< Psalms 109 >
1 Hold not thy peace, O God of my praise,
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И мәдһийәмниң Егиси Худайим, җим турма!
2 for they have opened against me the mouth of the wicked and the mouth of deceit. They have spoken to me with a lying tongue.
Мана рәзилләрниң ағзи, мәккарларниң ағзи көз алдимда йоған ечилди; Улар ялғанчи тил билән маңа қарши сөзлиди.
3 They have also encompassed me about with words of hatred, and fought against me without a cause.
Нәпрәтлик сөзләр билән мени чулғап, Улар бекардин-бекар маңа зәрбә бәрмәктә.
4 For my love they are my adversaries, but I make prayer.
Муһәббитим үчүн улар маңа қарши шикайәтчи болди, Мән болсам — дуаға берилдим.
5 And they have rewarded me evil for good, and hatred for my love.
Яхшилиғим үчүн яманлиқ, Сөйгүм үчүн нәпрәт қайтурди.
6 Set thou a wicked man over him, and let an adversary stand at his right hand.
Һәр бириниң үстидә рәзил бир адәм тайинлиғайсән, Униң оң йенида бир дәвагәр турсун.
7 When he is judged, let him come forth guilty, and let his prayer be turned into sin.
У сорақ қилинғанда әйипдар болуп чиқсун, Дуаси гуна дәп һесаплансун.
8 Let his days be few, and let another take his office.
Күнлири қисқа болсун, Мәнсивини башқиси егилисун.
9 Let his sons be fatherless, and his wife a widow.
Балилири йетим қалсун, Хотуни тул болсун.
10 Let his sons be vagabonds, and beg, and let them seek out of their desolate places.
Оғуллири сәргәрдан тиләмчи болсун, Турған харабиликлиридин нан издәп.
11 Let a creditor exact all that he has, and let strangers make spoil of his labor.
Җазанихор униң егилиги үстигә тор ташлисун, Меһнәт әҗрини ятлар булап-талисун.
12 Let there be none to extend kindness to him, nor let there be any to have pity on his fatherless sons.
Униңға меһриванлиқ көрситидиған бириси болмисун, Житим қалған балилириға илтипат қилғучи болмисун.
13 Let his posterity be cut off. In the generation following let their name be blotted out.
Униң нәсли қурутулсун; Келәр әвладида намлири өчүрүлсун.
14 Let the iniquity of his fathers be remembered with Jehovah, and let not the sin of his mother be blotted out.
Ата-бовилириниң қәбиһлигиниң әйиплири Пәрвәрдигарниң ядида қалсун, Анисиниң гунайи өчүрүлмисун.
15 Let them be before Jehovah continually, that he may cut off the memory of them from the earth,
Буларниң әйиплири дайим Пәрвәрдигарниң көз алдида болсун, Шуниң билән У уларниң нам-әмилини йәр йүзидин өчүрүп ташлайду.
16 because he did not remember to show kindness, but persecuted the poor and needy man, and the broken in heart, to kill.
Чүнки [рәзил киши] меһриванлиқ көрситишни һеч есигә кәлтүрмиди, Бәлки езилгән, йоқсул һәм дили сунуқларни өлтүрмәккә қоғлап кәлди.
17 Yea, he loved cursing, and it came to him. And he did not delight in blessing, and it was far from him.
У ләнәт оқушқа амрақ еди, Шуңа ләнәт униң бешиға келиду; Бәхит тиләшкә райи йоқ еди, Шуңа бәхит униңдин жирақ болиду.
18 He also clothed himself with cursing as with his garment, and it came into his inward parts like water, and like oil into his bones.
У ләнәтләрни өзигә кийим қилип кийгән; Шуңа булар аққан судәк униң ич-бағриға, Майдәк, сүйәклиригә кириду;
19 Let it be to him as the raiment with which he covers himself, and for the belt with which he is girded continually.
Булар униңға йепинған тонидәк, Һәрдайим бағланған бәлвеғидәк чаплансун.
20 This is the reward of my adversaries from Jehovah, and of those who speak evil against my soul.
Булар болса мени әйиплигүчиләргә Пәрвәрдигарниң бекиткән мукапати болсун! Мениң яман гепимни қилғанларниң инъами болсун!
21 But deal thou with me, O Jehovah the Lord, for thy name's sake. Because thy loving kindness is good, deliver thou me,
Бирақ Сән, Пәрвәрдигар Рәббим, Өз намиң үчүн мениң тәрипимдә бир иш қилғайсән, Меһир-муһәббитиң әла болғачқа, Мени қутқузғайсән;
22 for I am poor and needy, and my heart is wounded within me.
Чүнки мән езилгән һәм һаҗәтмәндурмән, Қәлбим хәстә болди.
23 I am gone like the shadow when it declines. I am tossed up and down as the locust.
Мән қуяш узартқан көләңгидәк йоқилай дәп қалдим, Чекәткә қеқиветилгәндәк чәткә қеқиветилдим.
24 My knees are weak through fasting, and my flesh fails of fatness.
Роза тутқинимдин тизлирим кетиду, Әтлирим сизип кетиду.
25 I also have become a reproach to them. When they see me, they shake their head.
Шуңлашқа мән улар алдида рәсва болдум; Улар маңа қарашқанда, бешини силкишмәктә.
26 Help me, O Jehovah my God. O save me according to thy loving kindness,
Маңа ярдәмләшкәйсән, и Пәрвәрдигар Худайим, Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени қутқузғайсән;
27 that they may know that this is thy hand, that thou, Jehovah, have done it.
Шуниң билән улар буниң Сениң қолуңдики иш екәнлигини, Буни қилғучиниң Сән Пәрвәрдигар екәнлигини билсун.
28 Let them curse, but bless thou. When they arise, they shall be put to shame, but thy servant shall rejoice.
Улар ләнәт оқувәрсун, Сән бәхит ата қилғайсән; Улар һуҗум қилишқа турғанда, хиҗаләттә қалсун, Бирақ қулуң шатлансун!
29 Let my adversaries be clothed with dishonor, and let them cover themselves with their own shame as with a robe.
Мени әйиплигүчиләр хиҗаләт билән кийинсун, Улар өз шәрмәндилигини өзлиригә тон қилип йепинсун.
30 I will give great thanks to Jehovah with my mouth. Yea, I will praise him among the multitude.
Ағзимда Пәрвәрдигарға зор тәшәккүр-мәдһийә қайтүримән; Бәрһәқ, көпчилик арисида туруп Уни мәдһийиләймән;
31 For he will stand at the right hand of the needy, to save him from those who judge his soul.
Чүнки һаҗәтмәнниң җенини гунаға бекитмәкчи болғанлардин қутқузуш үчүн, [Пәрвәрдигар] униң оң йенида туриду.