Proverbs 26
1 As snow in summer, and as rain in harvest, so honor is not seemly for a fool.
Yay fəslinə qar, biçinə yağış yaraşmadığı kimi Axmağa da şərəf yaraşmaz.
2 As the sparrow in her wandering, as the swallow in her flying, so the curse that is causeless does not alight.
Sərçənin ora-bura uçduğu kimi, Qaranquşun gəlib-getdiyi kimi Nahaq qarğış da boşdur.
3 A whip for the horse, a bridle for the donkey, and a rod for the back of fools.
Ata qamçı, eşşəyə noxta necə yaraşırsa, Axmağın kürəyinə də kötək elə yaraşır.
4 Answer not a fool according to his folly, lest thou also be like to him.
Axmağa səfehliyinə görə cavab vermə, Yoxsa ona bənzərsən.
5 Answer a fool according to his folly, lest he be wise in his own conceit.
Axmağa səfehliyinə görə elə bir cavab ver ki, Öz gözündə hikmətli görünməsin.
6 He who sends a message by the hand of a fool cuts off the feet, and drinks injury.
Kim ki axmaq vasitəsilə xəbər göndərir, Öz ayaqlarını kəsib ziyan çəkənə bənzəyir.
7 The legs of a lame man hang loose. So is a proverb in the mouth of fools.
Axmağın ağzından çıxan məsəl Topalın ayağının axsamağına bənzəyir.
8 As he who binds a stone in a sling, so is he who gives honor to a fool.
Axmağı tərifləmək Sapanda qoyulan daşa bənzəyir.
9 As a thorn that goes up into the hand of a drunkard, so is a proverb in the mouth of fools.
Sərxoş tikanlı budağı əlində tutduğu kimi Axmaq da məsəl çəkər.
10 As an archer who wounds all, so is he who hires a fool, and he who hires those who pass by.
Axmağı, hər yoldan ötəni muzdla tutan Hamını yaralayan naşı oxatan kimidir.
11 As a dog who returns to his vomit, is a fool who repeats his folly.
Hansı axmaq öz səfehliyini təkrarlayırsa, Qusduğuna qayıdan itə oxşayır.
12 See thou a man wise in his own conceit? There is more hope for a fool than of him.
Öz gözündə hikmətli sayılanı görmüsənmi? Axmağa ondan artıq ümid var.
13 The sluggard says, There is a lion in the way; a lion is in the streets.
Tənbəl deyər: «Yolda aslan var, Şir küçələri dolanır».
14 The door turns upon its hinges, so does the sluggard upon his bed.
Qapı öz oxu üstündə necə fırlanırsa, Tənbəl də yatağında elə fırlanır.
15 The sluggard buries his hand in the dish. It wearies him to bring it again to his mouth.
Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına aparmağa ərinər.
16 The sluggard is wiser in his own conceit than seven men who can render a reason.
Tənbəl öz gözündə Ağıllı cavab verən yeddi nəfərdən də çox hikmətli görünər.
17 He who passes by, and meddles with strife not his, is like he who takes a dog by the ears.
Ona aid olmayan münaqişəyə qarışan Elə bil küçədəki iti qulaqlarından tutur.
18 As a madman who casts firebrands, arrows, and death,
Odlu, öldürücü oxlar atan dəli necədirsə,
19 so is the man who deceives his neighbor, and says, Am I not in sport?
Qonşusunu aldadıb «zarafat etdim» deyən də elədir.
20 For lack of wood the fire goes out, and where there is no whisperer, contention ceases.
Odun qurtaranda ocaq sönər, Qeybətçi olmayan yerdə dava bitər.
21 As coals are to hot embers, and wood to fire, so is a contentious man to inflame strife.
Necə ki kömür köz salar, odun alışar, Davakar adam da münaqişəni bu cür alovlandırar.
22 The words of a whisperer are as dainty morsels, and they go down into the innermost parts.
Qeybətçinin sözləri şirin tikələrə bənzər, Mədənin ən dərin yerlərinə düşər.
23 Fervent lips and a wicked heart are an earthen vessel overlaid with silver dross.
Hərarətli dili, şər dolu ürəyi olan insan Gümüşü suya çəkilmiş saxsı qaba oxşayır.
24 He who hates masquerades with his lips, but he lays up deceit within him.
Düşmən kinini dili altında gizlədər, Qəlbində hiyləsini saxlar.
25 When he speaks graciously, believe him not, for there are seven abominations in his heart.
Onun mehriban danışığına inanma, Qəlbinə yeddi cür iyrənclik doldurub.
26 Though his hatred cover itself with guile, his wickedness shall be openly shown before the assembly.
Nifrətini fırıldaqla gizlətsə də, Şəri camaat qarşısında üzə çıxar.
27 He who digs a pit shall fall in it, and he who rolls a stone, it shall return upon him.
Quyu qazan özü quyuya düşər, Daş isə onu yuvarlayanın üstünə gələr.
28 A lying tongue hates those whom it has wounded, and a flattering mouth works ruin.
Yalan danışan dil sancdığı adamlara nifrətini göstərər, Yaltaqlanan ağız hər yanı xarabaya çevirər.
