Psalms 82

1 God stands in the congregation of God. He judges among the gods.

زەبوورێکی ئاساف. خودا لە کۆڕی خوداوەندەکان ڕاوەستاوە، لەنێو خوداوەندەکان دادوەری دەکات.

2 How long will ye judge unjustly, and respect the persons of the wicked? (Selah)

«هەتا کەی بە ناڕەوایی دادوەری دەکەن، لایەنگری بەدکاران دەکەن؟

3 Judge the poor man and the orphan. Do justice to the afflicted and destitute man.

بەرگری لە لاواز و هەتیوان بکەن، دادی هەژار و کڵۆڵان بدەن.

4 Rescue the poor and needy man. Deliver from the hand of the wicked man.

فریای لاواز و نەداران بکەون، لە دەست بەدکاران دەربازیان بکەن.

5 They know not, nor do they understand. They walk to and fro in darkness. All the foundations of the earth are shaken.

«نازانن و تێناگەن، لە تاریکیدا دەڕۆن، هەموو بنچینەکانی زەوی دەشڵەژێن.

6 I said, Ye are gods, and all of you sons of the Most High.

«من گوتم:”ئێوە’خوداوەندەکان‘ن، هەمووتان کوڕی خودای هەرەبەرزن.“

7 Nevertheless ye shall die like men, and fall like one of the rulers.

بەڵام وەک ئادەمیزاد دەمرن، وەک یەکێک لە میرەکان دەکەون.»

8 Arise, O God, judge the earth, for thou shall inherit all the nations.

خودایە، هەستە! دادوەری زەوی بکە، چونکە هەموو نەتەوەکان میراتی تۆن.