< Psalms 114 >
1 When Israel went forth out of Egypt, the house of Jacob from a people of strange language,
Sa dihang mibiya ang Israel sa Ehipto, ang balay ni Jacob gikan niadtong langyaw nga katawhan,
2 Judah became his sanctuary, Israel his dominion.
nahimo niyang balaang dapit ang Juda, ang Israel iyang gingharian.
3 The sea saw it, and fled. The Jordan was driven back.
Ang dagat nakakita ug mikalagiw; mitalikod ang Jordan.
4 The mountains skipped like rams, the little hills like lambs.
Ang kabukiran milukso sama sa mga laking karnero, ang kabungtoran milukso sama sa nating karnero.
5 What ails thee, O thou sea, that thou flee? Thou Jordan, that thou turn back?
Dagat, nganong mikalagiw ka man? Jordan, nganong mitalikod ka man?
6 Ye mountains, that ye skip like rams, ye little hills, like lambs?
Kabukiran, nganong milukso man kamo sama sa laking mga karnero? Kamong gagmay nga mga bungtod, nganong milukso man kamo sama sa mga nating karnero?
7 Tremble, thou earth, at the presence of the Lord, at the presence of the God of Jacob,
Pangurog, kalibotan, sa atubangan sa Ginoo, sa presensya sa Dios ni Jacob.
8 who turned the rock into a pool of water, the flint into a fountain of waters.
Gihimo niyang linaw ang dakong bato, ang gahi nga bato ngadto sa tuboran sa tubig.