< Psalms 130 >

1 Out of the depths I have cried to thee, O Jehovah.
«Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.
2 Lord, hear my voice. Let thine ears be attentive to the voice of my supplications.
Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.
3 If thou, Jehovah, should note iniquities, O Lord, who could stand?
Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;
4 But there is forgiveness with thee, that thou may be feared.
Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.
5 I wait for Jehovah. My soul waits, and in his word do I hope,
Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.
6 my soul for the Lord more than watchmen for the morning, watchmen for the morning.
Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.
7 O Israel, hope in Jehovah, for with Jehovah there is loving kindness, and with him is plentiful redemption.
Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·
8 And he will redeem Israel from all his iniquities.
και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.

< Psalms 130 >