച തസ്മാത് തേ യേന ശ്ലാഘന്തേ തേനാസ്മാകം സമാനാ ഭവിഷ്യന്തി|
13 For such men are false apostles, deceitful workers, masquerading as Christ’s apostles.
താദൃശാ ഭാക്തപ്രേരിതാഃ പ്രവഞ്ചകാഃ കാരവോ ഭൂത്വാ ഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിതാനാം വേശം ധാരയന്തി|
14 And no wonder, for even Satan masquerades as an angel of light.
തച്ചാശ്ചര്യ്യം നഹി; യതഃ സ്വയം ശയതാനപി തേജസ്വിദൂതസ്യ വേശം ധാരയതി,
15 It is no great thing therefore if his servants also masquerade as servants of righteousness, whose end will be according to their works.
തതസ്തസ്യ പരിചാരകാ അപി ധർമ്മപരിചാരകാണാം വേശം ധാരയന്തീത്യദ്ഭുതം നഹി; കിന്തു തേഷാം കർമ്മാണി യാദൃശാനി ഫലാന്യപി താദൃശാനി ഭവിഷ്യന്തി|
16 I say again, let no one think me foolish. But if so, yet receive me as foolish, that I also may boast a little.
അഹം പുന ർവദാമി കോഽപി മാം നിർബ്ബോധം ന മന്യതാം കിഞ്ച യദ്യപി നിർബ്ബോധോ ഭവേയം തഥാപി യൂയം നിർബ്ബോധമിവ മാമനുഗൃഹ്യ ക്ഷണൈകം യാവത് മമാത്മശ്ലാഘാമ് അനുജാനീത|
17 That which I speak, I do not speak according to the Lord, but as in foolishness, in this confidence of boasting.
ഏതസ്യാഃ ശ്ലാഘായാ നിമിത്തം മയാ യത് കഥിതവ്യം തത് പ്രഭുനാദിഷ്ടേനേവ കഥ്യതേ തന്നഹി കിന്തു നിർബ്ബോധേനേവ|
18 Seeing that many boast after the flesh, I will also boast.
അപരേ ബഹവഃ ശാരീരികശ്ലാഘാം കുർവ്വതേ തസ്മാദ് അഹമപി ശ്ലാഘിഷ്യേ|
19 For you bear with the foolish gladly, being wise.
ബുദ്ധിമന്തോ യൂയം സുഖേന നിർബ്ബോധാനാമ് ആചാരം സഹധ്വേ|
20 For you bear with a man if he brings you into bondage, if he devours you, if he takes you captive, if he exalts himself, or if he strikes you on the face.
കോഽപി യദി യുഷ്മാൻ ദാസാൻ കരോതി യദി വാ യുഷ്മാകം സർവ്വസ്വം ഗ്രസതി യദി വാ യുഷ്മാൻ ഹരതി യദി വാത്മാഭിമാനീ ഭവതി യദി വാ യുഷ്മാകം കപോലമ് ആഹന്തി തർഹി തദപി യൂയം സഹധ്വേ|
21 To my shame, I speak as though we had been weak. Yet in whatever way anyone is bold (I speak in foolishness), I am bold also.
ദൗർബ്ബല്യാദ് യുഷ്മാഭിരവമാനിതാ ഇവ വയം ഭാഷാമഹേ, കിന്ത്വപരസ്യ കസ്യചിദ് യേന പ്രഗൽഭതാ ജായതേ തേന മമാപി പ്രഗൽഭതാ ജായത ഇതി നിർബ്ബോധേനേവ മയാ വക്തവ്യം|
22 Are they Hebrews? So am I. Are they Israelites? So am I. Are they the offspring of Abraham? So am I.
തേ കിമ് ഇബ്രിലോകാഃ? അഹമപീബ്രീ| തേ കിമ് ഇസ്രായേലീയാഃ? അഹമപീസ്രായേലീയഃ| തേ കിമ് ഇബ്രാഹീമോ വംശാഃ? അഹമപീബ്രാഹീമോ വംശഃ|
23 Are they servants of Christ? (I speak as one beside himself.) I am more so: in labors more abundantly, in prisons more abundantly, in stripes above measure, and in deaths often.
തേ കിം ഖ്രീഷ്ടസ്യ പരിചാരകാഃ? അഹം തേഭ്യോഽപി തസ്യ മഹാപരിചാരകഃ; കിന്തു നിർബ്ബോധ ഇവ ഭാഷേ, തേഭ്യോഽപ്യഹം ബഹുപരിശ്രമേ ബഹുപ്രഹാരേ ബഹുവാരം കാരായാം ബഹുവാരം പ്രാണനാശസംശയേ ച പതിതവാൻ|
24 Five times I received forty stripes minus one from the Jews.
യിഹൂദീയൈരഹം പഞ്ചകൃത്വ ഊനചത്വാരിംശത്പ്രഹാരൈരാഹതസ്ത്രിർവേത്രാഘാതമ് ഏകകൃത്വഃ പ്രസ്തരാഘാതഞ്ച പ്രപ്തവാൻ|
25 Three times I was beaten with rods. Once I was stoned. Three times I suffered shipwreck. I have been a night and a day in the deep.
വാരത്രയം പോതഭഞ്ജനേന ക്ലിഷ്ടോഽഹമ് അഗാധസലിലേ ദിനമേകം രാത്രിമേകാഞ്ച യാപിതവാൻ|
26 I have been in travels often, perils of rivers, perils of robbers, perils from my countrymen, perils from the Gentiles, perils in the city, perils in the wilderness, perils in the sea, perils among false brothers;
ബഹുവാരം യാത്രാഭി ർനദീനാം സങ്കടൈ ർദസ്യൂനാം സങ്കടൈഃ സ്വജാതീയാനാം സങ്കടൈ ർഭിന്നജാതീയാനാം സങ്കടൈ ർനഗരസ്യ സങ്കടൈ ർമരുഭൂമേഃ സങ്കടൈ സാഗരസ്യ സങ്കടൈ ർഭാക്തഭ്രാതൃണാം സങ്കടൈശ്ച
27 in labor and travail, in watchings often, in hunger and thirst, in fastings often, and in cold and nakedness.
പരിശ്രമക്ലേശാഭ്യാം വാരം വാരം ജാഗരണേന ക്ഷുധാതൃഷ്ണാഭ്യാം ബഹുവാരം നിരാഹാരേണ ശീതനഗ്നതാഭ്യാഞ്ചാഹം കാലം യാപിതവാൻ|
28 Besides those things that are outside, there is that which presses on me daily: anxiety for all the assemblies.
താദൃശം നൈമിത്തികം ദുഃഖം വിനാഹം പ്രതിദിനമ് ആകുലോ ഭവാമി സർവ്വാസാം സമിതീനാം ചിന്താ ച മയി വർത്തതേ|
29 Who is weak, and I am not weak? Who is caused to stumble, and I do not burn with indignation?
യേനാഹം ന ദുർബ്ബലീഭവാമി താദൃശം ദൗർബ്ബല്യം കഃ പാപ്നോതി?
30 If I must boast, I will boast of the things that concern my weakness.
യദി മയാ ശ്ലാഘിതവ്യം തർഹി സ്വദുർബ്ബലതാമധി ശ്ലാഘിഷ്യേ|
31 The God and Father of the Lord Jesus Christ, he who is blessed for the ages (aiōn g165), knows that I do not lie.
മയാ മൃഷാവാക്യം ന കഥ്യത ഇതി നിത്യം പ്രശംസനീയോഽസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ താത ഈശ്വരോ ജാനാതി| (aiōn g165)
32 In Damascus the governor under King Aretas guarded the Damascenes’ city, desiring to arrest me.
ദമ്മേഷകനഗരേഽരിതാരാജസ്യ കാര്യ്യാധ്യക്ഷോ മാം ധർത്തുമ് ഇച്ഛൻ യദാ സൈന്യൈസ്തദ് ദമ്മേഷകനഗരമ് അരക്ഷയത്
33 I was let down in a basket through a window by the wall, and escaped his hands.
തദാഹം ലോകൈഃ പിടകമധ്യേ പ്രാചീരഗവാക്ഷേണാവരോഹിതസ്തസ്യ കരാത് ത്രാണം പ്രാപം|
