Proverbs 17
1 Better is a dry morsel, and quietness with it, than a house full of feasting with strife.
Қурбанлиқ гөшлиригә толған җедәллик өйдин, Бир чишләм қуруқ нан йәп, көңүл течлиқта болған әвзәл.
2 A servant who deals wisely shall have rule over a son who causes shame, and shall have part in the inheritance among the brothers.
Хизмәткар чевәр болса, ғоҗисиниң номуста қойғучи оғлини башқурар; Кәлгүсидә у ғоҗиниң оғли қатарида туруп униң мирасни тәқсим қилар.
3 The refining pot is for silver, and the furnace for gold, but Jehovah tries the hearts.
Сапал қазан күмүчни тавлар, чанақ алтунни тавлар, Бирақ адәмниң қәлбини Пәрвәрдигар синар.
4 An evildoer gives heed to wicked lips. A liar gives ear to a mischievous tongue.
Қәбиһ киши яман сөзләргә ишинәр; Ялғанчи питничиләрниң сөзигә қулақ салар.
5 He who mocks a poor man reproaches his maker. He who is glad at calamity shall not be unpunished.
Мискинләрни мәсқирә қилғучи, өзини Яратқучини һақарәтлигүчидур; Башқиларниң бәхитсизлигидин хошал болған киши җазасиз қалмас.
6 Son's sons are the crown of old men, and the glory of sons are their fathers.
Қериларниң нәврилири уларниң таҗидур; Пәрзәнтләрниң пәхри уларниң атилиридур.
7 Excellent speech is not appropriate to a fool, much less lying lips to a prince.
Ахмақ яришиқ гәп қилса униңға ярашмас; Мөтивәр ялған сөзлисә униңға техиму ярашмас.
8 A bribe is a precious stone in the eyes of him who has it; wherever it turns, it prospers.
Пара — уни бәргүчиниң нәзиридә есил бир гөһәрдур; Гоя уни нәгила ишләтсә мувәппәқийәткә еришидиғандәк.
9 He who covers a transgression seeks love, but he who repeats a matter separates chief friends.
Башқиларниң хаталиқини йопутуп кәчүргән киши меһир-муһәббәтни көзләр; Кона хаманни сориған киши йеқин достларни дүшмән қилар.
10 A rebuke enters deeper into him who has understanding than a hundred stripes into a fool.
Ақиланигә сиңгән бир еғиз тәнбиһ, Ахмаққа урулған йүз дәрридин үнүмлүктур.
11 An evil man seeks only rebellion. Therefore a cruel messenger shall be sent against him.
Яманлар пәқәт асийлиқни көзләр; Уни җазалашқа рәһимсиз бир әлчи әвәтиләр.
12 Let a man meet a bear robbed of her cubs, rather than a fool in his folly.
Әхмиқанә иш қиливатқан надан кишигә учрап қалғандин көрә, Балилиридин айрилған ейиққа йолуғуп қалған яхши.
13 He who rewards evil for good, evil shall not depart from his house.
Кимки яхшилиққа яманлиқ қилса, Ишигидин балайиқаза нери кәтмәс.
14 The beginning of strife is like letting out water. Therefore leave off contention, before there is quarrelling.
Җедәлниң башлиниши тосмини су елип кәткәнгә охшайду; Шуңа җедәл партлаштин авал талаш-тартиштин қол үзгин.
15 He who justifies a wicked man, and he who condemns a righteous man, both of them alike are an abomination to Jehovah.
Яманни ақлиған, Һәққанийға қара чаплиған, Охшашла Пәрвәрдигарға жиркиничликтур.
16 Why is there a price in the hand of a fool to buy wisdom, since he has no understanding?
Ахмақниң көңли даналиқни әтиварлимиса, Қандақму униң қолида даналиқни сетивалғидәк пули болсун?
17 A friend loves at all times, and a brother is born for adversity.
[Һәқиқий] дост һәрдайим саңа муһәббәт көрситәр, [Һәқиқий] қериндаш яман күнүң үчүн ярдәмгә дунияға кәлгәндур.
18 A man void of understanding strikes hands, and becomes surety in the presence of his neighbor.
Әқилсиз киши қол берип, Йеқини үчүн кепил болиду.
19 He loves transgression who loves strife. He who raises high his gate seeks destruction.
Җедәлгә амрақ гунаға амрақтур; Босуғини егиз қилған һалакәтни издәр.
20 He who has a wayward heart finds no good, and he who has a perverse tongue falls into mischief.
Нийити бузулған яхшилиқ көрмәс; Тилида һәқ-наһәқни астин-үстүн қилғучи балаға йолуқар.
21 He who begets a fool it is to his sorrow, and the father of a fool has no joy.
Бала ахмақ болса, ата ғәм-қайғуға патар; Һамақәтниң атиси хушаллиқ көрмәс.
22 A cheerful heart is a good medicine, but a broken spirit dries up the bones.
Шат көңүл шипалиқ доридәк тәнгә давадур; Сунуқ роһ-дил адәмниң илигини қурутар.
23 A wicked man receives a bribe out of the bosom, to pervert the ways of justice.
Чирик адәм йәң ичидә парини қобул қилар; У адаләтниң йолини бурмилар.
24 Wisdom is before the face of him who has understanding, but the eyes of a fool are in the ends of the earth.
Даналиқ йорутулған кишиниң көз алдида турар; Бирақ әқилсизниң көзи хиялкәшлик қилип қутупта жүрәр.
25 A foolish son is a grief to his father, and bitterness to her who bore him.
Галваң бала атини азапға салар; Уни туққучиниңму дәрди болар.
26 Also to punish a righteous man is not good, nor to smite nobles for uprightness.
Һәққанийларға җәриманә қоюшқа қәтъий болмас; Әмирләрни адаләтни қоллиғини үчүн думбалашқа болмас.
27 He who spares his words has knowledge, and he who is of a cool spirit is a man of understanding.
Билими бар киши кам сөзлүк болар; Йорутулған адәм қалтис еғир-бесиқ болар.
28 Even a fool, when he holds his peace, is considered wise. When he shuts his lips, he is prudent.
Һәтта ахмақму аз сөзлисә дана һесаплинар; Тилини тизгинлигән киши данишмән санилар.
