1 Corinthians 2
1 When I came to you, brothers, I did not come with excellence of speech or of wisdom, proclaiming to you the testimony of God.
ಹೇ ಭ್ರಾತರೋ ಯುಷ್ಮತ್ಸಮೀಪೇ ಮಮಾಗಮನಕಾಲೇಽಹಂ ವಕ್ತೃತಾಯಾ ವಿದ್ಯಾಯಾ ವಾ ನೈಪುಣ್ಯೇನೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ಪ್ರಚಾರಿತವಾನ್ ತನ್ನಹಿ;
2 For I determined not to know anything among you except Jesus Christ and him crucified.
ಯತೋ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಂ ತಸ್ಯ ಕ್ರುಶೇ ಹತತ್ವಞ್ಚ ವಿನಾ ನಾನ್ಯತ್ ಕಿಮಪಿ ಯುಷ್ಮನ್ಮಧ್ಯೇ ಜ್ಞಾಪಯಿತುಂ ವಿಹಿತಂ ಬುದ್ಧವಾನ್|
3 I was with you in weakness, in fear, and in much trembling.
ಅಪರಞ್ಚಾತೀವ ದೌರ್ಬ್ಬಲ್ಯಭೀತಿಕಮ್ಪಯುಕ್ತೋ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಮಾಸಂ|
4 My speech and my preaching were not in persuasive words of human wisdom, but in demonstration of the Spirit and of power,
ಅಪರಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸೋ ಯತ್ ಮಾನುಷಿಕಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಫಲಂ ನ ಭವೇತ್ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರೀಯಶಕ್ತೇಃ ಫಲಂ ಭವೇತ್,
5 that your faith would not stand in the wisdom of men, but in the power of God.
ತದರ್ಥಂ ಮಮ ವಕ್ತೃತಾ ಮದೀಯಪ್ರಚಾರಶ್ಚ ಮಾನುಷಿಕಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಮಧುರವಾಕ್ಯಸಮ್ಬಲಿತೌ ನಾಸ್ತಾಂ ಕಿನ್ತ್ವಾತ್ಮನಃ ಶಕ್ತೇಶ್ಚ ಪ್ರಮಾಣಯುಕ್ತಾವಾಸ್ತಾಂ|
6 We speak wisdom, however, among those who are full grown, yet a wisdom not of this age (aiōn g165) nor of the rulers of this age (aiōn g165) who are coming to nothing.
ವಯಂ ಜ್ಞಾನಂ ಭಾಷಾಮಹೇ ತಚ್ಚ ಸಿದ್ಧಲೋಕೈ ರ್ಜ್ಞಾನಮಿವ ಮನ್ಯತೇ, ತದಿಹಲೋಕಸ್ಯ ಜ್ಞಾನಂ ನಹಿ, ಇಹಲೋಕಸ್ಯ ನಶ್ವರಾಣಾಮ್ ಅಧಿಪತೀನಾಂ ವಾ ಜ್ಞಾನಂ ನಹಿ; (aiōn g165)
7 But we speak God's wisdom in a mystery, the wisdom that has been hidden, which God foreordained before the ages (aiōn g165) for our glory,
ಕಿನ್ತು ಕಾಲಾವಸ್ಥಾಯಾಃ ಪೂರ್ವ್ವಸ್ಮಾದ್ ಯತ್ ಜ್ಞಾನಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ವಿಭವಾರ್ಥಮ್ ಈಶ್ವರೇಣ ನಿಶ್ಚಿತ್ಯ ಪ್ರಚ್ಛನ್ನಂ ತನ್ನಿಗೂಢಮ್ ಈಶ್ವರೀಯಜ್ಞಾನಂ ಪ್ರಭಾಷಾಮಹೇ| (aiōn g165)
8 which none of the rulers of this age (aiōn g165) has known. For had they known it, they would not have crucified the Lord of glory.
ಇಹಲೋಕಸ್ಯಾಧಿಪತೀನಾಂ ಕೇನಾಪಿ ತತ್ ಜ್ಞಾನಂ ನ ಲಬ್ಧಂ, ಲಬ್ಧೇ ಸತಿ ತೇ ಪ್ರಭಾವವಿಶಿಷ್ಟಂ ಪ್ರಭುಂ ಕ್ರುಶೇ ನಾಹನಿಷ್ಯನ್| (aiōn g165)
9 But as it is written, “Things which an eye did not see, and an ear did not hear, which did not enter into the heart of man, these God has prepared for those who love him.”
ತದ್ವಲ್ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ, ನೇತ್ರೇಣ ಕ್ಕಾಪಿ ನೋ ದೃಷ್ಟಂ ಕರ್ಣೇನಾಪಿ ಚ ನ ಶ್ರುತಂ| ಮನೋಮಧ್ಯೇ ತು ಕಸ್ಯಾಪಿ ನ ಪ್ರವಿಷ್ಟಂ ಕದಾಪಿ ಯತ್| ಈಶ್ವರೇ ಪ್ರೀಯಮಾಣಾನಾಂ ಕೃತೇ ತತ್ ತೇನ ಸಞ್ಚಿತಂ|
10 But to us, God revealed them through the Spirit. For the Spirit searches all things, yes, the deep things of God.
ಅಪರಮೀಶ್ವರಃ ಸ್ವಾತ್ಮನಾ ತದಸ್ಮಾಕಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಪ್ರಾಕಾಶಯತ್; ಯತ ಆತ್ಮಾ ಸರ್ವ್ವಮೇವಾನುಸನ್ಧತ್ತೇ ತೇನ ಚೇಶ್ವರಸ್ಯ ಮರ್ಮ್ಮತತ್ತ್ವಮಪಿ ಬುಧ್ಯತೇ|
11 For who among men knows the things of a man except the spirit of the man which is in him? Even so, no one knows the things of God except God’s Spirit.
ಮನುಜಸ್ಯಾನ್ತಃಸ್ಥಮಾತ್ಮಾನಂ ವಿನಾ ಕೇನ ಮನುಜೇನ ತಸ್ಯ ಮನುಜಸ್ಯ ತತ್ತ್ವಂ ಬುಧ್ಯತೇ? ತದ್ವದೀಶ್ವರಸ್ಯಾತ್ಮಾನಂ ವಿನಾ ಕೇನಾಪೀಶ್ವರಸ್ಯ ತತ್ತ್ವಂ ನ ಬುಧ್ಯತೇ|
12 But we received not the spirit of the world, but the Spirit which is from God, that we might know the things that were freely given to us by God.
ವಯಞ್ಚೇಹಲೋಕಸ್ಯಾತ್ಮಾನಂ ಲಬ್ಧವನ್ತಸ್ತನ್ನಹಿ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯೈವಾತ್ಮಾನಂ ಲಬ್ಧವನ್ತಃ, ತತೋ ಹೇತೋರೀಶ್ವರೇಣ ಸ್ವಪ್ರಸಾದಾದ್ ಅಸ್ಮಭ್ಯಂ ಯದ್ ಯದ್ ದತ್ತಂ ತತ್ಸರ್ವ್ವಮ್ ಅಸ್ಮಾಭಿ ರ್ಜ್ಞಾತುಂ ಶಕ್ಯತೇ|
13 We also speak these things, not in words which man’s wisdom teaches but which the Holy Spirit teaches, comparing spiritual things with spiritual things.
ತಚ್ಚಾಸ್ಮಾಭಿ ರ್ಮಾನುಷಿಕಜ್ಞಾನಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಾನಿ ಶಿಕ್ಷಿತ್ವಾ ಕಥ್ಯತ ಇತಿ ನಹಿ ಕಿನ್ತ್ವಾತ್ಮತೋ ವಾಕ್ಯಾನಿ ಶಿಕ್ಷಿತ್ವಾತ್ಮಿಕೈ ರ್ವಾಕ್ಯೈರಾತ್ಮಿಕಂ ಭಾವಂ ಪ್ರಕಾಶಯದ್ಭಿಃ ಕಥ್ಯತೇ|
14 Now the natural man does not receive the things of God’s Spirit, for they are foolishness to him; and he cannot know them, because they are spiritually discerned.
ಪ್ರಾಣೀ ಮನುಷ್ಯ ಈಶ್ವರೀಯಾತ್ಮನಃ ಶಿಕ್ಷಾಂ ನ ಗೃಹ್ಲಾತಿ ಯತ ಆತ್ಮಿಕವಿಚಾರೇಣ ಸಾ ವಿಚಾರ್ಯ್ಯೇತಿ ಹೇತೋಃ ಸ ತಾಂ ಪ್ರಲಾಪಮಿವ ಮನ್ಯತೇ ಬೋದ್ಧುಞ್ಚ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
15 But he who is spiritual discerns all things, and he himself is to be judged by no one.
ಆತ್ಮಿಕೋ ಮಾನವಃ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ವಿಚಾರಯತಿ ಕಿನ್ತು ಸ್ವಯಂ ಕೇನಾಪಿ ನ ವಿಚಾರ್ಯ್ಯತೇ|
16 “For who has known the mind of the Lord that he should instruct him?” But we have Christ’s mind.
ಯತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮನೋ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ತಮುಪದೇಷ್ಟುಂ ಕಃ ಶಕ್ನೋತಿ? ಕಿನ್ತು ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಮನೋಽಸ್ಮಾಭಿ ರ್ಲಬ್ಧಂ|
