Romans 12
1 I beseech you therefore, brothers, by the mercies of God, to present your bodies a living sacrifice, holy, acceptable to God, your reasonable service.
παρακαλω ουν υμας αδελφοι δια των οικτιρμων του θεου παραστησαι τα σωματα υμων θυσιαν ζωσαν αγιαν ευαρεστον τω θεω την λογικην λατρειαν υμων
2 And be not conformed to this age, but be ye transformed by the renewal of your mind, for ye to approve what is the good and acceptable and perfect will of God. (aiōn g165)
και μη συσχηματιζεσθε τω αιωνι τουτω αλλα μεταμορφουσθε τη ανακαινωσει του νοος υμων εις το δοκιμαζειν υμας τι το θελημα του θεου το αγαθον και ευαρεστον και τελειον (aiōn g165)
3 For I say, through the grace that was given me, to every man who is among you, not to over think beyond what he ought to think, but to think so as to think soundly, as God has apportioned to each man a measure of faith.
λεγω γαρ δια της χαριτος της δοθεισης μοι παντι τω οντι εν υμιν μη υπερφρονειν παρ ο δει φρονειν αλλα φρονειν εις το σωφρονειν εκαστω ως ο θεος εμερισεν μετρον πιστεως
4 For just as we have many body-parts in one body, and all the body-parts have not the same function,
καθαπερ γαρ εν ενι σωματι μελη πολλα εχομεν τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν
5 so we, the many, are one body in Christ, and each one body-parts of each other.
ουτως οι πολλοι εν σωμα εσμεν εν χριστω ο δε καθ εις αλληλων μελη
6 And having different gifts according to the grace that was given to us, whether prophecy, according to the proportion of faith;
εχοντες δε χαρισματα κατα την χαριν την δοθεισαν ημιν διαφορα ειτε προφητειαν κατα την αναλογιαν της πιστεως
7 or service, in the service; or he who teaches, in the teaching;
ειτε διακονιαν εν τη διακονια ειτε ο διδασκων εν τη διδασκαλια
8 or he who exhorts, in the exhortation; he who gives, in simplicity; he who leads, in diligence; he who does mercy, in cheerfulness.
ειτε ο παρακαλων εν τη παρακλησει ο μεταδιδους εν απλοτητι ο προισταμενος εν σπουδη ο ελεων εν ιλαροτητι
9 Love without hypocrisy, abhorring what is evil, clinging to what is good,
η αγαπη ανυποκριτος αποστυγουντες το πονηρον κολλωμενοι τω αγαθω
10 with brotherly love toward each other, affectionate, leading each other in recognition,
τη φιλαδελφια εις αλληλους φιλοστοργοι τη τιμη αλληλους προηγουμενοι
11 not lazy in diligence, being fervent in the Spirit serving the Lord,
τη σπουδη μη οκνηροι τω πνευματι ζεοντες τω {VAR1: καιρω } {VAR2: κυριω } δουλευοντες
12 rejoicing in hope, enduring tribulation, persevering in prayer,
τη ελπιδι χαιροντες τη θλιψει υπομενοντες τη προσευχη προσκαρτερουντες
13 sharing for the needs of the sanctified, pursuing love for strangers.
ταις χρειαις των αγιων κοινωνουντες την φιλοξενιαν διωκοντες
14 Bless those who persecute you. Bless ye and do not curse.
ευλογειτε τους διωκοντας υμας ευλογειτε και μη καταρασθε
15 Rejoice with those who rejoice, weep with those who weep,
χαιρειν μετα χαιροντων και κλαιειν μετα κλαιοντων
16 thinking the same way toward each other, not thinking on lofty things, but accommodating to the lowly. Become not wise according to yourselves,
το αυτο εις αλληλους φρονουντες μη τα υψηλα φρονουντες αλλα τοις ταπεινοις συναπαγομενοι μη γινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις
17 rendering to no man evil for evil, premeditating things right in the sight of all men.
μηδενι κακον αντι κακου αποδιδοντες προνοουμενοι καλα ενωπιον παντων ανθρωπων
18 If possible from you, keeping peace with all men,
ει δυνατον το εξ υμων μετα παντων ανθρωπων ειρηνευοντες
19 not avenging yourselves, beloved, but give place to wrath, for it is written, Vengeance is for me, I will repay, says the Lord.
μη εαυτους εκδικουντες αγαπητοι αλλα δοτε τοπον τη οργη γεγραπται γαρ εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος
20 Therefore if thine enemy is hungry, feed him. If he is thirsty, give him to drink. For by doing this thou will heap coals of fire upon his head.
εαν ουν πεινα ο εχθρος σου ψωμιζε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου
21 Be thou not overcome by evil, but overcome evil by good.
μη νικω υπο του κακου αλλα νικα εν τω αγαθω το κακον
