Psalms 60

1 O God thou have cast us off. Thou have broken us down. Thou have been angry. O restore us again.

برای رهبر سرایندگان. در مایۀ «سوسن شهادت». غزل داوود دربارۀ زمانی که با اَرام نَهَرَین و اَرام صوبه جنگید و یوآب بازگشته دوازده هزار نفر از اَدومیان را در درۀ نَمک کُشت. ای خدا، تو ما را طرد کرده‌ای، ما را پراکنده ساخته و بر ما خشمگین بوده‌ای؛ اما اینک به سوی ما بازگرد.

2 Thou have made the land to tremble. Thou have torn it. Heal the breaking of it, for it shakes.

زمین را لرزان ساخته و آن را شکافته‌ای؛ شکافهایش را به هم آور، زیرا نزدیک است متلاشی شود.

3 Thou have shown thy people hard things. Thou have made us to drink the wine of staggering.

به قوم برگزیده‌ات سختیهای فراوان داده‌ای؛ ما را همچون افراد مست گیج و سرگردان نموده‌ای.

4 Thou have given a banner to those who fear thee, that it may be displayed because of the truth. (Selah)

اما برای کسانی که تو را گرامی می‌دارند پرچمی افراشته‌ای تا آنان را در مقابل تیرهای دشمن در امان داری.

5 That thy beloved ones may be delivered, save with thy right hand, and answer us.

ای خدایی که ما را دوست داری، با قدرت خویش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما.

6 God has spoken in his holiness. I will exult. I will divide Shechem, and mete out the valley of Succoth.

خدا در قدوسیت خویش سخن گفته و فرموده است: «با شادی شهر شکیم را قسمت می‌کنم و دشت سوکوت را اندازه می‌گیرم.

7 Gilead is mine, and Manasseh is mine. Ephraim also is the defense of my head. Judah is my scepter.

جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من؛ افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من.

8 Moab is my wash pot. Upon Edom I will cast my shoe. Philistia, shout thou because of me.

اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم کفشم را خواهم انداخت و بر فلسطین فریاد پیروزی برخواهم آورد.»

9 Who will bring me into the strong city? Who has led me to Edom?

کیست که مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری کند؟

10 Have not thou, O God, cast us off? And thou go not forth, O God, with our armies.

خدایا، تو ما را رهبری کن، تو که اینک از ما روگردان شده‌ای و دیگر با سپاهیان ما نیستی!

11 Give us help against the adversary, for vain is the help of man.

تو ما را در جنگ با دشمن کمک کن، زیرا کمک انسان بی‌فایده است.

12 Through God we shall do valiantly, for he it is who will tread down our adversaries.

با کمک تو ای خدا، پیروز خواهیم شد، زیرا تو دشمنان ما را شکست خواهی داد!