Psalms 83

1 O God, keep thou not silence. Hold not thy peace, and be not still, O God.

سرود. مزمور آساف. ای خدا، خاموش نباش! هنگامی که دعا می‌کنیم، ساکت و آرام ننشین.

2 For, lo, thine enemies make a tumult, and those who hate thee have lifted up the head.

ببین چگونه دشمنانت شورش می‌کنند و آنانی که از تو نفرت دارند به مخالفت و دشمنی برخاسته‌اند.

3 They take crafty counsel against thy people, and consult together against thy hidden ones.

آنها بر ضد قوم خاص تو نقشه‌های پلید می‌کشند و برای کسانی که به تو پناه آورده‌اند، توطئه می‌چینند.

4 They have said, Come, and let us cut them off from being a nation, that the name of Israel may be no more in remembrance.

می‌گویند: «بیایید قوم اسرائیل را نابود کنیم تا نامش برای همیشه محو شود.»

5 For they have consulted together with one consent. They make a covenant against thee:

همهٔ دشمنان با نقشهٔ نابودی ما موافقت نموده‌اند و بر ضد تو همدست شده‌اند:

6 the tents of Edom, and the Ishmaelites, Moab, and the Hagarenes,

ادومیان، اسماعیلیان، موآبیان، هاجریان،

7 Gebal, and Ammon, and Amalek, Philistia with the inhabitants of Tyre,

مردمان سرزمینهای جِبال، عمون، عمالیق، فلسطین و صور.

8 Assyria also is joined with them; they have helped the sons of Lot. (Selah)

آشور نیز با آنها متحد شده و از عمون و موآب که از نسل لوط هستند حمایت می‌کند.

9 Do thou to them as to Midian, as to Sisera, as to Jabin, at the river Kishon,

خداوندا، همان بلایی را که در درهٔ قیشون بر سر مدیان و سیسرا و یابین آوردی، بر سر این دشمنان نیز بیاور.

10 who perished at Endor, who became as dung for the earth.

همان‌گونه که مخالفان ما را در «عین دور» از بین بردی و جنازه‌هایشان در روی زمین ماند و کود زمین شد، این دشمنان متحد را نیز نابود کن.

11 Make their ranking men like Oreb and Zeeb, yea, all their rulers like Zebah and Zalmunna,

فرماندهان این دشمنان را به سرنوشت غراب و ذئب دچار ساز. همهٔ بزرگان آنان را مانند ذبح و صلمونع هلاک ساز

12 who said, Let us take to ourselves in possession the habitations of God.

همان کسانی که قصد داشتند ملک خدا را تصاحب کنند.

13 O my God, make them like the whirling dust, as stubble before the wind,

ای خدا، دشمنان ما را همچون کاه و غبار در برابر باد، پراکنده ساز.

14 as the fire that burns the forest, and as the flame that sets the mountains on fire.

چنانکه آتش در جنگل و در کوهستان افروخته می‌شود و همه چیز را می‌سوزاند،

15 So pursue them with thy tempest, and terrify them with thy storm.

همچنان، ای خدا، آنها را با تندباد غضب خود بران و با طوفان خشم خویش آنها را آشفته و پریشان کن.

16 Fill their faces with confusion, that they may seek thy name, O Jehovah.

خداوندا، آنها را چنان رسوا کن تا تسلیم تو شوند.

17 Let them be put to shame and dismayed forever. Yea, let them be confounded and perish,

آنها را در انجام نقشه‌هایشان با شکست مواجه ساز. بگذار در ننگ و رسوایی جان بسپارند

18 that they may know that thou alone, whose name is Jehovah, are the Most High over all the earth.

و بدانند که تنها تو که نامت یهوه است، در سراسر جهان متعال هستی.