Psalms 79
1 O God, the nations have come into thine inheritance. They have defiled thy holy temple. They have laid Jerusalem in heaps.
| مزمور آساف. ای خدا، قومهای خدانشناس، سرزمین قوم برگزیدهٔ تو را تسخیر نمودند؛ خانهٔ مقدّس تو را بی‌حرمت کردند و شهر اورشلیم را خراب نمودند. |
2 They have given the dead bodies of thy servants to be food to the birds of the heavens, the flesh of thy sanctified to the beasts of the earth.
| جنازه‌های بندگانت را خوراک پرندگان و جانوران ساختند. |
3 They have shed their blood like water round about Jerusalem, and there was none to bury them.
| خون آنها را مانند آب در اطراف اورشلیم جاری کردند؛ کسی باقی نماند تا آنها را دفن کند. |
4 We have become a reproach to our neighbors, a scoffing and derision to those who are round about us.
| ای خدا، نزد قومهای اطراف رسوا و مایهٔ ریشخند شده‌ایم. |
5 How long, O Jehovah? Will thou be angry forever? Shall thy jealousy burn like fire?
| خداوندا، تا به کی بر ما خشمگین خواهی بود؟ آیا آتش خشم تو تا به ابد بر سر ما زبانه خواهد کشید؟ |
6 Pour out thy wrath upon the nations that do not know thee, and upon the kingdoms that do not call upon thy name.
| خدایا، خشم خود را بر سرزمینها و قومهایی که تو را نمی‌شناسند و عبادت نمی‌کنند، بریز. |
7 For they have devoured Jacob, and laid waste his habitation.
| همین قومها بودند که دست به کشتار قوم تو زدند و خانه‌هایشان را خراب نمودند. |
8 Do not remember against us the iniquities of our forefathers. Let thy tender mercies speedily meet us, for we are brought very low.
| ای خدا، ما را به سبب گناهانی که اجدادمان مرتکب شده‌اند مجازات نکن. بر ما رحم فرما، زیرا بسیار دردمندیم. |
9 Help us, O God of our salvation, for the glory of thy name. And deliver us, and forgive our sins, for thy name's sake.
| ای خدایی که نجا‌ت‌دهندۀ ما هستی، به خاطر حرمت نام خودت ما را یاری فرما؛ ما را نجات ده و گناهان ما را بیامرز. |
10 Why should the nations say, Where is their God? Let the avenging of the blood of thy servants which is shed be known among the nations in our sight.
| چرا قومهای خدانشناس بگویند: «خدای ایشان کجاست؟» ای خدا، بگذار با چشمان خود ببینیم که تو انتقام خون بندگانت را از دشمنان می‌گیری. |
11 Let the sighing of the prisoner come before thee. According to the greatness of thy power preserve thou those who are appointed to death,
| خداوندا، نالهٔ اسیران را بشنو و با دست توانای خود آنانی را که محکوم به مرگ هستند، برهان. |
12 and render to our neighbors sevenfold into their bosom their reproach with which they have reproached thee, O Lord,
| از قومهای مجاور ما، به سبب بی‌حرمتی‌ای که نسبت به تو روا داشته‌اند، هفت برابر شدیدتر انتقام بگیر. |
13 so we thy people and sheep of thy pasture will give thee thanks forever. We will show forth thy praise to all generations.
| آنگاه ما که قوم برگزیده و گوسفندان گلهٔ تو هستیم، تو را تا به ابد شکر خواهیم گفت و تمام نسلهای آیندهٔ ما تو را ستایش خواهند کرد. |
