Psalms 127

1 Unless Jehovah builds the house, they labor in vain who build it. Unless Jehovah guards the city, the watchman wake but in vain.

«Жуқириға чиқиш нахшиси»; Сулайман язған күй: — Пәрвәрдигар Өзи өй салмиса, Салғучилар бекардин-бекар униңға әҗир сиңдүриду; Пәрвәрдигар шәһәрни сақлимиса, Күзәтчиләр бекардин-бекар ойғақ туриду.

2 It is vain for you to rise up early, to take rest late, to eat the bread of toil, for so he gives sleep to his beloved.

Силәрниң сәһәрдә орнуңлардин қопушуңлар, Кәч болғанда йетишиңлар, Җапа-мушәққәтни нандәк йегиниңлар бекардин-бекардур; Чүнки У Өз сөйгинигә уйқини бериду.

3 Lo, sons are a heritage of Jehovah, and the fruit of the womb is a reward.

Мана, балилар Пәрвәрдигардин болған мирастур, Балиятқуниң мевиси Униң мукапатидур;

4 As arrows in the hand of a mighty man, so are the sons of youth.

Яшлиқта тапқан балилар, Батурниң қолидики оқлардәк болиду.

5 Happy is the man who has his quiver full of them. They shall not be put to shame when they speak with their enemies in the gate.

Оқдени мошулар билән толған адәм бәхитликтур; [Шәһәр] дәрвазисида туруп дүшмәнләр билән сөзлишиватқинида, Улар йәргә қарап қалмайду.