Psalms 104
1 Bless Jehovah, O my soul. O Jehovah my God, thou are very great. Thou are clothed with honor and majesty,
Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур, и җеним! И Пәрвәрдигар Худайим, интайин улуқсән; Шану-шәвкәт вә һәйвәт билән кийингәнсән;
2 who covers thyself with light as with a garment, who stretches out the heavens like a curtain,
Либас билән пүркәнгәндәк йоруқлуққа пүркәнгәнсән, Асманларни чедир пәрдиси кәби яйғансән.
3 who lays the beams of his chambers in the waters, who makes the clouds his chariot, who walks upon the wings of the wind,
У жуқуриқи равақлириниң лимлирини суларға орнатқан, Булутларни җәң һарвуси қилип, Шамал қанатлири үстидә маңиду;
4 who makes his agents spirits, his ministers a flame of fire,
У пәриштилирини шамаллар, Хизмәткарлирини от ялқуни қилиду.
5 who laid the foundations of the earth that it should not be moved forever.
Йәрни У һуллири үстигә орнатқан; У әсла тәвринип кәтмәйду.
6 Thou covered it with the deep as with a vesture. The waters stood above the mountains.
Либас билән оралғандәк, уни чоңқур деңизлар билән ориғансән, Сулар тағлар чоққилири үстидә турди.
7 At thy rebuke they fled. At the voice of thy thunder they hastened away.
Сениң тәнбиһиң билән сулар бәдәр қачти, Гүлдүрмамаңниң садасидин улар тездин янди;
8 The mountains rose, the valleys sank down to the place which thou had founded for them.
Тағлар өрләп чиқти, Вадилар чүшүп кәтти, [Сулар] Сән бекиткән җайға чүшүп кәтти.
9 Thou have set a bound that they may not pass over, that they turn not again to cover the earth.
Улар тешип, йәрни йәнә қаплимисун дәп, Сән уларға чәклимә қойғансән.
10 He sends forth springs into the valleys. They run among the mountains.
[Тәңри] вадиларда булақларни ечип урғутиду, Сулири тағлар арисида ақиду.
11 They give drink to every beast of the field. The wild donkeys quench their thirst.
Даладики һәр бир җаниварға уссулуқ бериду, Явайи ешәкләр уссузлуқини қандуриду.
12 By them the birds of the heavens have their habitation. They sing among the branches.
Көктики қушлар уларниң бойида қониду, Дәрәқ шахлири арисида сайрайду.
13 He waters the mountains from his chambers. The earth is filled with the fruit of thy works.
У жуқуридики равақлиридин тағларни суғириду; Йәр Сениң ясиғанлириңниң мевилиридин қандурулиду!
14 He causes the grass to grow for the cattle, and herbage for the service of man, that he may bring forth food out of the earth,
У маллар үчүн от-чөпләрни, Инсанлар үчүн көктатларни өстүриду, Шундақла нанни йәрдин чиқириду;
15 and wine that makes glad the heart of man, and oil to make his face to shine, and bread that strengthens man's heart.
Адәмниң көңлини хуш қилидиған шарапни, Инсан йүзини пақиритидиған майни чиқириду; Инсанниң жүригигә нан билән қувәт бериду;
16 The trees of Jehovah are full, the cedars of Lebanon, which he has planted,
Пәрвәрдигарниң дәрәқлири, Йәни Өзи тиккән Ливан кедир дәрәқлири [су ичип] қанаәтлиниду.
17 where the birds make their nests. As for the stork, the fir trees are her house.
Әнә ашулар арисиға қушлар уга ясайду, Ләйләк болса, арча дәрәқлирини макан қилиду.
18 The high mountains are for the wild goats. The rocks are a refuge for the conies.
Егиз чоққилар тағ өшкилириниң, Тик ярлар суғурларниң панаһи болиду.
19 He appointed the moon for seasons. The sun knows his going down.
Пәсилләрни бекитмәк үчүн У айни яратти, Қуяш болса петишини билиду.
20 Thou make darkness, and it is night, during which all the beasts of the forest creep forth.
Сән қараңғулуқ чүшүрисән, түн болиду; Ормандики җаниварларниң һәммиси униңда шипир-шипир кезип жүриду.
21 The young lions roar after their prey, and seek their food from God.
Асланлар олҗа издәп һөкирәйду, Тәңридин озуқ-түлүк соришиду;
22 The sun arises; they get away, and lie down in their dens.
Қуяш чиқипла, улар чекиниду, Қайтип кирип угилирида ятиду.
23 Man goes forth to his work and to his labor until the evening.
Инсан болса өз ишиға чиқиду, Та кәчкичә меһнәттә болиду.
24 O Jehovah, how manifold are thy works! In wisdom have thou made them all. The earth is full of thy riches.
И Пәрвәрдигар, ясиған һәр хил нәрсилириң нәқәдәр көптур! Һәммисини һекмәт билән яратқансән, Йәр йүзи иҗат-байлиқлириң билән толди.
25 Yonder is the sea, great and wide, in which are innumerable creeping things, both small and great beasts.
Әнә бүйүк бепаян деңиз туриду! Униңда сан-санақсиз ғуж-ғуж җаниварлар, Чоң вә кичик һайванлар бар.
26 There go the ships. There is leviathan, whom thou have formed to play in it.
Шу йәрдә кемиләр қатнайду, Униңда ойнақлисун дәп сән ясиған левиатанму бар;
27 These all wait for thee, that thou may give them their food in due season.
Вақтида озуқ-түлүк бәргин дәп, Буларниң һәммиси Саңа қарайду.
28 Thou give to them, they gather. Thou open thy hand, they are satisfied with good.
Уларға бәргиниңдә, теривалиду, Қолуңни ачқиниңдила, улар назу-немәтләргә тойиду.
29 Thou hide thy face, they are troubled. Thou take away their breath, they die, and return to their dust.
Йүзүңни йошурсаң, улар дәккә-дүккигә чүшиду, Роһлирини алсаң, улар җан үзүп, Йәнә тупраққа қайтиду.
30 Thou send forth thy Spirit, they are created, and thou renew the face of the ground.
Роһуңни әвәткиниңдә, улар яритилиду, Йәр-йүзи йеңи [бир дәвир билән] алмишиду.
31 Let the glory of Jehovah endure forever. Let Jehovah rejoice in his works,
Пәрвәрдигарниң шан-шөһрити әбәдийдур, Пәрвәрдигар Өз яратқанлиридин хурсән болиду.
32 who looks on the earth, and it trembles. He touches the mountains, and they smoke.
У йәргә баққинида, йәр титрәйду, Тағларға тәккинидә, улар түтүн чиқириду.
33 I will sing to Jehovah as long as I live. I will sing praise to my God while I have any being.
Һаятла болидикәнмән, Пәрвәрдигарға нахша ейтимән; Вуҗудум болсила Худайимни күйләймән.
34 Let thy meditation be sweet to him. I will rejoice in Jehovah.
У сүргән ой-хияллиримдин сөйүнсә! Пәрвәрдигарда хошаллинимән!
35 Let sinners be consumed out of the earth, and let the wicked be no more. Bless Jehovah, O my soul. Praise ye Jehovah.
Гунакарлар йәр йүзидин түгитилиду, Рәзилләр йоқ болиду. И җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур! Һәмдусана!
