< Psalms 73 >

1 Surely God is good to Israel, to such as are pure in heart.
مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.
2 But as for me, my feet were almost gone. My steps had well nigh slipped.
اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.
3 For I was envious of the arrogant when I saw the prosperity of the wicked.
زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.
4 For there are no pangs in their death, but their strength is firm.
دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.
5 They are not in trouble as other men, nor are they plagued like other men.
مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛
6 Therefore pride is as a chain around their neck. Violence covers them as a garment.
در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.
7 Their eyes stand out with fatness. They have more than heart could wish.
قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.
8 They scoff, and in wickedness utter oppression. They speak loftily.
مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.
9 They have set their mouth in the heavens, and their tongue walks through the earth.
به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.
10 Therefore his people return here, and waters of a full cup are drained by them.
پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند
11 And they say, How does God know? And is there knowledge in the Most High?
و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»
12 Behold, these are the wicked, and those who always prosper. They have possessed wealth.
به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.
13 Surely in vain I have cleansed my heart, and washed my hands in innocence,
پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟
14 for all the day long I have been plagued, and chastened every morning.
نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.
15 If I had said, I will speak thus, behold, I would have dealt treacherously with the generation of thy sons.
ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.
16 When I thought how I might understand this, it was too painful for me,
هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛
17 until I went into the sanctuary of God, and considered their latter end.
تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.
18 Surely thou set them in slippery places. Thou cast them down to destruction.
ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.
19 How they have become a desolation in a moment! They are utterly consumed with terrors.
آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.
20 As a dream from awakening, O Lord, when thou waken, thou will despise their form.
آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!
21 For my soul was grieved, and I was pricked in my heart.
وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!
22 So I was brutish, and ignorant. I was a beast before thee.
من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!
23 Nevertheless I am continually with thee. Thou have held my right hand.
با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!
24 Thou will guide me with thy counsel, and afterward receive me to glory.
تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.
25 Whom have I in heaven? And there is none upon earth that I desire besides thee.
ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.
26 My flesh and my heart fails, but God is the strength of my heart and my portion forever.
اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!
27 For, lo, those who are far from thee shall perish. Thou have destroyed all those who go a whoring from thee.
خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.
28 But it is good for me to draw near to God. I have made the lord Jehovah my refuge, that I may tell of all thy works.
اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

< Psalms 73 >