Psalms 65

1 Praise waits for thee, O God, in Zion. And to thee the vow shall be performed.

۱ برای سالار مغنیان. مزمور و سرود داود ای خدا، تسبیح در صهیون منتظرتوست. و نذرها برای تو وفا خواهدشد.

2 O thou who hear prayer, to thee all flesh shall come.

۲ ‌ای که دعا می‌شنوی! نزد تو تمامی بشرخواهند آمد.

3 Iniquities prevail against me. As for our transgressions, thou will forgive them.

۳ گناهان بر من غالب آمده است. توتقصیرهای مرا کفاره خواهی کرد.

4 Blessed is the man whom thou choose and cause to approach, that he may dwell in thy courts. We shall be satisfied with the goodness of thy house, thy holy temple.

۴ خوشابحال کسی‌که او را برگزیده، و مقرب خود ساخته‌ای تابه درگاههای تو ساکن شود. از نیکویی خانه توسیر خواهیم شد و از قدوسیت هیکل تو.

5 By awesome things thou will answer us in righteousness, O God of our salvation, thou who are the confidence of all the ends of the earth, and of those who are afar off upon the sea,

۵ به چیزهای ترسناک در عدل، ما را جواب خواهی داد، ای خدایی که نجات ما هستی. ای که پناه تمامی اقصای جهان و ساکنان بعیده دریاهستی.

6 who by his strength sets firm the mountains, being girded about with might,

۶ و کوهها را به قوت خود مستحکم ساخته‌ای، و کمر خود را به قدرت بسته‌ای.

7 who stills the roaring of the seas, the roaring of their waves, and the tumult of the peoples.

۷ وتلاطم دریا را ساکن می‌گردانی، تلاطم امواج آن وشورش امت‌ها را.

8 They also who dwell in the outermost parts are afraid at thy signs. Thou make the outgoings of the morning and evening to rejoice.

۸ ساکنان اقصای جهان ازآیات تو ترسانند. مطلع های صبح و شام راشادمان می‌سازی.

9 Thou visit the earth, and water it; thou greatly enrich it. The river of God is full of water. Thou provide them grain when thou have so prepared the earth.

۹ از زمین تفقد نموده، آن راسیراب می‌کنی و آن را بسیار توانگر می‌گردانی. نهر خدا از آب پر است. غله ایشان را آماده می‌کنی زیرا که بدین طور تهیه کرده‌ای.

10 Thou water its furrows abundantly. Thou settle the ridges of it. Thou make it soft with showers. Thou bless the springing of it.

۱۰ پشته هایش را سیراب می‌کنی و مرزهایش راپست می‌سازی. به بارشها آن را شاداب می‌نمایی. نباتاتش را برکت می‌دهی.

11 Thou crown the year with thy goodness, and thy paths drop fatness.

۱۱ به احسان خویش سال را تاجدار می‌سازی و راههای توچربی را می‌چکاند.

12 They drop upon the pastures of the wilderness, and the hills are girded with joy.

۱۲ مرتع های صحرا نیزمی چکاند. و کمر تلها به شادمانی بسته شده است.

13 The pastures are clothed with flocks. The valleys also are covered over with grain. They shout for joy; they also sing.

۱۳ چمنها به گوسفندان آراسته شده است و دره هابه غله پیراسته؛ از شادی بانگ می‌زنند و نیزمی سرایند.