Psalms 74
1 O God, why have thou cast off forever? Why does thine anger smoke against the sheep of thy pasture?
Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?
2 Remember thy congregation, which thou have gotten of old, which thou have redeemed to be the tribe of thine inheritance, and mount Zion, at which thou have dwelt.
Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.
3 Lift up thy feet to the perpetual ruins, all the evil that the enemy has done in the sanctuary.
Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!
4 Thine adversaries have roared in the midst of thine assembly. They have set up their ensigns for signs.
Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.
5 They seemed as men who lifted up axes upon a thicket of trees.
Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.
6 And now they break down all the carved work of it with hatchet and hammers.
A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.
7 They have set thy sanctuary on fire. They have profaned the dwelling-place of thy name to the ground.
Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.
8 They said in their heart, Let us make havoc of them altogether. They have burned up all the meeting-places of God in the land.
Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.
9 We do not see our signs. There is no more any prophet, nor is there among us he who knows how long.
Znaków naszych nie widzimy: już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.
10 How long, O God, shall the adversary reproach? Shall the enemy blaspheme thy name forever?
Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?
11 Why do thou draw back thy hand, even thy right hand? Remove it from the midst of thy bosom.
Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?
12 Yet God is my King of old, working salvation in the midst of the earth.
Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.
13 Thou divided the sea by thy strength. Thou break the heads of the sea-monsters in the waters.
Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.
14 Thou break the heads of leviathan in pieces. Thou gave him to be food to the people inhabiting the wilderness.
Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.
15 Thou split fountain and flood. Thou dried up mighty rivers.
Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.
16 The day is thine; the night is also thine. Thou have prepared the light and the sun.
Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.
17 Thou have set all the borders of the earth. Thou have made summer and winter.
Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.
18 Remember this, that the enemy has reproached, O Jehovah, and that a foolish people has blasphemed thy name.
Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.
19 O deliver not the soul of thy turtle-dove to the wild beast. Forget not the life of thy poor forever.
Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.
20 Have respect to the covenant, for the dark places of the earth are full of the habitations of violence.
Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.
21 O let not he who is oppressed return ashamed. Let a poor and needy man praise thy name.
Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.
22 Arise, O God, plead thine own cause. Remember how the foolish man reproaches thee all the day.
Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.
23 Forget not the voice of thine adversaries. The tumult of those who rise up against thee ascends continually.
Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.
