1 Corinthians 2
1 When I came to you, brothers, I did not come with excellence of speech or of wisdom, proclaiming to you the testimony of God.
హే భ్రాతరో యుష్మత్సమీపే మమాగమనకాలేఽహం వక్తృతాయా విద్యాయా వా నైపుణ్యేనేశ్వరస్య సాక్ష్యం ప్రచారితవాన్ తన్నహి;
2 For I determined not to know anything among you except Jesus Christ and him crucified.
యతో యీశుఖ్రీష్టం తస్య క్రుశే హతత్వఞ్చ వినా నాన్యత్ కిమపి యుష్మన్మధ్యే జ్ఞాపయితుం విహితం బుద్ధవాన్|
3 I was with you in weakness, in fear, and in much trembling.
అపరఞ్చాతీవ దౌర్బ్బల్యభీతికమ్పయుక్తో యుష్మాభిః సార్ద్ధమాసం|
4 My speech and my preaching were not in persuasive words of human wisdom, but in demonstration of the Spirit and of power,
అపరం యుష్మాకం విశ్వాసో యత్ మానుషికజ్ఞానస్య ఫలం న భవేత్ కిన్త్వీశ్వరీయశక్తేః ఫలం భవేత్,
5 that your faith would not stand in the wisdom of men, but in the power of God.
తదర్థం మమ వక్తృతా మదీయప్రచారశ్చ మానుషికజ్ఞానస్య మధురవాక్యసమ్బలితౌ నాస్తాం కిన్త్వాత్మనః శక్తేశ్చ ప్రమాణయుక్తావాస్తాం|
6 We speak wisdom, however, among those who are full grown, yet a wisdom not of this age (aiōn g165) nor of the rulers of this age (aiōn g165) who are coming to nothing.
వయం జ్ఞానం భాషామహే తచ్చ సిద్ధలోకై ర్జ్ఞానమివ మన్యతే, తదిహలోకస్య జ్ఞానం నహి, ఇహలోకస్య నశ్వరాణామ్ అధిపతీనాం వా జ్ఞానం నహి; (aiōn g165)
7 But we speak God's wisdom in a mystery, the wisdom that has been hidden, which God foreordained before the ages (aiōn g165) for our glory,
కిన్తు కాలావస్థాయాః పూర్వ్వస్మాద్ యత్ జ్ఞానమ్ అస్మాకం విభవార్థమ్ ఈశ్వరేణ నిశ్చిత్య ప్రచ్ఛన్నం తన్నిగూఢమ్ ఈశ్వరీయజ్ఞానం ప్రభాషామహే| (aiōn g165)
8 which none of the rulers of this age (aiōn g165) has known. For had they known it, they would not have crucified the Lord of glory.
ఇహలోకస్యాధిపతీనాం కేనాపి తత్ జ్ఞానం న లబ్ధం, లబ్ధే సతి తే ప్రభావవిశిష్టం ప్రభుం క్రుశే నాహనిష్యన్| (aiōn g165)
9 But as it is written, “Things which an eye did not see, and an ear did not hear, which did not enter into the heart of man, these God has prepared for those who love him.”
తద్వల్లిఖితమాస్తే, నేత్రేణ క్కాపి నో దృష్టం కర్ణేనాపి చ న శ్రుతం| మనోమధ్యే తు కస్యాపి న ప్రవిష్టం కదాపి యత్| ఈశ్వరే ప్రీయమాణానాం కృతే తత్ తేన సఞ్చితం|
10 But to us, God revealed them through the Spirit. For the Spirit searches all things, yes, the deep things of God.
అపరమీశ్వరః స్వాత్మనా తదస్మాకం సాక్షాత్ ప్రాకాశయత్; యత ఆత్మా సర్వ్వమేవానుసన్ధత్తే తేన చేశ్వరస్య మర్మ్మతత్త్వమపి బుధ్యతే|
11 For who among men knows the things of a man except the spirit of the man which is in him? Even so, no one knows the things of God except God’s Spirit.
మనుజస్యాన్తఃస్థమాత్మానం వినా కేన మనుజేన తస్య మనుజస్య తత్త్వం బుధ్యతే? తద్వదీశ్వరస్యాత్మానం వినా కేనాపీశ్వరస్య తత్త్వం న బుధ్యతే|
12 But we received not the spirit of the world, but the Spirit which is from God, that we might know the things that were freely given to us by God.
వయఞ్చేహలోకస్యాత్మానం లబ్ధవన్తస్తన్నహి కిన్త్వీశ్వరస్యైవాత్మానం లబ్ధవన్తః, తతో హేతోరీశ్వరేణ స్వప్రసాదాద్ అస్మభ్యం యద్ యద్ దత్తం తత్సర్వ్వమ్ అస్మాభి ర్జ్ఞాతుం శక్యతే|
13 We also speak these things, not in words which man’s wisdom teaches but which the Holy Spirit teaches, comparing spiritual things with spiritual things.
తచ్చాస్మాభి ర్మానుషికజ్ఞానస్య వాక్యాని శిక్షిత్వా కథ్యత ఇతి నహి కిన్త్వాత్మతో వాక్యాని శిక్షిత్వాత్మికై ర్వాక్యైరాత్మికం భావం ప్రకాశయద్భిః కథ్యతే|
14 Now the natural man does not receive the things of God’s Spirit, for they are foolishness to him; and he cannot know them, because they are spiritually discerned.
ప్రాణీ మనుష్య ఈశ్వరీయాత్మనః శిక్షాం న గృహ్లాతి యత ఆత్మికవిచారేణ సా విచార్య్యేతి హేతోః స తాం ప్రలాపమివ మన్యతే బోద్ధుఞ్చ న శక్నోతి|
15 But he who is spiritual discerns all things, and he himself is to be judged by no one.
ఆత్మికో మానవః సర్వ్వాణి విచారయతి కిన్తు స్వయం కేనాపి న విచార్య్యతే|
16 “For who has known the mind of the Lord that he should instruct him?” But we have Christ’s mind.
యత ఈశ్వరస్య మనో జ్ఞాత్వా తముపదేష్టుం కః శక్నోతి? కిన్తు ఖ్రీష్టస్య మనోఽస్మాభి ర్లబ్ధం|
