Psalms 53

1 The fool has said in his heart, There is no God. Corrupt are they, and have done abominable iniquity. There is none who does good.

Przedniejszemu śpiewakowi na Machalat pieśń Dawidowa nauczająca. Głupi rzekł w sercu swem: Niemasz Boga. Popsowali się, i obrzydliwą czynią nieprawość; niemasz, ktoby czynił dobrze.

2 God looked down from heaven upon the sons of men, to see if there were any who understood, who seek after God.

Bóg z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby obaczył, byłliby kto rozumny i szukający Boga.

3 Every one of them has gone back. They have together become filthy. There is none who does good, no, not one.

Aleć oni wszyscy odstąpili, jednako się nieużytecznymi stali: niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz, i jednego.

4 Have the workers of iniquity no knowledge, who eat up my people as they eat bread, and call not upon God?

Azaż nie wiedzą wszyscy czyniciele nieprawości, że pożerają lud mój, jako więc chleb jedzą? ale Boga nie wzywają.

5 There they were in great fear, where no fear was, for God has scattered the bones of him who encamps against thee. Thou have put them to shame because God has rejected them.

Tam się bardzo ulękną, gdzie niemasz strachu; albowiem Bóg rozproszy kości tych, którzy cię oblegli; ty ich pohańbisz, bo ich Bóg wzgardzi.

6 O that the salvation of Israel came out of Zion! When God brings back the captivity of his people, then Jacob shall rejoice, and Israel shall be glad.

Któż da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdy Bóg przywróci z więzienia lud swój, rozraduje się Jakób, rozweseli się Izrael.