Psalms 104
1 Bless Jehovah, O my soul. O Jehovah my God, thou are very great. Thou are clothed with honor and majesty,
| ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای یهوه، ای خدای من، تو چه عظیمی! |
2 who covers thyself with light as with a garment, who stretches out the heavens like a curtain,
| تو خود را با عزت و جلال آراسته و خویشتن را با نور پوشانیده‌ای. آسمان را مثل خیمه گسترانیده‌ای |
3 who lays the beams of his chambers in the waters, who makes the clouds his chariot, who walks upon the wings of the wind,
| و خانهٔ خود را بر آبهای آن بنا کرده‌ای. ابرها را ارابه خود نموده‌ای و بر بالهای باد می‌رانی. |
4 who makes his agents spirits, his ministers a flame of fire,
| بادها فرستادگان تو هستند و شعله‌های آتش خدمتگزاران تو. |
5 who laid the foundations of the earth that it should not be moved forever.
| ای خداوند، تو زمین را بر اساسش استوار کردی تا هرگز از مسیرش منحرف نشود. |
6 Thou covered it with the deep as with a vesture. The waters stood above the mountains.
| دریاها همچون ردایی آن را در برگرفت و آب دریاها کوهها را پوشاند. |
7 At thy rebuke they fled. At the voice of thy thunder they hastened away.
| اما آبها از هیبت صدای تو گریختند و پراکنده شدند. |
8 The mountains rose, the valleys sank down to the place which thou had founded for them.
| به فراز کوهها برآمدند و به دشتها سرازیر شده، به مکانی که برای آنها ساخته بودی، جاری شدند. |
9 Thou have set a bound that they may not pass over, that they turn not again to cover the earth.
| برای دریاها حدی تعیین نموده‌ای تا از آنها نگذرند و زمین را دوباره نپوشانند. |
10 He sends forth springs into the valleys. They run among the mountains.
| در دره‌ها، چشمه‌ها به وجود آورده‌ای تا آب آنها در کوهپایه‌ها جاری شود. |
11 They give drink to every beast of the field. The wild donkeys quench their thirst.
| تمام حیوانات صحرا از این چشمه‌ها آب می‌نوشند و گورخرها تشنگی خود را برطرف می‌سازند. |
12 By them the birds of the heavens have their habitation. They sing among the branches.
| پرندگان بر شاخه‌های درختان لانه می‌سازند و آواز می‌خوانند. |
13 He waters the mountains from his chambers. The earth is filled with the fruit of thy works.
| از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین از نعمتهای گوناگون تو پر می‌شود. |
14 He causes the grass to grow for the cattle, and herbage for the service of man, that he may bring forth food out of the earth,
| تو علف را برای خوراک چارپایان، و گیاهان را برای استفاده انسان، از زمین می‌رویانی. |
15 and wine that makes glad the heart of man, and oil to make his face to shine, and bread that strengthens man's heart.
| تا دل انسان از شراب شاد گردد، روغن روی او را شاداب سازد و نان به جان او نیرو بخشد. |
16 The trees of Jehovah are full, the cedars of Lebanon, which he has planted,
| درختان سرو لبنان که تو ای خداوند، آنها را کاشته‌ای سبز و خرمند. |
17 where the birds make their nests. As for the stork, the fir trees are her house.
| مرغان هوا در درختان سرو لانه می‌سازند و لک‌لک‌ها بر شاخه‌های درختان صنوبر. |
18 The high mountains are for the wild goats. The rocks are a refuge for the conies.
| کوههای بلند، چراگاه بزهای کوهی است و صخره‌ها، پناهگاه خرگوشان. |
19 He appointed the moon for seasons. The sun knows his going down.
| ماه را برای تعیین ماههای سال آفریدی و آفتاب را برای تعیین روزها. |
20 Thou make darkness, and it is night, during which all the beasts of the forest creep forth.
| به فرمان تو شب می‌شود. در تاریکی شب همهٔ حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون می‌آیند. |
21 The young lions roar after their prey, and seek their food from God.
| شیربچگان برای شکار غرش می‌کنند و روزی خود را از خدا می‌خواهند. |
22 The sun arises; they get away, and lie down in their dens.
| هنگامی که آفتاب طلوع می‌کند، آنها به لانه‌های خود برمی‌گردند و می‌خوابند. |
23 Man goes forth to his work and to his labor until the evening.
| آنگاه انسانها برای کسب معاش، از خانه بیرون می‌روند و تا شامگاه کار می‌کنند. |
24 O Jehovah, how manifold are thy works! In wisdom have thou made them all. The earth is full of thy riches.
| خداوندا، کارهای دست تو چه بسیارند. همه آنها را از روی حکمت انجام داده‌ای. زمین از مخلوقات تو پر است. |
25 Yonder is the sea, great and wide, in which are innumerable creeping things, both small and great beasts.
| در دریاهای بزرگی که آفریده‌ای جانوران بزرگ و کوچک به فراوانی یافت می‌شوند. |
26 There go the ships. There is leviathan, whom thou have formed to play in it.
| کشتیها بر روی آب می‌روند، و لِویاتان، که تو برای بازی در دریا ساختی، در آن بازی می‌کند. |
27 These all wait for thee, that thou may give them their food in due season.
| تمام مخلوقات تو منتظرند تا تو روزی‌شان را به آنها بدهی. |
28 Thou give to them, they gather. Thou open thy hand, they are satisfied with good.
| تو دست خود را باز می‌کنی، به آنها روزی می‌دهی و آنها را با چیزهای نیکو سیر می‌کنی. |
29 Thou hide thy face, they are troubled. Thou take away their breath, they die, and return to their dust.
| هنگامی که روی خود را از آنها برمی‌گردانی مضطرب می‌شوند؛ و وقتی جان آنها را می‌گیری، می‌میرند و به خاکی که از آن ساخته شده‌اند، برمی‌گردند. |
30 Thou send forth thy Spirit, they are created, and thou renew the face of the ground.
| اما زمانی که به مخلوقات جان می‌بخشی، زنده می‌شوند و به زمین طراوت می‌بخشند. |
31 Let the glory of Jehovah endure forever. Let Jehovah rejoice in his works,
| شکوه و عظمت خداوند جاودانی است و او از آنچه آفریده است خشنود می‌باشد. |
32 who looks on the earth, and it trembles. He touches the mountains, and they smoke.
| خداوند به زمین نگاه می‌کند و زمین می‌لرزد؛ کوهها را لمس می‌نماید و دود از آنها بلند می‌شود. |
33 I will sing to Jehovah as long as I live. I will sing praise to my God while I have any being.
| تا زنده‌ام، خداوند را با سرود، پرستش خواهم کرد و تا وجود دارم او را ستایش خواهم نمود. |
34 Let thy meditation be sweet to him. I will rejoice in Jehovah.
| باشد که او از تفکرات من خشنود شود، زیرا او سرچشمه همهٔ خوشیهای من است. |
35 Let sinners be consumed out of the earth, and let the wicked be no more. Bless Jehovah, O my soul. Praise ye Jehovah.
| باشد که همهٔ گناهکاران نابود شوند و بدکاران دیگر وجود نداشته باشند. ای جان من، خداوند را ستایش کن! سپاس بر خداوند! |
